Μια ακτιβίστρια υπέρ της Παλαιστίνης εξελέγη πρόεδρος της Ιρλανδίας

Διάβαζα για τις επιθέσεις σε ξενοδοχεία στην Ιρλανδία στα οποία φιλοξενούνταν αιτούντες άσυλο. Η ίδια πάντα προεκλογική τακτική από την ακροδεξιά. Οι μετανάστες παρουσιάζονται σαν η μεγάλη απειλή, αυτοί που ευθύνονται δήθεν για όλα τα δεινά. Όμως αυτή τη φορά τα fake news δεν πέρασαν. Το περασμένο Σαββατοκύριακο, η Ιρλανδία εξέλεξε ως πρόεδρό της την υποψήφια που ασκούσε σκληρή κριτική για την γενοκτονία στη Γάζα, την Κάθριν Κόνολι.  Πολλοί διερωτώνται πώς μπόρεσε μία ακτιβίστρια της αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη να νικήσει την ακροδεξιά που πολιορκούσε με πρωτοφανή αγριότητα τους χώρους υποδοχής μεταναστών.

Η πολιτική της Κόνολι είναι αμετακίνητα αριστερή. Έχει επανειλημμένα μιλήσει κατά του πολέμου και της στρατιωτικοποίησης, ασκεί έντονη κριτική στην ΕΕ για την μη αντίδρασή της στην  γενοκτονία των Παλαιστινίων και κατήγγειλε τις ΗΠΑ για τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό του Ισραήλ. Τα προεκλογικά της βίντεο επικεντρώθηκαν στο παλαιστινιακό κίνημα αλληλεγγύης. Έχει επίσης επανειλημμένα θέσει το ζήτημα της κλιματικής έκτακτης ανάγκης, τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, την στεγαστική κρίση στην Ιρλανδία και τη σημασία της εκτίμησης της ιρλανδικής γλώσσας, και ταυτόχρονα έχει διατυπώσει ένα θετικό όραμα για την κοινωνία το οποίο βασίζεται στην ισότητα.

Η δύναμη της Κόνολι είναι η αυθεντικότητά της, σημειώνει η Una Mullally, αρθρογράφος στους Irish Times*.

Παρότι αντιμετώπισε πρωτοφανείς επιθέσεις, η Κόνολι επέμεινε στην κρίση της και αρνήθηκε να κάνει πίσω, δίνοντας λεπτές εξηγήσεις για τον τρόπο σκέψης και τη συμπεριφορά της. Σε αντίθεση με το κεντροδεξιό κόμμα Φάιν Γκάελ, το οποίο υποστήριξε τον αντίπαλό της, δεν συμμετείχε σε αρνητική προεκλογική εκστρατεία και αντ' αυτού υιοθέτησε έναν αισιόδοξο τόνο και παρέμεινε ψύχραιμη στα ντιμπέιτ.

Η Κόνολι προτίμησε αντί για τα  σκηνικά των μεγάλων μέσων ενημέρωσης, τα δημοφιλή podcast με τις μακροσκελείς συνεντεύξεις, όπου μίλησε για την ιστορία της και το όραμά της για μια προεδρία βασισμένη σε προοδευτικές αξίες.

Η καμπάνια της βασίστηκε στις οργανωτικές στρατηγικές ενός κινήματος βάσης και όχι σε μια κεντρική κομματική μηχανή. Έμαθε από τα αποκεντρωμένα δίκτυα εθελοντών που χρησιμοποιήθηκαν με τεράστια επιτυχία κατά τη διάρκεια των δημοψηφισμάτων για την ισότητα στον γάμο και τις αμβλώσεις στην Ιρλανδία, για να κινητοποιήσουν ακτιβιστές σε όλη τη χώρα. Αυτό επέτρεψε στους ανθρώπους να υιοθετήσουν οργανικά τον σκοπό - συγκέντρωση χρημάτων από μουσικούς της φολκ σε αγροτικές παμπ, τοιχογραφίες, memes, φοιτητές που συσπειρώνουν τους οπαδούς και influencers στο Instagram και το TikTok που στρέφονται προς τη φιλοσοφία της καμπάνιας της, δίνοντάς της ορμή καθώς μετέφεραν το μήνυμά της στο κοινό τους.

Η ομάδα της Κόνολι αντιλαμβανόταν την οπτική κουλτούρα ως την κυρίαρχη μορφή διαδικτυακής επικοινωνίας, αλλά και τα μοτίβα μέσα σε αυτήν την οπτική κουλτούρα που απευθύνονται στους νεότερους. Αυτό σήμαινε την αποφυγή των στυλ πολιτικού branding των αρχών της δεκαετίας του 2000 και του 2010. Ο σχεδιασμός της καμπάνιας είχε κελτικά μοτίβα και ήταν εμπνευσμένος από την παραδοσιακή ιρλανδική σήμανση στις βιτρίνες των καταστημάτων, απηχώντας τις χειροποίητες αναφορές σε πινακίδες bodega του υποψηφίου δημάρχου της Νέας Υόρκης Zohran Mamdani . Σε συνέντευξή της στο διαδικτυακό ειδησεογραφικό πρακτορείο Journal, η Anna Cassidy, η 26χρονη γραφίστρια που δημιούργησε την ταυτότητα της επωνυμίας για την καμπάνια της Κόνολι, δήλωσε: «Αποδεικνύει ότι ο σχεδιασμός μπορεί να πει μια ιστορία, να μεταφέρει ένα μήνυμα και να συνδεθεί με τους ανθρώπους τόσο σε συναισθηματικό όσο και σε πολιτιστικό επίπεδο».

Η Κόνολι δεν θα έχει την εξουσία να αντιμετωπίσει την κρίση στέγασης, το κυρίαρχο πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα στην Ιρλανδία σήμερα. Αλλά μίλησε γι' αυτήν. Προσεγγίζοντας τους ανθρώπους εκεί που βρίσκονται, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα και τις εικόνες με τις οποίες επικοινωνούν, έχει κλονίσει τις μεθόδους του πολιτικού κατεστημένου και έχει δείξει πώς μπορεί να ενισχυθεί μια αυθεντική σύνδεση με τους ψηφοφόρους με θετική προεκλογική εκστρατεία. Στο τέλος, η Κόνολι είχε κάτι να πει - αλλά οι τακτικές της εκστρατείας ήταν αυτές που έκαναν τους ανθρώπους να ακούσουν.

Η Una Mullally είναι αρθρογράφος στους Irish Times

https://www.theguardian.com/commentisfree/2025/oct/30/left-win-ireland-new-president-catherine-connolly