Μας κυκλώνουν κεφαλές κομμένες δίχως αίμα

[ Ειρήνη Παραδεισανού / Ελλάδα / 16.10.17 ]

               για την Ηριάννα και τον Περικλή

Μα δεν το βλέπετε αυτό που έρχεται; Ένας τύπος ανθρώπου θα είναι ασφαλής από δω και πέρα, ο απράγμων. Αυτός που κοιτάει μόνο την οθόνη του και την τσέπη του. Αυτός που κάνει τη δουλίτσα του και σκύβει υπομονετικά το κεφάλι. Και βέβαια αυτός που είναι χωμένος μέχρι το λαιμό στη διαφθορά. Ο γραβατωμένος κύριος που τρέχει στις εκδηλώσεις αλληλεγγύης τη μια μέρα και την άλλη πλουτίζει πουλώντας την ίδια του τη μάνα στον διάβολο.

Βλέπετε τις σκυφτές ράχες των νέων μας; Τα τυφλά από τις οθόνες μάτια τους; Βλέπετε τη νέα γενιά των απαθών υπηκόων; Την οσμή του σάπιου τη μυρίζετε; Την πόλωση, τον διχασμό, τη βαθιά απαιδευσία, τις αλυσίδες στη ματιά, την καταδίκη της αθωότητας, την ηγεμονία του φόβου, την αγυρτία του χρήματος, τον απόλυτο παραλογισμό των αγορών που κινούν τα νήματα της ζωής μας;

(Σε κυκλώνουν κεφαλές κομμένες δίχως αίμα)

....................................

κι οι ποιητές

ψάχνουν να βρουν την άμμο

για να χώσουν το κεφάλι...