ΒΙΒΛΙΟ

Όνειρο ήταν...

Με καρδιά αγνή σαν απάτητο χιόνι περπατούσε κάτω από τις σταγόνες της βροχής ρουφώντας τον ουρανό στα πνευμόνια του, η ευτυχία τού τραβούσε τα σωθικά, φώλιαζε μέσα του, όριζε αυτό [..]

[ Μαργαρίτα Μανώλη / 04.09.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Τρύπια μάτια...

  Στον Βαλεντίν    Σας κοιτώ μέσα από τα τρύπια μάτια ασάλευτους να βουλιάζετε στο περιτείχισμα του σχολικού κενού αυτά τα τετράγωνα με τη μούχλα σφηνωμένη στο χάσμα. Είστε [..]

[ Ειρήνη Παραδεισανού / 03.09.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Βάλε να πιούμε

Οι πρώτες μέρες, λένε, είναι κι οι πιο δύσκολες. Αγριεύεσαι σαν μπαίνεις στο μπάνιο. Ταράζεσαι όταν ανοίγεις την αποθήκη με τα σύνεργα της δουλειάς. Τις νύχτες ακούς το καζανάκι να [..]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 02.09.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Κώστας Ψαράκης: Τα βαθιά νερά

(στην Ειρήνη ) Στα μεγάλα βάθη, στο ανοικτό πέλαγος - στα σκοτεινά νερά- μας περιμένει μάταια αλλά υπομονετικά ο κίνδυνος και η συγκίνηση η μεγάλη. Εκεί  μας περιμένει το απέραντο [..]

[ ARTI news / 30.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Περιμένοντας το στίχο στην άκρη του πόνου

Να κοιτάς πίσω σε όσα ποιήματα έγραψες και να μην τα θεωρείς αντάξια αυτού που θέλεις να πεις. Και να θέλεις μέχρι θανάτου να γράψεις. Μα να μην παίρνεις χαρτί και μολύβι. Λες και [..]

[ Ειρήνη Παραδεισανού / 30.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Ο δικός μου νεκρός

Κάθε χειμώνα έναν νεκρό κυοφορώ εντός μου και κάθε καλοκαίρι ο ίδιος νεκρός γεννιέται. Στα καφενεία κάθεται ολημερίς ο νεκρός μου. Και πρέφα με τους χωριάτες παίζει. Στις ωραίες [..]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 30.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Η πολιτική σκέψη του Λέοντα Τολστόι

Σαν σήμερα 28 Αυγούστου (1828) γεννήθηκε ο Τολστόι, ο μέγας Ρώσος μυθιστοριογράφος και ηθικός στοχαστής. Αν και καταγόταν από πλούσια οικογένεια, αφοσιώθηκε με μεγάλη αγάπη στους [..]

[ Παναγιώτα Ψυχογιού / 28.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Ο Τρούμαν Καπότε, ο βασιλιάς Παύλος και ο Σταύρος Νιάρχος

Ο Τρούμαν Καπότε γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1924 στη Νέα Ορλεάνη και πέθανε σαν σήμερα πριν κλείσει τα 60 χρόνια. Όταν οι γονείς του χώρισαν, τον έστειλαν να μείνει σε συγγενείς [..]

[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 25.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Ο Φαταούλας

Όταν ήμουνα μικρός είχα έναν κουμπαρά, τον Φαταούλα. Μία πλαστική συσκευή σε σχήμα μήλου. Στο εξωτερικό της είχε ένα κουμπί πάνω στο οποίο τοποθετούσες ένα νόμισμα και πίεζες ελαφρά. [..]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 24.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Τάξιμο

  Χρόνια μόνη, ο άνδρας της καπετάνιος σε γκαζάδικο, εικοσιεφτά χρόνια  αδειανό το κρεβάτι της, μόνο σκόρπια σμιξίματα και συχνούς αποχωρισμούς, ώσπου  πνίγηκε στο μεγάλο [..]

[ Μαργαρίτα Μανώλη / 21.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Πέντε γραφές για ένα ζευγάρι παπούτσια αδειανά

Από μήνυμα στενού φίλου: Πριν τρία χρόνια είχε αυτοκτονήσει ένας πιτσιρικάς στην Πετρούπολη που ήταν ο μόνος μιας πολύτεκνης οικογένειας με ανάπηρο πατέρα που δούλευε κι [..]

[ ARTI news / 18.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Η βία παντού...

Υγρή νύχτα. Πρέβεζα. Η θάλασσα του αποτυχημένου διαβήματος. Η λεύκα όπου ακούμπησε για τελευταία φορά το σώμα του, πριν το εγκαταλείψει τελεσίδικα, ο ιδανικός αυτόχειρας Τα [..]

[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 17.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Υπάρχω γιατί θυμάμαι

Αυτό που με λυπεί, όταν θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια, δεν είναι ότι χάθηκαν τα ίδια, αλλά που έλειψε η συγκίνηση, η ένταση που συνόδευε κάθε καινούργια  ανακάλυψη. Τότε όλα συνέβησαν [..]

[ Παναγιώτα Ψυχογιού / 16.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Συγκρίσεις

        Η κρίση για έναν συγγραφέα ή ένα ιστορικό πρόσωπο μέσα από τη σύγκριση με έναν συγγραφέα ή ένα ανάλογο πρόσωπο, ήταν πολύ της μόδας κατά την αρχαιότητα: επρόκειτο για μια [..]

[ Φοίβος Γκικόπουλος / 15.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Καταναγκαστική ευτυχία και κατάθλιψη

 Στο « όνειρο ενός γελοίου» του Ντοστογέφσκι, ο ήρωας ξεκινά με την εξής πρόταση: «Είμαι ένας γελοίος  άνθρωπος» και παρακάτω συνεχίζει: «Άλλοτε, υπόφερα πολύ που φαινόμουν [..]

[ Παναγιώτα Ψυχογιού / 15.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Η ανάγκη...

Τη γνώρισε παραμονή της Παναγίας. Για την ακρίβεια, ήταν μια αναγκαστική και επιβεβλημένη γνωριμία -εν μέρει-, επαγγελματικής φύσης. Κάθισε απέναντί του, αλλά στο πλάι, όπως [..]

[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 15.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Αποχαιρετισμός...

Τις μικρές ώρες της νύχτας τίναζε τις έγνοιες του σα χνούδια, αμηχανία και οργή και θλίψη, έψαχνε τα κλεμμένα καλοκαίρια, άνοιγε κλειδωμένα μπαούλα, ξεδίπλωνε περασμένες χαρές, [..]

[ Μαργαρίτα Μανώλη / 14.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Τότε το καλοκαίρι ήταν παντού...

  Με τον προβιβασμό στο χέρι, το καλοκαίρι ante portas  έτοιμο για άνευ όρων παραδόσεις, έσβηνε  μονοκοντυλιά γκρίζους χειμώνες, σχολικές σκοτούρες, πρωινά εκβιαστικά ξυπνήματα, [..]

[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 13.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Μια λαϊκή αντίληψη της καλλιτεχνικής τελειότητας

          Μια μέρα συνάντησα στις διακοπές έναν από εκείνους τους βιοτέχνες που έχουν ορισμένες ανησυχίες, ένα κάποιο λογοτεχνικό πασπάλισμα και, κυρίως, ένα ζωντανό [..]

[ Φοίβος Γκικόπουλος / 11.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Η περούκα

    Τις γνώριζε καιρό. Από τις πρώτες «πελάτισσες», στην πόλη που πρωτοάνοιξε το ιατρείο του. Για την ακρίβεια γνώριζε την Μερόπη, τη μορφωμένη. Η Τασία, ήταν ο «αφανής ήρως» της [..]

[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 11.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Λεονάρντο Σινισγκάλλι (*) : «Είδα τις μούσες»

Από «Είδα τις μούσες» [Τα παιδιά πετούν τα κόκκινα νομίσματα] Τα παιδιά πετούν τα κόκκινα νομίσματα Στον τοίχο. (Πέφτουν απόμακρα Στη γη μ’ ήχο γλυκό). Ουρλιάζουν Ξέπνοα στη φωτιά της [..]

[ Φοίβος Γκικόπουλος / 09.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Δουλειές του Αυγούστου

Το να είσαι προνοητικός σου γλυτώνει χρόνο, νεύρα, βενζίνες να τρέχεις πανικόβλητος πάνω κάτω την τελευταία στιγμή, φαιά ουσία, τονώνει την ματαιοδοξία σου πως είσαι τάχα μου [..]

[ Σπύρος Σιάτρας / 08.08.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Τι να θυμηθούμε από τον Σέπαρντ;

Τι να θυμηθούμε από Σαμ Σέπαρντ, που μόλις έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο; Την «κατάρα των πεινασμένων»  με την επιχείρηση απόδρασης της κόρης με ένα άλογο, τις  συνομιλίες [..]

[ Παναγιώτα Ψυχογιού / 31.07.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Ο Μοράβια, και τα ήσυχα, ψυχαναλυτικά, αστικά, θρίλερ του

 Κάθε καλοκαίρι από τη στιγμή που τον ανακάλυψα, σχεδόν εμμονικά διάβαζα Μοράβια. Συνήθεια που έμεινε μέχρι τώρα, καθώς στην παλιά βιβλιοθήκη του σπιτιού στη Ζαχάρω, ξαναβρήκα [..]

[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 31.07.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Καλοκαίρι είναι ...

Σκέφτομαι καμιά φορά ότι το καλοκαίρι δεν είναι τίποτα άλλο παρά η διαχείριση του απέραντου και της αφθονίας. Μια τέχνη υψηλής ποιότητας, πάει να πει υψηλής ανθρωπιάς, που την [..]

[ Κώστας Καναβούρης / 31.07.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Αναμονή...

 «επύρωνε θείος Ιούλιος μήνας», ο Καβάφης είχε κολλήσει στο μυαλό της σαν χαλασμένη βελόνα, δεν ήταν απλό πύρωμα, εκείνη φλέγεται, μόνο  το βρεγμένο  φανελάκι την κρατά ζωντανή, [..]

[ Μαργαρίτα Μανώλη / 31.07.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Το Εγώ του Έντγκαρ Μορέν και το Εμείς του Ερνέστο Σάμπατο

Οι Christiane Taubira και Edgar Morin ήταν προσκεκλημένοι στις 8 Ιουλίου στην Αβινιόν και στις «Διαμάχες του Κόσμου», όπου επιχείρησαν να μιλήσουν για έναν διάλογο των πολιτισμών, και όχι για σύγκρουση, [..]

[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 30.07.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Ο γάμος

 Το πεντάλ έφτανε στ’ αυτιά της, -τρόπος του λέγειν -, για να περιγράψει την αυτοσυγκέντρωση αποκλειστικά και μόνο, στη μηχανική κίνηση που εκτελούσε. Ήταν το σημείο «ζεν», με [..]

[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 28.07.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Η δικαιοσύνη ως «θεσμός παραγωγής της αδικίας»

   Ξανά και ξανά η δικαιοσύνη και η Δικαιοσύνη. Νέες οιμωγές στους κήπους του προεδρικού μεγάρου ότι υπονομεύεται ο θεσμός  κι ότι πρέπει να προστατευθεί. Και αναρωτιέμαι: Από [..]

[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 25.07.17 ]

διαβάστε περισσότερα

Οι αταίριαστες...

Οχτώ παιδιά, εφτά αγόρια κι ένα κορίτσι. Η μάνα όλη μέρα στα χωράφια. Τα μεγαλύτερα βοηθούσαν όσο μπορούσαν. Ο πατέρας τις περισσότερες μέρες στην κοντινή  πόλη να πουλήσει στην αγορά [..]

[ Μαργαρίτα Μανώλη / 24.07.17 ]

διαβάστε περισσότερα