Oxfam, τεράστια αύξηση του πλούτου αλλά και της φτώχειας στις ΗΠΑ
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / Κόσμος / 03.11.25 ]Ο συνολικός πλούτος των 10 κορυφαίων δισεκατομμυριούχων των ΗΠΑ έχει αυξηθεί κατά 698 δισεκατομμύρια δολάρια τον τελευταίο χρόνο, σύμφωνα με νέα έκθεση της Oxfam America που δημοσιεύθηκε σήμερα Δευτέρα.
Τους δισεκατομμυριούχους αυτούς κάλεσε σε δείπνο ο Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο στις 15 Οκτωβρίου για να τους ευχαριστήσει για τις συνεισφορές τους στο κτίσιμο μιας τεράστιας νέας αίθουσας χορού που αναμένεται να κοστίσει 300 εκατομμύρια δολάρια. Αλλά τι είναι τα 300 εκ. δολάρια μπροστά στα 698 δις δολάρια;
Κι ενώ οι δισεκατομμυριούχοι απολάμβαναν στο δείπνο του Τραμπ «μεθυσμένη» σαλάτα πανζανέλα με ντομάτα, μοσχαρίσιο γουέλινγκτον και ένα επιδόρπιο με ψητά αχλάδια Ανζού, κράμπλ κανέλας και παγωτό καραμέλα βουτύρου, όλα σε χρυσά πιάτα και τραπεζομάντιλα με χρυσά σχέδια και διακοσμημένα με χρυσές βάσεις για κηροπήγια, πάνω από το 40% του πληθυσμού των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου σχεδόν του 50% των παιδιών βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας, αναφέρει η έκθεση της Oxfam.
Παράλληλα, την ίδια στιγμή ο Τραμπ επιφέρει μια σειρά μειώσεις στη νοσοκομειακή περίθαλψη και σε άλλες κοινωνικές καλύψεις, ενώ το κλείσιμο της κυβέρνησης οδηγεί σε πάγωμα των επιδομάτων που θα μπορούσε να αφήσει δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανούς με χαμηλό εισόδημα χωρίς επισιτιστική βοήθεια.
Οι Δημοκρατικοί κατηγορούν το Ρεπουμπλικανικό κόμμα του Τραμπ ότι «χρησιμοποιεί την πείνα ως όπλο» για να επιδιώξει μια ακροδεξιά ατζέντα. Αλλά σύμφωνα με την έκθεση και οι Δημοκρατικοί τις ίδιες πολιτικές με τον Τραμπ ακολούθησαν διευρύνοντας το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών.
Αλλά αυτό είναι ο καπιταλισμός. Αυτό κάνει η ακροδεξιά αποπροσανατολίζοντας τους «από κάτω», καθώς όπως έλεγε ο Τολστόι: «Οι κυβερνήτες και οι πλούσιοι εξουσιάζουν τους εργάτες μόνο επειδή και οι εργάτες επιθυμούν το ίδιο, (δηλαδή) με αυτούς τους ίδιους τρόπους να εξουσιάζουν τον αδελφό τους εργάτη. Για τον λόγο αυτό –επειδή ταυτίζονται μαζί τους απέναντι στη ζωή- οι εργάτες δεν μπορούν να εξεγερθούν σε μία πραγματική επανάσταση εναντίον των καταπιεστών τους… (γιατί) μέσα του (στον εργάτη) υπάρχει η συναίσθηση ότι κι αυτός θα έκανε το ίδιο, ή το κάνει κιόλας έστω σε μικρότερο βαθμό απέναντι στ’ αδέλφια του…» (Ο Τολστόι, Ελληνικά Γράμματα).
Να, λοιπόν, γιατί χρειάζεται η εκπαίδευση και μία άλλη κουλτούρα αδελφοσύνης και αλληλεγγύης, γενικά μια νέα συμβολική τάξη αξιών και αντιλήψεων ικανή να λειτουργήσει χειραφετητικά και απελευθερωτικά για τους "από κάτω", για τους εργαζόμενους και τους ανέργους, τους ντόπιους και τους μετανάστες, τους αποκλεισμένους και τους ενταγμένους, τους άντρες και τις γυναίκες.
*Οι πληροφορίες και το σκίτσο από την Guardian

