«Δεν υπάρχει αλλού»

Βράδυ γιορτής. Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά; Δεν ξέρει ούτε και νοιάζεται. Μια ψυχή βασανισμένη, απ’ αυτές που περιπλανιούνται στις όχθες του ποταμού, χωρίς βαρκάρη να τις περάσει απέναντι. Πίσω από τη μπάρα ένα ολόκληρο τάγμα μπουκάλια. Παραταγμένα σε στάση προσοχής. Τα σκυλιά  της ανάγκης γρυλίζουν βαθιά στο στομάχι του.

Φλέγεται. Βότκα σκέτη. Κυλάει αβίαστα σαν νερό. Να δροσίσει την κόλαση μέσα του. Υπέροχη έξαψη, μεθυστική και εφήμερη. Τα μάτια ένα κόκκινο πεθαμένο, ανάσα βαριά απ’ τα τσιγάρα, χέρια που τρέμουν.

Βλέμματα παγερά τον καρφώνουν. Φύγε. Αλλού. Μια έκρηξη. Τα σωθικά του αδειάζουν αίμα πηχτό. Χαράζει λέξεις. Μικρούτσικα αιμάτινα γράμματα πάνω στο μπουκάλι. “Δεν υπάρχει αλλού. Μόνο εδώ”.

Αυτή η νύχτα δε θα φέρει αυγή.