ΕΛΛΑΔΑ
Όνειρο ήταν...
Με καρδιά αγνή σαν απάτητο χιόνι περπατούσε κάτω από τις σταγόνες της βροχής ρουφώντας τον ουρανό στα πνευμόνια του, η ευτυχία τού τραβούσε τα σωθικά, φώλιαζε μέσα του, όριζε αυτό [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 04.09.17 ]
Τρύπια μάτια...
Στον Βαλεντίν
Σας κοιτώ μέσα από τα τρύπια μάτια
ασάλευτους να βουλιάζετε στο περιτείχισμα του σχολικού κενού
αυτά τα τετράγωνα με τη μούχλα σφηνωμένη στο χάσμα.
Είστε [..]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 03.09.17 ]
Βάλε να πιούμε
Οι πρώτες μέρες, λένε, είναι κι οι πιο δύσκολες. Αγριεύεσαι σαν μπαίνεις στο μπάνιο. Ταράζεσαι όταν ανοίγεις την αποθήκη με τα σύνεργα της δουλειάς. Τις νύχτες ακούς το καζανάκι να [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 02.09.17 ]
Για μια απάντηση στη βία της ακροδεξιάς
Στη μνήμη του Παύλου Φύσσα
Διακηρύττουν ότι η βία είναι παντού, ότι είναι εγγενής στον άνθρωπο και στη φύση, ότι βίος ίσον βία. Προβάλλουν ως επιχειρήματα τη βία του Χέγκελ, ως ιδρυτική [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 02.09.17 ]
Σωκράτης, η επανάσταση πέρα από τη βία
Ξαναδιαβάζω την Απολογία του Σωκράτη αυτές τις μέρες. Και σκέφτομαι πως αυτό που δεν μπόρεσαν να του συγχωρήσουν οι Αθηναίοι ήταν η αιρετική σκέψη του που δεν καταδεχόταν [..]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 01.09.17 ]
Πάλι η νοσταλγία...
Στην Κική που αναρωτιέται για το ζην
Όσο κι αν το πράγμα αλλάζει ύστερα από τόσα χρόνια αποχαιρετισμών, πάλι η νοσταλγία έρχεται να [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 31.08.17 ]
Επίθεση στον Μεσαίωνα από έναν καθωσπρέπει καθηγητή
Όταν ήμουν ακόμη εν ενεργεία καθηγητής, κατά τη διάρκεια φοιτητικών κινητοποιήσεων ενάντια σε κάποιες πανεπιστημιακές μεταρρυθμίσεις, που είχαν καταλήξει ακόμη και [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 31.08.17 ]
Κώστας Ψαράκης: Τα βαθιά νερά
(στην Ειρήνη )
Στα μεγάλα βάθη, στο ανοικτό πέλαγος - στα σκοτεινά νερά- μας περιμένει μάταια αλλά υπομονετικά ο κίνδυνος και η συγκίνηση η μεγάλη. Εκεί μας περιμένει το απέραντο [..]
[ ARTI news / 30.08.17 ]
Περιμένοντας το στίχο στην άκρη του πόνου
Να κοιτάς πίσω σε όσα ποιήματα έγραψες και να μην τα θεωρείς αντάξια αυτού που θέλεις να πεις. Και να θέλεις μέχρι θανάτου να γράψεις. Μα να μην παίρνεις χαρτί και μολύβι. Λες και [..]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 30.08.17 ]
Ο δικός μου νεκρός
Κάθε χειμώνα έναν νεκρό κυοφορώ εντός μου και κάθε καλοκαίρι ο ίδιος νεκρός γεννιέται.
Στα καφενεία κάθεται ολημερίς ο νεκρός μου. Και πρέφα με τους χωριάτες παίζει. Στις ωραίες [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 30.08.17 ]
Οι «εγκληματίες κομμουνιστές» και η αισθητική της Χούντας
Το πρόβλημα, στη συζήτηση που διεξάγεται σήμερα στα πορτοπαράθυρα της τηλοψίας, δεν βρίσκεται –ή, τουλάχιστον, δεν βρίσκεται μόνον- σ’ αυτήν καθαυτή την ιδεολογική [..]
[ Κατέ Καζάντη / 29.08.17 ]
Ο νεο-ρατσιστής Μάικλ Τζάκσον
Ο Μάικλ Τζάκσον είναι ο πρώτος νεορατσιστής εναντίον του ξένου που ήταν ο ίδιος του εαυτός, το δικό του «μαύρο» σώμα. Γεννήθηκε σαν σήμερα, το 1958, και είναι ο πρώτος που διαχώρισε το Εγώ [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 29.08.17 ]
Ο Τρούμαν Καπότε, ο βασιλιάς Παύλος και ο Σταύρος Νιάρχος
Ο Τρούμαν Καπότε γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1924 στη Νέα Ορλεάνη και πέθανε σαν σήμερα πριν κλείσει τα 60 χρόνια. Όταν οι γονείς του χώρισαν, τον έστειλαν να μείνει σε συγγενείς [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 25.08.17 ]
Ο Άλλος Ξένος
Ο ξένος υπήρχε πριν και μετά.
Εισέβαλλε από παντού, με την αυθαιρεσία του εμπειρογνώμονα που του είχε παραχωρηθεί.
Σαν το προπατορικό αμάρτημα.
Αόρατος κριτής και τιμωρός,
-των [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 25.08.17 ]
Ο Φαταούλας
Όταν ήμουνα μικρός είχα έναν κουμπαρά, τον Φαταούλα. Μία πλαστική συσκευή σε σχήμα μήλου. Στο εξωτερικό της είχε ένα κουμπί πάνω στο οποίο τοποθετούσες ένα νόμισμα και πίεζες ελαφρά. [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 24.08.17 ]
Τάξιμο
Χρόνια μόνη, ο άνδρας της καπετάνιος σε γκαζάδικο, εικοσιεφτά χρόνια αδειανό το κρεβάτι της, μόνο σκόρπια σμιξίματα και συχνούς αποχωρισμούς, ώσπου πνίγηκε στο μεγάλο [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 21.08.17 ]
Από την ΚουΚλουξΚλαν στους τζιχαντιστές
Τώρα η Βαρκελώνη. Αύριο η Αθήνα. Το μίσος των μελών της τζιχάντ, του ιερού πολέμου των φανατικών του Ισλάμ είναι «τυφλό», όπως «τυφλό» είναι και το μίσος των μελών της ΚουΚλουξΚλαν, ή [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 18.08.17 ]
Πέντε γραφές για ένα ζευγάρι παπούτσια αδειανά
Από μήνυμα στενού φίλου: Πριν τρία χρόνια είχε αυτοκτονήσει ένας πιτσιρικάς στην Πετρούπολη που ήταν ο μόνος μιας πολύτεκνης οικογένειας με ανάπηρο πατέρα που δούλευε κι [..]
[ ARTI news / 18.08.17 ]
Η βία παντού...
Υγρή νύχτα. Πρέβεζα. Η θάλασσα του αποτυχημένου διαβήματος. Η λεύκα όπου ακούμπησε για τελευταία φορά το σώμα του, πριν το εγκαταλείψει τελεσίδικα, ο ιδανικός αυτόχειρας Τα [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 17.08.17 ]
Υπάρχω γιατί θυμάμαι
Αυτό που με λυπεί, όταν θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια, δεν είναι ότι χάθηκαν τα ίδια, αλλά που έλειψε η συγκίνηση, η ένταση που συνόδευε κάθε καινούργια ανακάλυψη. Τότε όλα συνέβησαν [..]
[ Παναγιώτα Ψυχογιού / 16.08.17 ]
Ερωτευθείτε την διαδρομή, όχι το νήμα του τερματισμού!
Σεπτέμβριος 1990 εάν θυμάμαι καλά, πρώτη μου ημέρα στην πανεπιστημιακή αίθουσα, γεμάτη πρωτοετείς φοιτητές και με έκαιγε μία ερώτηση: “Παιδιά, από τι κοινωνικό περιβάλλον [..]
[ Κώστας Κάππας / 15.08.17 ]
Συγκρίσεις
Η κρίση για έναν συγγραφέα ή ένα ιστορικό πρόσωπο μέσα από τη σύγκριση με έναν συγγραφέα ή ένα ανάλογο πρόσωπο, ήταν πολύ της μόδας κατά την αρχαιότητα: επρόκειτο για μια [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 15.08.17 ]
Καταναγκαστική ευτυχία και κατάθλιψη
Στο « όνειρο ενός γελοίου» του Ντοστογέφσκι, ο ήρωας ξεκινά με την εξής πρόταση: «Είμαι ένας γελοίος άνθρωπος» και παρακάτω συνεχίζει: «Άλλοτε, υπόφερα πολύ που φαινόμουν [..]
[ Παναγιώτα Ψυχογιού / 15.08.17 ]
Η ανάγκη...
Τη γνώρισε παραμονή της Παναγίας. Για την ακρίβεια, ήταν μια αναγκαστική και επιβεβλημένη γνωριμία -εν μέρει-, επαγγελματικής φύσης.
Κάθισε απέναντί του, αλλά στο πλάι, όπως [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 15.08.17 ]
Αποχαιρετισμός...
Τις μικρές ώρες της νύχτας τίναζε τις έγνοιες του σα χνούδια, αμηχανία και οργή και θλίψη, έψαχνε τα κλεμμένα καλοκαίρια, άνοιγε κλειδωμένα μπαούλα, ξεδίπλωνε περασμένες χαρές, [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 14.08.17 ]
Σάρλοτσβιλ και… ίσες αποστάσεις
Τα πρόσφατα γεγονότα σε ένα από τα κέντρα της ρατσιστικής Αμερικής του Νότου, είναι εκ των πραγμάτων αποτρόπαια, αλλά αποκτούν και μορφή εφιαλτικού προμηνύματος για όσα [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 13.08.17 ]
Τότε το καλοκαίρι ήταν παντού...
Με τον προβιβασμό στο χέρι, το καλοκαίρι ante portas έτοιμο για άνευ όρων παραδόσεις, έσβηνε μονοκοντυλιά γκρίζους χειμώνες, σχολικές σκοτούρες, πρωινά εκβιαστικά ξυπνήματα, [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 13.08.17 ]
Η Μέρκελ και η επικράτηση των γερμανικών αξιών
Το προπύργιο των Σοσιαλδημοκρατών, το Ντόρτμουντ, επέλεξε η Άνγκελα Μέρκελ για να ξεκινήσει τον προεκλογικό της αγώνα. Εκτός από τα θέματα που αφορούν την εσωτερική [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 12.08.17 ]
Μια λαϊκή αντίληψη της καλλιτεχνικής τελειότητας
Μια μέρα συνάντησα στις διακοπές έναν από εκείνους τους βιοτέχνες που έχουν ορισμένες ανησυχίες, ένα κάποιο λογοτεχνικό πασπάλισμα και, κυρίως, ένα ζωντανό [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 11.08.17 ]
Η περούκα
Τις γνώριζε καιρό. Από τις πρώτες «πελάτισσες», στην πόλη που πρωτοάνοιξε το ιατρείο του. Για την ακρίβεια γνώριζε την Μερόπη, τη μορφωμένη. Η Τασία, ήταν ο «αφανής ήρως» της [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 11.08.17 ]
