ΒΙΒΛΙΟ
Κ. Καρυωτάκης: Δεσποινίς Bovary
Στη μέση της γιορτής προχωρούσε αργά. Καθώς όλοι βιάζονταν γύρω της, ήταν σαν ένα μαύρο στίγμα σε πανί κινηματογράφου. Συντροφιές από νέους περνούσαν. Αλλοι την έβλεπαν κ' [..]
[ ARTI news / 17.01.20 ]
Ο Γκίνσμπεργκ και η ήττα της αμερικανικής αριστεράς
Αν θέλει να γνωρίσει κάποιος για ποιο λόγο την κρίσιμη δεκαετία του 1960 η “άλλη Αμερική” ηττήθηκε από την ακραία φονταμενταλιστική Αμερική της ενδοχώρας, γιατί οι ΗΠΑ πήραν αυτόν [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 17.01.20 ]
Ο «κόκκινος» Ντάσιελ Χάμετ
Ο Ντάσιελ Χάμετ γεννήθηκε στο Μέριλαντ των ΗΠΑ το 1894. Γιος του Ρίτσαρντ Χάμετ και της Άνι Μποντ Ντάσιελ.
Το 1900 μετακομίζουν οικογενειακά στη Φιλαδέλφεια και ένα χρόνο αργότερα [..]
[ ARTI news / 10.01.20 ]
Ο δικός μου νεκρόδειπνος
Μου μηνύσανε πως ετοιμάζουνε για χάρη μου ένα αφιέρωμα και θέλουνε, λέει, επειγόντως, ένα κείμενο σαν αυτά που ’γραφα παλιά ξύνοντας βαθιά σαν το μολύβι τη μνήμη, για τον Καλαμά [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 04.01.20 ]
Σκέψεις πάνω στον Λεοπάρντι
Ο Έρωτας ήταν εκείνος που έσπρωξε τον Λεοπάρντι στο σημείο να διατυπώσει την ύπαρξη, την πραγματικότητα μερικών ψευδαισθήσεων που δημιουργούνται στον άνθρωπο: στο [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 04.01.20 ]
Αλμπέρ Καμύ: «Ζήστε σαν...»
Ο Αλμπέρ Καμύ προτείνει «Ζήστε σαν...». Σαν πώς δηλαδή; Το ερώτημα μένει αναπάντητο. Το παιδί δεν «βλέπει» ακόμα τίποτ’ άλλο πάρεξ τον ορίζοντα των απροσδιοριστιών που αργότερα θα [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 04.01.20 ]
Ο Ζαπάτα, οι Ρετζαίοι και ο Χομπσμπάουμ
Στις 10 Απριλίου του 1919 ο Εμιλιάνο Ζαπάτα (ή Σαπάτα) έπεσε θύμα ενέδρας και εκτελέστηκε από τις κυβερνητικές δυνάμεις του Μεξικού, κατά τη συνάντησή του με έναν στρατηγό που [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 28.12.19 ]
Ο ιππότης της ασφάλτου
Ο καινούργιος χρόνος –ευτυχισμένος και γεμάτος νέες προσδοκίες- μόλις πλήρωσε το ακριβές αντίτιμο, πέρασε τα διόδια. Ο άλλος, απ’ την αντίθετη κατεύθυνση, σαν κυνηγημένος το [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 26.12.19 ]
Χ. Μίλερ: «Ο Τροπικός του Καρκίνου»
«Ο Τροπικός του Καρκίνου» θεωρείται το κορυφαίο έργο του Χένρι Μίλερ. Είναι μια προσπάθεια απαλλαγής «από το χρυσό κανόνα της λογοτεχνίας». Δηλαδή μια αναβίωση των [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 26.12.19 ]
Χένρι Μίλερ: Ο κόσμος ΕΙΝΑΙ μνήμες
Τι είναι η Αμερική; Τι είναι ο κόσμος; Η Αμερική ΕΙΝΑΙ. Ο κόσμος ΕΙΝΑΙ. Δεν έχει σημασία το ερώτημα τι είναι ο άνθρωπος. ΕΙΝΑΙ. Για τον Χένρι Μίλερ δεν έχει σημασία ποιος είναι, αλλά ό,τι [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 26.12.19 ]
Τρίτο: Το ματωμένο θέρος του 1882, το βλέμμα των Άλλων
Ποια, όμως, ήταν η σχέση των «πάνω» με τους «κάτω» στην ελληνική κοινωνία της εποχής; Ποια ήταν η θέση και η σχέση αφέντη, υπηρέτη, επιστάτη και κολίγου; Η σχέση μεταξύ γαιοκτήμονα [..]
[ ARTI news / 22.12.19 ]
Κωστής Παπαγιώργης: Εν μέση οδώ
Μέρος δεύτερο
...Σαν σύνδεση δύο παραστάσεων, εφόσον η μεταφορά αρχικά δεν προϋπάρχει, δεν αναμένει τον ομιλητή έτοιμη σε κάποια παρακαταθήκη νοημάτων, αλλά γεννάται εν θερμώ κάθε [..]
[ ARTI news / 21.12.19 ]
Τέταρτο: Η κοινωνία του ρακιού-Το ματωμένο θέρος του 1882
Οι Αρτινοί σύμφωνα με τον Σεραφείμ Ξενόπουλο είναι ζωηροί, εργατικοί και φιλόκαλοι αλλά κάποιοι είναι «και φιλήδονοι και φίλοι των διασκεδάσεων και των κατά κόρων [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 20.12.19 ]
Αιώνιοι συγγραφείς
Κάθε πράγμα είναι εφήμερο, αλλά υπάρχουν βιβλία άφθαρτα και συγγραφείς αιώνιοι. Αστείρευτοι, προφητικά αληθινοί, σου μιλούν για καθετί το ανθρώπινο, σε σώζουν από την [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 20.12.19 ]
Ο Γεράσιμος μέσα μου
(Διάλογος με τον Γεράσιμο από τη “Μουμού”
του Ιβάν Τουργκένιεφ)
-Ξέρω πως δεν μιλάς. Ο συγγραφέας σου δεν σε προίκισε μ’ αυτό το χάρισμα. Έκρινε πως δεν σου χρειαζόταν. Σ’ έχρισε [..]
[ Γιώτα Αναγνώστου / 15.12.19 ]
Συνέντευξη: Άλκη Ζέη: «Η ελευθερία είναι μόνιμο αίτημα…»
Γεννημένη το 1925 στην Αθήνα και περνώντας τα πρώτα της παιδικά χρόνια στη Σάμο, η Άλκη Ζέη, ήδη από νεαρή ηλικία έδειχνε την αγάπη της για την τέχνη, γράφοντας κείμενα για το [..]
[ / 15.12.19 ]
9. Βλέκας, Τζιριτόκωστας, Λάρας... Το ματωμένος θέρος του 1882
Ο Παύλος Καλλιγάς στο μυθιστόρημά του «Θάνος Βλέκας»[1] αναφέρεται στις σχέσεις ληστών και άρχουσας τάξης[2]. Καταγγέλλει συγκεκριμένα «τη διπροσωπία των ισχυρών της επαρχίας, [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 14.12.19 ]
Τι είναι η αγάπη;
Για τον Alain Badiou «πρωτίστως, η αγάπη δεν είναι σύμβαση μεταξύ δύο ναρκισσιστών. Είναι μια κατασκευή που αναγκάζει τους συμμετέχοντες να ξεπεράσουν τον ναρκισσισμό. Για να [..]
[ Παναγιώτα Ψυχογιού / 14.12.19 ]
Βιβλιοπαρουσίαση: «ΤΑ ΣΚΑΡΠΙΝΙΑ» του Παύλου Μουρουζίδη
“ΤΑ ΣΚΑΡΠΙΝΙΑ”
του Παύλου Μουρουζίδη,
εκδ. Νησίδες
παρουσιάζει ο Γιάννης Αναγνωστόπουλος
Η μνήμη μπορεί να μπολιάζει την καθημερινότητά μας με [..]
[ ARTI news / 08.12.19 ]
Σπόροι στην άσφαλτο
Μέρες σε παρακολουθώ. Ανησυχώ για σένα. Κάτι στο βλέμμα σου… δεν ξέρω… Σε παρακολουθώ ωστόσο, όσο πιο διακριτικά μπορώ. Με τίποτα δεν θα ρισκάρω τον θυμό σου. Μ’ ένα τετράπαχο [..]
[ Γιώτα Αναγνώστου / 08.12.19 ]
Μια μερίδα λουκουμάδες
Στην Θώμη
Πρέπει να ήτανε Νοέμβρης του ΄74. Βράδυ και κρύο και ψιλόβροχο, τυπικό βράδυ Νοεμβρίου για τη Θεσσαλονίκη. Του τότε. Μ’ εκείνη την ιδιαίτερη αίσθηση της ερημίας που ήταν [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 04.12.19 ]
Για το ‘Πρωινό Άστρο’ του Γιάννη Ρίτσου
H ποιητική συλλογή του Γιάννη Ρίτσου που φέρει τον τίτλο 'Πρωινό Άστρο,'[1] εκδόθηκε το 1955, όντας γραμμένη και αφιερωμένη στο νεογέννητη κόρη του, Έρη.
Ο υπότιτλος της συλλογής είναι 'Μικρή [..]
[ Σίμος Ανδρονίδης / 30.11.19 ]
Καταιγίδες
Κάθε φορά που ακούω ή διαβάζω για επερχόμενες καταιγίδες κι αστραπόβροντα, φέρνω στο μυαλό το Θεοπόντι, το διήγημα εκείνο το έξοχο του Παπαδιαμάντη, με φόντο μια καταιγίδα και [..]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 24.11.19 ]
Ντελίλο: Και η Κοσμόπολη έχει την κερκόπορτά της
Τους βλέπω αγέρωχους και υπομειδιώντες να επανέρχονται προκειμένου να κατηχήσουν εκ νέου το δάσος, αυτοί που δεν άφησαν δέντρο για δέντρο όρθιο. Πάντα το ίδιο εγωπαθές [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 20.11.19 ]
Αλεξάνδρα Δεληγιώργη: Το κόκκινο της φωτιάς
Τα δοκίμια ή οι «συζητήσεις» που βρίσκονται στον τόμο αυτό, πρέπει να ερμηνευτούν ως σκέψεις ενός μελετητή και κριτικού της λογοτεχνίας και στην προοπτική, ή υπόθεση, που [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 18.11.19 ]
Ο Προυστ, ο Ουάιλντ και η vita contemplativa
«Tόσες φορές στη ζωή μου, η πραγματικότητα με είχε απογοητεύσει, γιατί τη στιγμή που την συνελάμβανα, η φαντασία μου, που ήταν το μόνο όργανό μου για να χαρώ την ομορφιά, δεν μπορούσε [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 18.11.19 ]
Μαρσέλ Προυστ: Αναζητώντας το χαμένο χρόνο
«Το Κομπραί» είναι μια μικρή πόλη όπου εντοπίζονται οι πρώτες παιδικές αναμνήσεις του αφηγητή. Από εδώ ξεκινά η αναζήτηση του χαμένου χρόνου, από τούτο τον κόσμο ο οποίος γίνεται [..]
[ Παναγιώτα Ψυχογιού / 18.11.19 ]
Εδώ ένας φοιτητής αυτοπυρπολείται, εκεί ένας μαθητής σκοτώνει
Ένας 22χρονος φοιτητής αυτοπυρπολείται στη Γαλλία. Δεν άντεχε την εξαθλίωση, τη φτώχεια. Βάζει φωτιά στον εαυτό του δημόσια, κατηγορώντας τους υπαίτιους της απελπισίας του, [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 15.11.19 ]
Νόαμ Τσόμσκι: Η προπαγάνδα και ο έλεγχος της συνείδησης
Η προπαγάνδα εξαφανίζει τις διαδηλώσεις στη Χιλή και υπερτονίζει τις διαδηλώσεις της αντιπολίτευσης στη Βολιβία, που, αν και μειοψήφησε στις εκλογές, αμφισβητεί το [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 13.11.19 ]
Το άλγος του ξεριζωμού...
Η νοσταλγία είναι ο κοινός τόπος της μετανάστευσης των Ελλήνων στην Αμερική ή την Γερμανία, των πολιτικών προσφύγων του εμφυλίου, των προσφύγων της μικρασιατικής [..]
[ Παναγιώτα Ψυχογιού / 10.11.19 ]
