Κατέ Καζάντη

Η Κατέ Καζάντη σπούδασε στο ΕΚΠΑ και είναι αρθρογράφος.

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Η υλική δύναμη των ιδεών ή αλλιώς οι ιδέες ως τσεκούρια

«…Η δεξιά ατζέντα είναι πολύ συγκεκριμένη: περιοριστική μεταναστευτική πολιτική, μάχη με το έγκλημα, επομένως εφαρμογή [...]

[ Κατέ Καζάντη / 26.02.24 ]

Αν έχεις καρκίνο, ας πρόσεχες!

Δεν πεθαίνει ο καπιταλισμός. Αυτός καταστρέφεται μοναχά προσωρινά και, προπαντός, δημιουργικά και ριζοσπαστικά. Για [...]

[ Κατέ Καζάντη / 20.02.24 ]

Ο τρόμος των αφεντάδων του Τύπου

Αν δεν υπήρχε ο συνδικαλισμός, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε: να ενωθεί ο κόσμος της εργασίας, σαν μια σιδερένια γροθιά, για [...]

[ Κατέ Καζάντη / 06.02.24 ]

Από την Κω στη Μεσογαία, ο σκοταδισμός είναι ένας

Από τα Σπάτα και τη Λούτσα των μικρομεσαίων και τη Ραφήνα των πλουσίων, ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, ο [...]

[ Κατέ Καζάντη / 29.01.24 ]

Βλαντίμιρ Ιλιτς, ένα φάντασμα πλανιέται

Ο Βλαντίμιρ Ιλιτς Ουλιάνοφ, ο άνθρωπος που έμεινε στην ιστορία με το επαναστατικό του ψευδώνυμο το οποίο λέγεται πως [...]

[ Κατέ Καζάντη / 21.01.24 ]

Οι μεγάλοι λογοκριτές

«…Η ζωή μας καταληστεύεται και πωλείται προς χρηματοδότηση της ελευθερίας των επιχειρηματιών του [...]

[ Κατέ Καζάντη / 06.01.24 ]

«Την υγειά μας να ’χουμε», μια αντιδραστική ευχή

Αυτή η κορυφαία ευχή, μέρες που είναι, που επισκιάζει όλες τις υπόλοιπες, αυτή που, δήθεν, λογαριάζεται ως εύνοια των θεών και [...]

[ Κατέ Καζάντη / 03.01.24 ]

Η ατίμωση του χριστιανικού πνεύματος

Στον πάνσκληρο ρωμαϊκό κόσμο, όπου η ανθρώπινη ζωή των πληβειακών στρωμάτων είχε μηδαμινή αξία, η θεωρία του –ιστορικού- [...]

[ Κατέ Καζάντη / 15.12.23 ]

Οι γυναικοκτόνοι και οι συνένοχοί τους

Η γεννεαλογία της βίας κατά των γυναικών εκκινεί από τον κοινωνικό τους ρόλο: από τον επικαθορισμό που επιβάλλει ο τρέχων [...]

[ Κατέ Καζάντη / 06.12.23 ]

Αλυσοπρίονα και τσεκούρια

Παρότι ο νεοφασισμός δεν κυκλοφορεί με μπότες, ούτε, τουλάχιστον πάντα, με μαχαίρια στο ζωνάρι ή μαστίγια στο χέρι, δεν [...]

[ Κατέ Καζάντη / 27.11.23 ]

Εργασία και χαρά: μόνο το μαστίγιο εκσυγχρονίστηκε

Ακούγεται παραδεισένιο: αν δούλευες κάνα δυο ώρες μακριά απ’ το σπίτι σου, η πανδημία σού έχει δωράκι. Που, μάλλον, ήρθε για να [...]

[ Κατέ Καζάντη / 20.11.23 ]

Πολυτεχνείο, 50 χρόνια μετά: οι Χούντες και οι βαθύπλουτοι

Ένα από τα βασικά αφηγήματα του βαθέως, δεξιού, κράτους –αφήγημα το οποίο υποστηρίχτηκε από τον μακαρίτη Ευάγγελο Αβέρωφ ως [...]

[ Κατέ Καζάντη / 15.11.23 ]

Κακά Χριστούγεννα και δυστυχές το νέον έτος

Στο απολύτως πραγματιστικό ερώτημα γιατί οι άνθρωποι που δεν έχουν να πουλήσουν παρά μοναχά το τομάρι τους, εκλέγουν [...]

[ Κατέ Καζάντη / 05.11.23 ]

Η Μαργαρίτα μας ως υπόδειγμα

Τι ακριβώς, αλήθεια, πάει να πει να ’σαι αριστερή, παρεκτός να διαλέγεις να ζεις και να υπάρχεις ως -και όχι σαν- κατεξοχήν [...]

[ Κατέ Καζάντη / 31.10.23 ]

Ο μελίρρυτος της λαϊκής κουλτούρας

Τα πάθη της ψυχής δεν είναι παρά τα πάθη της κοινωνίας: κοινωνικά πάθη, με ρίζες σε συγκεκριμένες υλικές συνθήκες, αυτά [...]

[ Κατέ Καζάντη / 23.10.23 ]

Οι «αντισημίτες» Λόουτς–Κόρμπιν και οι λαοί που περισσεύουν

Το όχι πολύ μακρινό 2018, όταν το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών, αποφάσισε να ανακηρύξει επίτιμο διδάκτορα τον [...]

[ Κατέ Καζάντη / 17.10.23 ]

Οι Μπέοι και ο «Φόβος μπροστά στην ελευθερία»

Η αφύπνιση των προλεταριακών τάξεων, αυτή που θα οδηγήσει σε μια ξέφρενη στιγμή της ιστορίας, κατά την οποία η οικοδόμηση [...]

[ Κατέ Καζάντη / 10.10.23 ]

Μπέος, ο ανθηρόστομος, το μελίρρυτο πρότυπο

Ο σφετερισμός της δημόσιας συζήτησης από τον υπεραπλουστευμένο λόγο δεν έχει καμιά ιδιαίτερη πρωτοτυπία: είναι η [...]

[ Κατέ Καζάντη / 02.10.23 ]

«Δεν χρειάζονται αναλύσεις σε βάθος. Εμπόρευμα πουλάμε»

...Θα σας στείλουμε σε μέρη κλειδιά όπου μπορείτε να μιλήσετε με τον κόσμο, να ανταλλάξετε χειραψίες και όλα τα σχετικά (...). Είναι [...]

[ Κατέ Καζάντη / 14.09.23 ]

«…κουδὲν ανθρώπου δεινότερον…»

Η απανθρωποποίηση: αυτό είναι το πρόταγμα του καπιταλισμού, να νιώθει ο άνθρωπος λιγότερο άνθρωπος, λιγότερο μέλος της [...]

[ Κατέ Καζάντη / 06.09.23 ]

Δουλειά, η σύγχρονη δουλεία

Είναι φριχτό πράγμα η δουλειά: ουδέποτε υπήρξε διαδικασία δημιουργίας, αφού η διαρκής απειλή, ο τρόμος να πεθάνεις από πείνα [...]

[ Κατέ Καζάντη / 22.08.23 ]

Ο υπερσυντηρητικός, αντιφεμινιστικός κόσμος του Π. Μάρκαρη

Να καταπιάνεσαι συγγραφικώς με τις γυναικοκτονίες, θεωρείται μια ασφαλής προοδευτική επιλογή, σε μια εποχή μάλιστα [...]

[ Κατέ Καζάντη / 13.08.23 ]

Ευτυχείτε ρε, ευτυχείτε!

Κι όμως, το ευ ζην, η ωραιότητα δηλαδή του βίου, η κάθε στιγμή της απόλαυσης, από την αίσθηση της ωραιότητας των φυσικών [...]

[ Κατέ Καζάντη / 02.08.23 ]

Εκστρατεία εναντίον απεργών από τη Ryanair

Στον αγγελικά πλασμένο καπιταλιστικό μας κόσμο, η βασική αντίθεση κεφαλαίου – εργασίας συνεχίζει να δημιουργεί [...]

[ Κατέ Καζάντη / 20.07.23 ]

Μακρονισμός, το τέλος της δημοκρατίας

Αυτοί οι άνθρωποι, αυτοί οι νέοι, που νιώθουν τον κοινωνικό ντετερμινισμό στο πετσί τους από γεννησιμιού τους, που τους [...]

[ Κατέ Καζάντη / 04.07.23 ]

Ο μισογυνικός οχετός ως κανονικότητα

Ο συστημικός μισογυνισμός, αυτός που εκπορεύεται από τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του βαθέως κράτους, αυτός που [...]

[ Κατέ Καζάντη / 28.06.23 ]

Το φάντασμα της αύριον

(Σχόλιο στο βιβλίο του Αριστείδη Μπαλτά*) Το ερώτημα έρχεται και ξανάρχεται, όσο υπάρχουν κοινωνίες: η απόφαση για το πώς θα [...]

[ Κατέ Καζάντη / 21.06.23 ]

Το ηγεμονικό φάντασμα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι

Αν πολιτική είναι η θέση που παίρνεις απέναντι στο ζήτημα της επανάστασης (Φουκό), ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι υπήρξε ένας [...]

[ Κατέ Καζάντη / 12.06.23 ]

Στην Κω του πλούτου, της ανάπτυξης, του Χάροντα

 Στην Κω, στη μικρή Μέκκα του καπιταλισμού, εκεί όπου η βιομηχανία του τουρισμού σωρεύει υπερκέρδη, εκεί όπου η φύση [...]

[ Κατέ Καζάντη / 06.06.23 ]

Ποιος έχει σειρά να αποδημήσει;

«…ποιος θα είναι ο επόμενος νεκρός μας;»: η καταφανώς ρητορική διερώτηση του Συνδικάτου Μετάλλου αποτελεί την [...]

[ Κατέ Καζάντη / 30.05.23 ]

123456Next >