Ζήσης Ναούμ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Τούρκος...

Δεν θα πω ψέματα. Είχα και ‘γώ κατά νου την εικόνα του αιμοδιψή Τούρκου, μέχρι που ευτυχώς πολύ νέος, τον γνώρισα σε ουδέτερο [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 01.11.21 ]

«Η γιορτή της γυναίκας που δεν έχει τίποτα»

Εικόνες μαζεύω μαμά. Μικρό είμαι ακόμα. Όταν μεγαλώσω θα ξέρω να βάλω και λόγια. Απ' το λίκνο μου, μια πλάτη, τα μαύρα μαλλιά σου, ένα [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 07.03.21 ]

«...υγείαν έχω...»

Κι' αν ήξερε τούτος ο τόπος από ξενιτιά. Πέτρα πάνω στην πέτρα και πέτρα να σηκώνεις για να σπείρεις. Το μόνο προνόμιο το [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 23.12.20 ]

Η «ρούσσα»

Για πες ρε μπάρμπα... και έλεγε... Τότε στην Μουργκάνα το '47...ο διοικητής που του έλεγε να μετράει όταν σημαδεύει αεροπλάνο, πέντε [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 10.12.20 ]

«Μάνα»

Στο άκουσμα της λέξης γύρισε ξαφνιασμένη πως δεν παράκουσαν τ' αυτιά της σε κείνο το μυριόστομο Μάνα Μάζεψε κουράγιο και [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 19.09.20 ]

Οι τριανταφυλλιές...

Αξημέρωτα έφτασε το λεωφορείο του ΚΤΕΛ στο μεσοχώρι. Όλη τη νύχτα, στο ταξίδι απ' την πρωτεύουσα, μπερδεύονταν στο νου [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 14.04.20 ]

Βεργούλες...

Όλοι μάθαμε για σένα. Αυτά που έπρεπε δηλαδή. Ύστερα ήρθαν τα τραγούδια, οι ταινίες, τα ποιήματα και είπαμε πως τώρα πια ξέρουμε. [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 20.02.20 ]

«...μέλι ατρύγητο...»

Να φύγω... να φύγω δεν πάει άλλο ρε προφεσόρε, έχω χτικιάσει πάνω στο τιμόνι Τα τσίπουρα φύγανε και ξαναγύρισαν μια γύρα ακόμη. [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 10.10.19 ]

Μάζεψέ με...

Πάνε μέρες τώρα που ξυπνά την ίδια μεταμεσονύχτια ώρα. Από τότε... Σηκώνεται απ' το κρεβάτι, πάει στο παράθυρο και τραβάει την [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 12.09.19 ]

Καημός...

 Πέντε μήνες τώρα πάλευε να στυλώσει το ρημαγμένο πατρικό του. Πέντε μήνες άφηνε να ρημάζει μέσα του. Γύρισε όταν οι γιατροί [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 01.09.19 ]

Το σύνορο είναι ο άνθρωπος

Να φύγεις Τζαμάλ... είπε η μάνα και ακούμπησε το δεξί της χέρι στην καρδιά του. Να σωθείς εσύ... είπε ο πατέρας, και ακούμπησε το [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 22.06.19 ]

Να είσαι μέσα στο ταξίδι...

Το ποτό ήταν ευθύνη του επισκέπτη. Του πατέρα όταν κατέβαινε στο νότο, του γιού όταν ανέβαινε στον βορρά. Εκεί γύρω στα [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 18.06.19 ]

Η μαντάμ Κ.

Η αλήθεια είναι πως από ξένες γλώσσες δεν πολυσκάμπαζε. Κάτι λίγα εγγλέζικα, απ' την εποχή του ντου γιου λάικ μαμζέλ δε γκρις [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 05.05.19 ]

Θα 'ρθει ο καιρός που θα χωράμε και ’μεις σ' αυτόν τον κόσμο

Σ' όλα τα χωριά ένας τρελός, στο δικό μας ο Λάμπρος. Μόνο που δεν του κρέμαγαν ντενεκέδια οι πιτσιρικάδες, μήτε έβγαζε γλώσσα [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 06.04.19 ]

Για την Γυναίκα του Νέου Κόσμου...

Ήξερα μια μάνα. Εκεί στις αρχές του '60, μάζεψε σε μια σκέψη το κουράγιο της, έβαλε στην μια της τσέπη την απελπισία της, στην άλλη [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 21.03.19 ]

Μέσα στο φως...

  Πρώτα το φως τριανταφυλλάκι μου...πρώτα το φως και μετά ο ήχος. Θα μετράς. Όσο αυξάνονται οι αριθμοί ανάμεσα στο φως και [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 02.03.19 ]

Το άδειο κιβώτιο...

Ζήσης Ναούμ Μάστορας ο Νώντας. Μια δρασκελιά πλάτος, τρεις δρασκελιές μήκος και ένα μέτρο βάθος. Τα τοιχώματα αλφαδιασμένα. [...]

[ Ζήσης Ναούμ / 15.02.19 ]

1