Απολογισμός

Μαθητής του στο νυχτερινό. Τον συνάντησε μετά από  χρόνια. Παιδί από λαϊκή γειτονιά. Τα πρωινά δούλευε σ’ ένα πλυντήριο αυτοκινήτων. Παντρεύτηκε νωρίς. Μια γειτονοπούλα. Ερωτεύτηκαν με πάθος. Και όνειρα πολλά. Απ’ αυτά που κάνεις όταν είσαι νέος. Να φτιάξεις έναν παράδεισο. Να μπεις μέσα. Μόνο που αργά ή γρήγορα καταλαβαίνεις ότι η ζωή δεν είναι παραμύθι. Η ζωή είναι μια ατέλειωτη σειρά από συμβιβασμούς, απογοητεύσεις, προδοσίες. Πού και πού τα καταφέρνεις με την πρώτη. Αλλά συνήθως χρειάζεται να παλέψεις πολύ.

 Ο παλιός του μαθητής! Με το γενναιόδωρο πνεύμα και το φωτεινό πρόσωπο, που δινόταν ολόκληρος και στο μικρότερο πράγμα που έκανε. Τα χρόνια που είχαν περάσει από πάνω του δεν είχαν σκληρύνει τα τρυφερά χαρακτηριστικά της νιότης. Μόνο μικρές ρυτίδες, σημάδια από χαμόγελα και σημάδια από κατσουφιάσματα. Ο χάρτης της ζωής του.

Οι μαθητές του! Θυμήθηκε τις ατέλειωτες συζητήσεις στην τάξη. Για τη ζωή και το νόημά της. Να αρπάξεις χαρές κι απολαύσεις στο σύντομο πέρασμά σου; Ή να αφήσεις το σημάδι σου στη ζωή κάνοντας τον κόσμο λίγο καλύτερο απ’ ό,τι τον βρήκες; Ή μήπως δεν υπάρχει κανένα νόημα και όλα είναι εφήμερα; Με τα πολλά είχαν καταλήξει ότι ναι, εφήμερη η ζωή. Αλλά σημαντική. Και σημασία έχει αυτό που αφήνουμε πίσω μας.