Κατέ Καζάντη
Η Κατέ Καζάντη σπούδασε στο ΕΚΠΑ και είναι αρθρογράφος.
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Από τον Μελίστα στον Κορκονέα, το –αυταρχικό- κράτος συνεχίζεται
«Όταν έχω να κρίνω ανάμεσα σ’ ένα παιδί 15 χρόνων, που πετάει μολότοφ, κι έναν τριαντάρη εκπαιδευμένο αστυνομικό, που κρατάει [...]
[ Κατέ Καζάντη / 30.07.19 ]Διαβάζουν οι δεξιές Σαπφώ;
Η Σαπφώ η ποιήτρια, «…Λεσβία εξ Ερεσού, λυρική, γεγονυία κατά την μβ’ Ολυμπιάδα, ότε και Αλκαίος ην και Στησίχορος και [...]
[ Κατέ Καζάντη / 23.07.19 ]Γιατί (πάλι) Αριστερά
Το ερώτημα έρχεται και ξανάρχεται ανά ιστορικές στιγμές, ίσως επειδή η ιστορία κινείται με παλινωδίες: η απόφαση για το πώς [...]
[ Κατέ Καζάντη / 01.07.19 ]«…όποιος δεν θέλει να μιλήσει για τον καπιταλισμό δεν πρέπει να μιλάει και για τον φασισμό…»
«…Κανείς δεν μπορεί ν’ απαιτήσει από τους πολιτικούς πρόσφυγες να αποκαλύψουν στις καπιταλιστικές χώρες που τους [...]
[ Κατέ Καζάντη / 20.03.19 ]Αθλητικές μπίζνες και παραγωγή «προτύπων»
Στη βιομηχανία μαζικής παραγωγής προτύπων περίοπτη θέση κατέχουν οι κάθε λογής νικητές. Εκείνοι που, ξεπερνώντας τα [...]
[ Κατέ Καζάντη / 24.01.19 ]Και «άχριστοι» και «εχθροί της πίστεως και της πατρίδος»...
Ο χωροφύλαξ ξαναχτυπά: νέο, ενδεικτικό της ιδεοληψίας και της αισθητικής του Λενή, καταγγελτικό άρθρο δημοσιεύτηκε (22/11/18) [...]
[ Κατέ Καζάντη / 23.11.18 ]Στις θολές, στενάχωρες μέρες της 18ης Μπρυμαίρ
«…Τελειωμένη ιστορία μοιάζει η πεποίθηση περί μιας εγγενούς στον καπιταλισμό τάσης αυτοκαταστροφής, τελειωμένη [...]
[ Κατέ Καζάντη / 13.11.18 ]Φασίστες από επιλογή
Τρομακτικά φυσιολογικός: αγαπημένος σύζυγος ή εραστής, καλός πατέρας, φίλος καρδιακός. Ένας συνηθισμένος άνθρωπος [...]
[ Κατέ Καζάντη / 24.09.18 ]Η επικαιρότητα του Λεόν Μπλουμ
Το ανήσυχο καλοκαίρι του 1936 στην πρωθυπουργία της Γαλλίας βρισκόταν ο σοσιαλιστής ηγέτης Λεόν Μπλουμ. Τον Απρίλιο [...]
[ Κατέ Καζάντη / 18.07.18 ]Τι σε κάνει το πάθος για το χρήμα
«…Δηλαδή, εάν γιαουρτώνουμε τον Πάγκαλο είναι μια χαρά. Αν μαχαιρώνουμε τον Φύσσα είναι κακό. Δεν λέω βέβαια ότι το μαχαίρι [...]
[ Κατέ Καζάντη / 22.05.18 ]Η μητρότητα ως βία και καταναγκασμός
Εάν συμφωνήσουμε πως η φυσικοποίση της κοινωνίας αποτελεί μιαν αντιδραστική αντίληψη για τη συνέχιση της Ιστορίας, [...]
[ Κατέ Καζάντη / 06.05.18 ]Η Ελένη, η Μπέτυ, η Ρηνιώ και το τοτέμ της πατριαρχίας
«Η προσωπική μας δυστυχία είναι μια πολιτική κατάσταση»*: από την εποχή που τα θηλυκά, εγκλωβισμένα καθημερινά σε [...]
[ Κατέ Καζάντη / 20.04.18 ]Ναζωραίος της αγάπης, χριστιανοί του μίσους
Ποιος Χριστιανός/η πιστεύει στον Θεό του; Και σε ποιον Θεό; Εκείνον της διαρκούς, άνευ όρων καταλλαγής ή εκείνον της [...]
[ Κατέ Καζάντη / 05.04.18 ]Η ποίηση ως βαρβαρότητα
Nach Auschwitz noch ein Gedicht zu schreiben ist barbarisch': «το να γράψεις έστω και ένα ποίημα μετά το Άουσβιτς είναι βαρβαρότητα», έλεγε ο Αντόρνο. Κι όμως. Οι ποιητές, περικλεισμένοι [...]
[ Κατέ Καζάντη / 20.03.18 ]«Ο αληθινός Παλαμάς» και ο αθέατος Νίκος Ζαχαριάδης
Σχόλιο-αντιγραφή, Κατέ Καζάντη «Κανένα κακό δίχως καλό. Είναι κι αυτό μια διαλεχτική αλήθεια»: η υποχρεωτική διαθεσιμότητα, [...]
[ Κατέ Καζάντη / 27.02.18 ]Novartis ή αλλιώς ο πολιτικός χαρακτήρας της ηθικής
Από την ηθική της εργασίας στην ηθική του κέρδους και, με γρήγορο βηματισμό, στην ηθική της συσσώρευσης, να φτάσει κανείς [...]
[ Κατέ Καζάντη / 21.02.18 ]Φασίστες, «αυθόρμητοι» και παραπλανημένοι
Είναι, περίπου, κοινός τόπος: η διαμάχη για τον έλεγχο των αγορών οξύνει τις συγκρούσεις μεταξύ των εθνικών κρατών, η δε [...]
[ Κατέ Καζάντη / 23.01.18 ]Ρεμπέτικο: των προλετάριων και των ηττημένων
«Αντιλαλούνε τα βουνά κλαίνε τα κλαψοπούλια ο Βελουχιώτης χάθηκε ψηλά σε μια ραχούλα Τι έχεις κλαψοπούλι μου και [...]
[ Κατέ Καζάντη / 18.12.17 ]Θεομηνίες με ταξικό πρόσημο
Ανήκει στα αυτονόητα που, συνήθως, λησμονούνται: οι καταστροφές στο οικοσύστημα είναι ευθέως ανάλογες με τη λογική της [...]
[ Κατέ Καζάντη / 16.11.17 ]Μπριζίτ Τρονιέ, η σπορά της Μποβουάρ
Πέρα από τα εμβληματικά συμβάντα των κοινωνικών επαναστάσεων, δίπλα και κοντά συντελούνται, αθέατα τις πιο πολλές φορές, [...]
[ Κατέ Καζάντη / 08.09.17 ]Οι «εγκληματίες κομμουνιστές» και η αισθητική της Χούντας
Το πρόβλημα, στη συζήτηση που διεξάγεται σήμερα στα πορτοπαράθυρα της τηλοψίας, δεν βρίσκεται –ή, τουλάχιστον, δεν [...]
[ Κατέ Καζάντη / 29.08.17 ]Συνηθίζεται ο Θάνατος;
«…Τον συνηθίσαμε δεν αντιπροσωπεύει τίποτα Σαν όλα τα πράγματα που έχετε συνηθίσει Και σας μιλώ γι᾿ αυτόν γιατί δε [...]
[ Κατέ Καζάντη / 20.06.17 ]Έρωτας, η επανάσταση της σαρκός
«ου το εράν νόσος αλλά το μη εράν. ει γαρ εκ του οράν το εράν, τυφλοί οι μη ερώντες». Φιλόστρατος Κατά τον Ησίοδο, ο Έρως είναι [...]
[ Κατέ Καζάντη / 13.02.17 ]Ο δυτικός τύπος του Homo inhumanus
Όταν η τελεολογία της προόδου και της οικονομικής μεγέθυνσης προσκρούει στη συστημική κρίση και όταν η κοινωνική [...]
[ Κατέ Καζάντη / 13.12.16 ]Η ολίσθηση της σοσιαλδημοκρατίας στη νεοδεξιά
Από τις αρχές του 20ου αιώνα όταν ο Έντουαρντ Μπερνστάιν διατύπωσε τη θεωρία ότι η σοσιαλδημοκρατία θα έπρεπε να [...]
[ Κατέ Καζάντη / 01.12.16 ]Κηρύσσοντας την Αγάπη για τον Άλλο
Κέμπριτζ, 14 Ιουνίου 2016 Δυο μέρες μετά το μακελειό του Ορλάντο και μια μέρα πριν από τη μεγαλειώδη και συγκινητική [...]
[ Κατέ Καζάντη / 16.06.16 ]