Αντικειμενικός Υποκειμενισμός

Ο κόσμος υπάρχει.

Η ύλη, η ενέργεια, οι νόμοι που διέπουν τις κινήσεις τους

όλα συνιστούν ένα σύστημα που δεν έχει ανάγκη την παρουσία μου για να λειτουργεί.

Οι γαλαξίες δεν με ρωτούν για να περιστραφούν

ούτε τα σωματίδια χρειάζονται την σκέψη μου για να ταλαντωθούν.

Ο κόσμος υπήρχε πριν γεννηθώ

και θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά.

Η ύπαρξή μου δεν αποτελεί θεμέλιο του σύμπαντος.

Αλλά η συνείδησή μου,

το νευρικό μου σύστημα, η σκέψη

είναι το μέσον με το οποίο ο κόσμος αποκτά νόημα.

Χωρίς παρατηρητή, υπάρχει το φαινόμενο,

αλλά όχι η περιγραφή του.

Υπάρχει η πραγματικότητα,

αλλά όχι η επιστήμη.

Και τότε σκέφτομαι το μυρμήγκι,

που κινείται σε έναν μικρό δικό του κόσμο και λέει:

"Η πραγματικότητα είναι για τον καθένα διαφορετική, ισότιμη, υποκειμενική."

Και του απαντώ:

Η πραγματικότητα είναι η ίδια για όλους.

Αλλά εγώ, ως ανώτερο είδος, έχω ευρύτερη αντίληψη

βλέπω το δάσος ολόκληρο, ενώ εσύ τη μικρή σου διαδρομή.

Η αντικειμενικότητα που αναζητούμε,

είναι ο υποκειμενισμός του ανώτερου είδους

Το “πράγμα καθαυτό” μένει κρυφό,

η πραγματικότητα απλώς είναι.

Και η γνώση της

είναι έργο του νου