ΒΙΒΛΙΟ
Κάποτε είδαμε στα μάτια τη θαλασσοκόρη...
Σκέφτομαι πόσο έχει προχωρήσει η εσωτερική σήψη μας. Πόσο δύσκολο είναι να μιλήσεις για ανθρώπινα δικαιώματα, δίχως να χαρακτηριστείς γραφικός. Και το πιο αποπνιχτικό, η [..]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 28.11.17 ]
Ο απέναντι
Καθόταν ήσυχα-ήσυχα, και έπινε το σαββατιάτικο καφέ του στο συνηθισμένο –εδώ και χρόνια- αγαπημένο πόστο του στην επαρχιακή πόλη.
Δε θα σχολίαζε, εννοείται νοερά, πάνω από κάποια [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 19.11.17 ]
Περί γραφής
-Γιατί γράφεις ;
-Γράφω γιατί τις νύχτες οι λέξεις μου συνωθούνται, πιέζουν το στέρνο μου, παλεύουν να βγουν έξω, μ’ αφήνουν ξέπνοο κι ύστερα ξεροσταλιάζουν σε πεζοδρόμια, [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 17.11.17 ]
Η κραυγή...
Λένε πως η ευθεία είναι ο συντομότερος δρόμος. Δίκιο έχουν, αν αναλογιστούμε -με σεβασμό και με ρυθμό- τι έγινε εδώ, σ’ αυτό το αλωνάκι πριν από 44 χρόνια, τούτες [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 16.11.17 ]
Ντρέπομαι, άρα υπάρχω...
Για τον Φρόυντ το συναίσθημα της ντροπής αποτελεί δείκτη ανθρωποποίησης και σχετίζεται με τη δημιουργία του πολιτισμού. Η ντροπή αφορά το ίδιο το Είναι του [..]
[ Παναγιώτα Ψυχογιού / 14.11.17 ]
Βλέμμα εκμαγείου
Βλέμμα ωμό και ωμοφάγο. Βλέμμα εκμαγείου σε πρόσωπο ασαφούς περιγράμματος, δηλαδή εθισμένου να τεντώνεται μέχρι τα απώτατα όρια ενός τετανικού χαμόγελου, θεμελιωμένου γερά σε [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 13.11.17 ]
Αχιλλεύς Παράσχος, ο εκπρόσωπος του ρομαντισμού στην Ελλάδα
Αλήθεια ποιος θυμάται το κυριότερο εκπρόσωπο του ρομαντισμού στην Ελλάδα, τον ποιητή που μεσουράνησε για μια πεντηκονταετία στην Ελλάδα του 19ου αιώνα, ποιος θυμάται [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 13.11.17 ]
Η Ελισάβετ και ο Κάλβος
«Αν οπόταν πεθαίνει
πονηρός βασιλεύς
έσβυν’ η νύκτα εν’ άστρον,
ήθελον μείνει ολίγα
ουράνια φώτα».
Ανδρέας Κάλβος, απόσπασμα
από την 6η Ωδή με τίτλο [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 09.11.17 ]
Κανένας καθαρός
(συνέντευξη)
Στο σφαγείο πουλάνε ακόμα μπαλτάδες. Γκογκγκογκ!
Θα τα γράψεις όλα! Ακούς;
Με λένε Άλεν. Γεννήθηκα στη Βοσνία. Μπάσταρδος γόνος γέννας βίαιης.
Μπαλτάδες οι [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 08.11.17 ]
Προσωπεία φιλανθρωπίας...
Πριν λίγο είδα τις φωτογραφίες των παιδιών που βγαίναν από τα νερά, τα μελαψά τους προσωπάκια, τα πρόωρα μεγαλωμένα μάτια. Σε μια διαφήμιση τα είδα. Διαφήμιζε το μέγκα το δελτίο [..]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 31.10.17 ]
Strange fruit
Σκυλιά αλυχτούσαν όλη νύχτα στην πλατεία. Στον πλάτανο ένα παράξενο φρούτο, ο κρεμασμένος της βραδιάς. Είναι ο αμερικάνικος Νότος, είναι η Ελλάδα του εμφυλίου, είναι ο αυτόχειρας [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 30.10.17 ]
Με τα χέρια σε όρθιο καημό...
( 1 )
Την πέτρα που κουβαλώ στο βραχνό στήθος
μου δίνουν μαντζούνια να σπάσω.
Με συμβουλεύουν με λόγια γεμάτα αγάπη.
Να τη βαστώ πιο χαμηλά
να τη χωνέψω ευχάριστα
με [..]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 26.10.17 ]
Η πλάτη...
Ανατομίας έρωτας
Μάθημα πρώτον:
Πλάτη
Ως και σελήνης φέγγος
η πλάτη της γυμνή,
σε κάλλος κυριαρχούσε.
Και γω σκεφτόμουν:
Ανίσχυρος που είμαι,
στης συμμετρίας της
αμείλιχτη [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 20.10.17 ]
Τώρα σε θέλω
Απόψε που το φεγγάρι σφαγμένο από το τσιγκέλι κρέμεται. Έρημος στους έρημους δρόμους τριγυρνώ. Βρέχει. Ένα πρόσωπο σφαδάζει στο πεζοδρόμιο κι εσένα μου θυμίζει.
Τώρα που γύρισε ο [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 20.10.17 ]
Ιδεαλιστικοί χλευασμοί
Θυμάμαι, από την εποχή των νεανικών μου χρόνων, ορισμένους ιδεαλιστικούς χλευασμούς ενάντια στους μαρξιστές: η ταξική πάλη είναι μια απλή επινόηση για τον απλό λόγο ότι οι τάξεις [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 19.10.17 ]
Παράξενες μέρες...
Στα είκοσί μας, είχαμε σχεδόν βεβαιωθεί πως η εξουσία αλλοιώνει και αλλοτριώνει Μετά το επιβεβαιώναμε Για χρόνια Με κόστος και στοιβάζοντας γραμμάτια προς εξόφληση Μέχρι [..]
[ Σπύρος Σιάτρας / 18.10.17 ]
H κακιά η είδηση
Η κακιά η είδηση…
Πριν την ανακοινώσει, συνήθως την άκουγε. Την ακρουμαζόταν! Που θα ’λεγε και η γιαγιά Σοφιά. Ακόμη χειρότερα την έβλεπε «ιδίοις όμμασι», που θα ’λεγε [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 17.10.17 ]
Πόνος
Υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι που πονάνε τόσο μέσα τους από την αγριότητα του κόσμου, που όλον αυτόν τον πόνο τον μετουσιώνουν σε τέχνη. Αγνή κι αμόλευτη από κάθε προσποίηση. Κόβουν την [..]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 17.10.17 ]
Μας κυκλώνουν κεφαλές κομμένες δίχως αίμα
για την Ηριάννα και τον Περικλή
Μα δεν το βλέπετε αυτό που έρχεται; Ένας τύπος ανθρώπου θα είναι ασφαλής από δω και πέρα, ο απράγμων. Αυτός που κοιτάει μόνο την οθόνη του [..]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 16.10.17 ]
Μεθεόρτιο
Ήταν όλοι εκεί, οικογένεια, φίλοι, συγγενείς σε πλήρη απαρτία, εκείνος το τιμώμενο πρόσωπο, όλα ωραία, λαμπρά και μεγάλα, καταπώς ταίριαζε στην εορταστική περίσταση, πολλή [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 16.10.17 ]
Η Χάνα Άρεντ και το τικ τακ της βόμβας
Η Γιοχάνα «Χάνα» Άρεντ γεννήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 1906 στο Ανόβερο της Γερμανίας και μεγάλωσε στο Κένιχσμπεργκ (νυν Καλίνινγκραντ Ρωσίας). Στα 16 της επιδόθηκε στη μελέτη των [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 14.10.17 ]
Μια μερίδα λουκουμάδες
Στην Θώμη
Πρέπει να ήτανε Νοέμβρης του ΄74. Βράδυ και κρύο και ψιλόβροχο, τυπικό βράδυ Νοεμβρίου για τη [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 13.10.17 ]
Οι ωραίες εικόνες και οι Σέρλοκ Χολμς της Ιατρικής...
Σκεφτόταν το φίλο που αποχαιρέτησε πρόσφατα, και την ανικανότητα της επιστήμης να του χαρίσει τουλάχιστον ένα αξιοπρεπή θάνατο. Το πώς βέβαια ορίζεται ένας θάνατος σαν [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 12.10.17 ]
Η δεξίωση του βυθού
Εντάξει, εντάξει, πιθανόν να βρισκόμαστε μπροστά σε μια αρχαιολογική ανακάλυψη παγκοσμίου ενδιαφέροντος, αφού ένα από τα αντικείμενα που ανελκύστηκαν από το ναυάγιο των [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 07.10.17 ]
Venceremos
Μ’ αρέσει να πηγαίνω στο γήπεδο με τον αδελφό μου. Τον προηγούμενο μήνα έκλεισε τα είκοσι τρία και τα δύο τελευταία χρόνια ψηλώνω κάθε φορά που με παίρνει μαζί του. Μικρέ, ’τοιμά [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 06.10.17 ]
Μάτι λαίμαργο, ψυχή χαμένη...
Η βάβω Αγγέλω από τον «Άι Πάντο» Θεσπρωτίας, ήταν από τους λίγους αυτάρκεις ανθρώπους του μάταιου αυτού κόσμου.
Την ανεπάρκεια την ένιωθε, μόνο όταν αναγκαζόταν ν’ απομακρυνθεί από [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 06.10.17 ]
Το σώμα...
Τον επισκέφθηκε ένα βράδυ στο γραφείο του.
-Ντόκτορ! Του είπε. Ήρθα σε σένα. Αλλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για μένα. Και για πρώτη φορά δε θα πουληθώ. Αλλά θα σου πουλήσω το μυαλό του… [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 30.09.17 ]
Αγρυπνίες
Όταν οι άλλοι κοιμούνται, εγώ αγρυπνώ και νεκρούς ανασταίνω. Τότε, στο πιο βαθύ σκοτάδι, έρχονται και με βρίσκουν δυο μισοπνιγμένα πτώματα. Ένας Χρόνης και μια Έλλη με τη [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 29.09.17 ]
Η ζωή είναι επικίνδυνο πράγμα
Δεν ήξερα ότι η θάλασσα είναι πιο αρμυρή από τα δάκρια του παιδιού μου. Δεν ήξερα ότι το παιδί μου ήταν πιο βαρύ από τη θάλασσα. Δεν ήξερα ότι η γη είναι πιο σκληρή από τα πόδια μου κι ότι ο [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 27.09.17 ]
La vita e’ bella!
Όχι μόνο γιατί πριν κάποια χρόνια στη μεγάλη οθόνη μας το δίδαξε ο Μπενίνι μέσα από ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης. Αλλά, κυρίως, γιατί η ζωή φέρει στην ουσία της τη χαρά και την αισιοδοξία. [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 26.09.17 ]
