ΒΙΒΛΙΟ
Ο Φαταούλας
Όταν ήμουνα μικρός είχα έναν κουμπαρά, τον Φαταούλα. Μία πλαστική συσκευή σε σχήμα μήλου. Στο εξωτερικό της είχε ένα κουμπί πάνω στο οποίο τοποθετούσες ένα νόμισμα και πίεζες ελαφρά. [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 24.08.17 ]
Τάξιμο
Χρόνια μόνη, ο άνδρας της καπετάνιος σε γκαζάδικο, εικοσιεφτά χρόνια αδειανό το κρεβάτι της, μόνο σκόρπια σμιξίματα και συχνούς αποχωρισμούς, ώσπου πνίγηκε στο μεγάλο [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 21.08.17 ]
Πέντε γραφές για ένα ζευγάρι παπούτσια αδειανά
Από μήνυμα στενού φίλου: Πριν τρία χρόνια είχε αυτοκτονήσει ένας πιτσιρικάς στην Πετρούπολη που ήταν ο μόνος μιας πολύτεκνης οικογένειας με ανάπηρο πατέρα που δούλευε κι [..]
[ ARTI news / 18.08.17 ]
Η βία παντού...
Υγρή νύχτα. Πρέβεζα. Η θάλασσα του αποτυχημένου διαβήματος. Η λεύκα όπου ακούμπησε για τελευταία φορά το σώμα του, πριν το εγκαταλείψει τελεσίδικα, ο ιδανικός αυτόχειρας Τα [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 17.08.17 ]
Υπάρχω γιατί θυμάμαι
Αυτό που με λυπεί, όταν θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια, δεν είναι ότι χάθηκαν τα ίδια, αλλά που έλειψε η συγκίνηση, η ένταση που συνόδευε κάθε καινούργια ανακάλυψη. Τότε όλα συνέβησαν [..]
[ Παναγιώτα Ψυχογιού / 16.08.17 ]
Συγκρίσεις
Η κρίση για έναν συγγραφέα ή ένα ιστορικό πρόσωπο μέσα από τη σύγκριση με έναν συγγραφέα ή ένα ανάλογο πρόσωπο, ήταν πολύ της μόδας κατά την αρχαιότητα: επρόκειτο για μια [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 15.08.17 ]
Καταναγκαστική ευτυχία και κατάθλιψη
Στο « όνειρο ενός γελοίου» του Ντοστογέφσκι, ο ήρωας ξεκινά με την εξής πρόταση: «Είμαι ένας γελοίος άνθρωπος» και παρακάτω συνεχίζει: «Άλλοτε, υπόφερα πολύ που φαινόμουν [..]
[ Παναγιώτα Ψυχογιού / 15.08.17 ]
Η ανάγκη...
Τη γνώρισε παραμονή της Παναγίας. Για την ακρίβεια, ήταν μια αναγκαστική και επιβεβλημένη γνωριμία -εν μέρει-, επαγγελματικής φύσης.
Κάθισε απέναντί του, αλλά στο πλάι, όπως [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 15.08.17 ]
Αποχαιρετισμός...
Τις μικρές ώρες της νύχτας τίναζε τις έγνοιες του σα χνούδια, αμηχανία και οργή και θλίψη, έψαχνε τα κλεμμένα καλοκαίρια, άνοιγε κλειδωμένα μπαούλα, ξεδίπλωνε περασμένες χαρές, [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 14.08.17 ]
Τότε το καλοκαίρι ήταν παντού...
Με τον προβιβασμό στο χέρι, το καλοκαίρι ante portas έτοιμο για άνευ όρων παραδόσεις, έσβηνε μονοκοντυλιά γκρίζους χειμώνες, σχολικές σκοτούρες, πρωινά εκβιαστικά ξυπνήματα, [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 13.08.17 ]
Μια λαϊκή αντίληψη της καλλιτεχνικής τελειότητας
Μια μέρα συνάντησα στις διακοπές έναν από εκείνους τους βιοτέχνες που έχουν ορισμένες ανησυχίες, ένα κάποιο λογοτεχνικό πασπάλισμα και, κυρίως, ένα ζωντανό [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 11.08.17 ]
Η περούκα
Τις γνώριζε καιρό. Από τις πρώτες «πελάτισσες», στην πόλη που πρωτοάνοιξε το ιατρείο του. Για την ακρίβεια γνώριζε την Μερόπη, τη μορφωμένη. Η Τασία, ήταν ο «αφανής ήρως» της [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 11.08.17 ]
Λεονάρντο Σινισγκάλλι (*) : «Είδα τις μούσες»
Από «Είδα τις μούσες»
[Τα παιδιά πετούν τα κόκκινα νομίσματα]
Τα παιδιά πετούν τα κόκκινα νομίσματα
Στον τοίχο. (Πέφτουν απόμακρα
Στη γη μ’ ήχο γλυκό). Ουρλιάζουν
Ξέπνοα στη φωτιά της [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 09.08.17 ]
Δουλειές του Αυγούστου
Το να είσαι προνοητικός σου γλυτώνει χρόνο, νεύρα, βενζίνες να τρέχεις πανικόβλητος πάνω κάτω την τελευταία στιγμή, φαιά ουσία, τονώνει την ματαιοδοξία σου πως είσαι τάχα μου [..]
[ Σπύρος Σιάτρας / 08.08.17 ]
Τι να θυμηθούμε από τον Σέπαρντ;
Τι να θυμηθούμε από Σαμ Σέπαρντ, που μόλις έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο; Την «κατάρα των πεινασμένων» με την επιχείρηση απόδρασης της κόρης με ένα άλογο, τις συνομιλίες [..]
[ Παναγιώτα Ψυχογιού / 31.07.17 ]
Ο Μοράβια, και τα ήσυχα, ψυχαναλυτικά, αστικά, θρίλερ του
Κάθε καλοκαίρι από τη στιγμή που τον ανακάλυψα, σχεδόν εμμονικά διάβαζα Μοράβια. Συνήθεια που έμεινε μέχρι τώρα, καθώς στην παλιά βιβλιοθήκη του σπιτιού στη Ζαχάρω, ξαναβρήκα [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 31.07.17 ]
Καλοκαίρι είναι ...
Σκέφτομαι καμιά φορά ότι το καλοκαίρι δεν είναι τίποτα άλλο παρά η διαχείριση του απέραντου και της αφθονίας. Μια τέχνη υψηλής ποιότητας, πάει να πει υψηλής ανθρωπιάς, που την [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 31.07.17 ]
Αναμονή...
«επύρωνε θείος Ιούλιος μήνας», ο Καβάφης είχε κολλήσει στο μυαλό της σαν χαλασμένη βελόνα, δεν ήταν απλό πύρωμα, εκείνη φλέγεται, μόνο το βρεγμένο φανελάκι την κρατά ζωντανή, [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 31.07.17 ]
Το Εγώ του Έντγκαρ Μορέν και το Εμείς του Ερνέστο Σάμπατο
Οι Christiane Taubira και Edgar Morin ήταν προσκεκλημένοι στις 8 Ιουλίου στην Αβινιόν και στις «Διαμάχες του Κόσμου», όπου επιχείρησαν να μιλήσουν για έναν διάλογο των πολιτισμών, και όχι για σύγκρουση, [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 30.07.17 ]
Ο γάμος
Το πεντάλ έφτανε στ’ αυτιά της, -τρόπος του λέγειν -, για να περιγράψει την αυτοσυγκέντρωση αποκλειστικά και μόνο, στη μηχανική κίνηση που εκτελούσε. Ήταν το σημείο «ζεν», με [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 28.07.17 ]
Η δικαιοσύνη ως «θεσμός παραγωγής της αδικίας»
Ξανά και ξανά η δικαιοσύνη και η Δικαιοσύνη. Νέες οιμωγές στους κήπους του προεδρικού μεγάρου ότι υπονομεύεται ο θεσμός κι ότι πρέπει να προστατευθεί. Και αναρωτιέμαι: Από [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 25.07.17 ]
Οι αταίριαστες...
Οχτώ παιδιά, εφτά αγόρια κι ένα κορίτσι. Η μάνα όλη μέρα στα χωράφια. Τα μεγαλύτερα βοηθούσαν όσο μπορούσαν. Ο πατέρας τις περισσότερες μέρες στην κοντινή πόλη να πουλήσει στην αγορά [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 24.07.17 ]
Ο δυο δραχμές
Ο δεν τρώμε με άπλυτα τα χέρια, ο δεν παίρνουμε τίποτα από τα γυμνά χέρια των άλλων, η δεν χαϊδεύουμε πολύ το παιδί μήπως κατσιάσει, η δεν μπαίνουμε με γεμάτο το στομάχι στη θάλασσα, ο [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 22.07.17 ]
Η λήθη του πόνου
Το κρεβάτι δίπλα στην πόρτα είναι άδειο. Φαίνεται να έχει ξεχάσει τον προηγούμενο πόνο και είναι έτοιμο να υποδεχτεί τον επόμενο. Τα κρεβάτια των νοσοκομείων έχουν μικρή μνήμη ή [..]
[ / 18.07.17 ]
Πάντα νέοι σηματοδότες
Όλοι γνωρίζουμε αυτό που συμβαίνει όταν δεν λειτουργεί ένας σηματοδότης, ή όταν, κατά τη διάρκεια της νύχτας, αναβοσβήνει το πορτοκαλί. Ο συνετός οδηγός τότε ξέρει ότι πρέπει να [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 13.07.17 ]
Cosi e’ (se vi pare)Έτσι είμαι, αν έτσι νομίζετε
Το θεατρικό έργο του Λουίτζι Πιραντέλλο, παρουσιασμένο για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 1917, και ανασκευασμένο κάποια χρόνια αργότερα, διαπραγματεύεται με έναν τρόπο δραματικά… [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 12.07.17 ]
Το χαλύβδινο χώμα της εξουσίας
Ήθελα να γράψω γι’ αυτό το όνειδος της ανεξάρτητης (από την λογοδοσία προς τον λαό) Ελληνικής Δικαστικής Εξουσίας που με απόφαση της δικαίωσε τους δουλοκτήτες (και όχι [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 12.07.17 ]
Υπόγειο αίμα
Το ποίημα βγαίνει μέσα από τον πόνο της ακινησίας. Τουλάχιστον για μένα. Στον Ηλίθιό του ο Ντοστογιέφσκι μιλάει για την αύρα που προειδοποιούσε τον πρίγκιπα Μίσκιν ότι ερχόταν η [..]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 06.07.17 ]
Η καλή παράγραφος
Διατρέχοντας τα διάφορα μέρη του λόγου (επίθετο, άρθρο, ουσιαστικό, ρήμα, επίρρημα, αντωνυμία, πρόθεση, σύνδεσμο), προσπάθησε τώρα να γράψεις μια καλή παράγραφο.
[..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 05.07.17 ]
Τροχονόμος τ’ ουρανού
Πέρυσι τον χειμώνα γνώρισα μια κοπέλα. Από τότε κάθε μέρα την συναντώ στη διαδρομή για το γραφείο. Στην αρχή σημασία δεν έδωσα. Καθένας κι η λόξα του, σκέφτηκα. Κάποια στιγμή [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 05.07.17 ]
