Οι άνθρωποι...

Υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι που σου δίνουν την εντύπωση πως ό,τι κι αν τους συμβεί θα το περάσουν ξώφαλτσα. Δε θα εισχωρήσει πιο κάτω από το δέρμα τους. Θα συνεχίσουν να περιφέρουν το θλιβερό τους χαμόγελο στο τσιτωμένο δέρμα ενός προσώπου αρραγούς. Και είναι και οι άλλοι. Αυτοί με τη ματιά που σπάει σε χίλια κομμάτια. Καρφώνεται μέσα σου και σε λυγίζει. Και λες πως όλα τα ζουν με την ένταση του πρωτόπλαστου που έστρεψε τα νώτα στον πατέρα. Γιατί προτίμησε την Πτώση από το ψέμα.