ΕΛΛΑΔΑ
Αφού αρέσει στα παιδιά υπάρχει ελπίδα
Της Γιώτας Αναγνώστου
Ήταν μια φορά ένας Γερμανός, ένας Αφγανός και ένας Έλληνας και αποφάσισαν να αλλάζουν μεταξύ τους κάθε μέρα το όνομά τους και τα ρούχα τους, τις εμπειρίες τις [..]
[ ARTI news / 04.01.19 ]
Λερωθείτε, κάνει καλό
Πλένει στοὺς 90° τὰ λευκὰ καὶ ξεχωρίζει τὰ χρωματιστὰ ἀπὸ τὰ ἀνοιχτόχρωμα. Προτοῦ τὰ βάλει στὸ πλυντήριο ἐλέγχει σχολαστικὰ τὶς τσέπες καὶ κλείνει τὰ φερμουὰρ καὶ τὰ κουμπιά, νὰ μὴν ξεχυθοῦν σπάταλα [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 03.01.19 ]
Από τον εθνικισμό της Μεγάλης Ιδέας στον εθνικισμό της «Μακεδονίας»
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στα αθηναϊκά του διηγήματα περιγράφει «το βίο των παραριγμένων(σ.σ. των αποκλεισμένων, των «κάτω») της κοινωνίας του Άστεως». Ειδικά στο διήγημα [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 03.01.19 ]
«Αποθήκη καταλοίπων ηδονής»
της Ελένης Πατσιατζή
Κώστας Καναβούρης,
«Αποθήκη καταλοίπων ηδονής»,
εκδ. Μελάνι, 2018
ΑΠΟ ΠΕΙΝΑ
μνήμη Joseph Schneller
Σκουριά, πολλή σκουριά
Μόλις [..]
[ ARTI news / 02.01.19 ]
Ο Μάρκος και η Στεριανή
Αποχαιρετισμός στον Μάρκο Μέσκο
«Όνειρα στον Άδη» (εκδ. «Το Ροδακιό») ήταν η τελευταία συλλογή ποιημάτων (2018) του Μάρκου Μέσκου (1935 – 2019 Πρωτοχρονιά), που μας αποχαιρέτησε για πάντα. [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 02.01.19 ]
Πολυαγαπημένε μου Μάρκο...
«Πες μου που να σε φιλήσω να ’ναι μόνο για μένα»
Πολυαγαπημένε μου Μάρκο, συνεχίζουμε τη νέα χρονιά -με την αλογάριαστη οδύνη της ορφάνιας σου- κρατώντας ό, τι υψηλότερο μας [..]
[ Θωμάς Κοροβίνης / 02.01.19 ]
«Το αντίο» του Μάρκου Μέσκου
«Το αντίο»
Φύλλο ξερόφυλλο σαν πεταλούδα φθινοπωρινή πέφτοντας νανουρίζεται - στο καλό! στο καλό!
Ήταν δικό σου το αντίο
τύχη και μοίρα και ειμαρμένη
λέξη που κουδουνίζει [..]
[ ARTI news / 01.01.19 ]
Παραμονή
Έξω από το παράθυρο ο υπόκωφος κρότος των κεραυνών και το απαλό κροτάλισμα της βροχής στα τζάμια. Σκάλισε τη φωτιά στο τζάκι. Σπίθες πετάχτηκαν από το ελιοκούτσουρο. Μέσα λιακάδα [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 31.12.18 ]
Στημένα παιχνίδια
Εναλλάξ όσο ήμασταν στο σχολείο, με τη σειρά μετά όποιος έδινε εξετάσεις. Στο πανεπιστήμιο ξανά εναλλάξ, με τη σειρά μετά όποιος έπαιρνε πτυχίο. Από κει και πέρα σταθερά εναλλάξ είτε [..]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 31.12.18 ]
Όταν ο αντιπολιτευτικός λόγος γίνεται φασισμός
Δεν παρακολουθώ το twitter και σκέπτομαι σοβαρά να αφήσω και το fb. Το κρατώ ακόμα για λόγους δουλειάς. Έτσι προφυλάσσω συχνά τον εαυτό μου από τη σαπίλα, την αρρώστια και τη χυδαιότητα που [..]
[ ARTI news / 30.12.18 ]
Αν οι άνθρωποι...
Αν οι άνθρωποι μόνο μπορούσαν. Αν οι άνθρωποι μόνο μπορούσαν απλά γενναία να ζουν. Αν οι άνθρωποι μπορούσαν να μη σκουπίζουν τα χείλη τους όταν τρώνε παγωτό, ν' αφήνουν το ζουμί απ' [..]
[ Γιάννα Κουκά / 30.12.18 ]
Ανθρωποφαγία και κλιματική αλλαγή
Εθνικό Πάρκο “Sundarbans” (σημαίνει “Όμορφα δάση”), όχι μακριά από την Καλκούτα, Δυτική Βεγγάλη στα σύνορα Ινδίας–Μπαγκλαντές. Δέκα χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα και 102 νησάκια, εκ των [..]
[ Κώστας Κάππας / 29.12.18 ]
Αγνοούνται...
Τέσσερις μέρες. Τέσσερις μέρες ήταν στη θάλασσα. Έφυγε από τη Συρία. Ξεκίνησε το ταξίδι από τον Λίβανο. Να φτάσει κάπου αλλού.Τέσσερις μέρες. Σε μια βάρκα. Μαζί με άλλους επτά. Τέσσερις [..]
[ Γιάννα Κουκά / 29.12.18 ]
Έλλειψη χιούμορ
Δεν καταλάβαινε απ’ αστεία η μάνα μου. Σκληρή γυναίκα, δουλεμένη, πόντια των χωραφιών. Μια, δυο φορές την τρόμαξα κρυμμένος πίσω από την πόρτα, την τρίτη με άρπαξε από το αυτί και με [..]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 29.12.18 ]
Ενός λεπτού σιγή για τους απεγνωσμένους
Σκέφτομαι καμιά φορά αυτές τις μέρες που τα σπίτια γιορτάζουν. Σκέφτομαι τους δυστυχείς. Τους μόνους. Άραγε μια σκέψη εκεί στα γιορτινά τραπέζια πέρασε από τους οικοδεσπότες [..]
[ Γιάννα Κουκά / 28.12.18 ]
Ο ρατσισμός του αλλά
Χθες βράδυ, οδηγούσα και νόμιζα πως άκουγα Δεύτερο πρόγραμμα και ακούω έναν τύπο να ξερνάει ρατσισμό και νόμιζα πως άκουγα Δεύτερο και ανεβάζω την ένταση του ήχου γιατί είμαι και [..]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 28.12.18 ]
Στο χιόνι
Ένα θλιβερό γεγονός τον έφερε μετά από χρόνια στο πατρικό του. Επισκέπτη στις παιδικές του μνήμες. Γεμάτο το κοιμητήριο και άδειο το χωριό. Εδώ ο χρόνος μετριέται με απουσίες. Ένα [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 28.12.18 ]
Παράπονο σημαίνοντος προσώπου
Της Γιώτας Αναγνώστου
Κάθε πρωί στο ίδιο καφενείο. Αυτός. Εγώ. Αυτός μέτριο. Εγώ σκέτο. (Ελληνικό κι οι δυο.) Αυτός στη μια γωνιά. Εγώ στην άλλη. Αυτός άφιλτρα. Εγώ στριφτά. (Κι οι δυο παράνομοι [..]
[ ARTI news / 27.12.18 ]
«Μέρα που 'ναι»
Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης: Ήρθε χτες. Είπε τα κάλαντα. Ούτε μια φορά δεν σήκωσε τα μάτια. Ούτε κι εγώ. Άνεργη η μάνα της. Τρία παιδιά από πίσω. Δέκα ευρώ της έδωσα. Μέρα που 'ναι. Να κάνουνε [..]
[ ARTI news / 25.12.18 ]
Η μπριζόλα
Σ’ ένα παλιό ιταλικό μονόπρακτο, ο πρωταγωνιστής εμφανίζεται στη σκηνή κρατώντας στα χέρια του μια μεγάλη μπριζόλα. Στη γυναίκα του, που τον κοιτάζει έκπληκτη, λέει [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 21.12.18 ]
Η παρηγοριά
Τα Χριστούγεννα τού έκαναν επίθεση από κάθε βιτρίνα στο δρόμο του. Σκιαγμένος. Αλλοπαρμένος. Ξεριζωμένος απ' τη ζωή. Με την οδύνη φορεμένη κατάσαρκα στο λιγνό, γέρικο κορμί του. [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 21.12.18 ]
Η χαραμάδα
Γράφει η Γιώτα Αναγνώστου
Μελλοθάνατοι. Όλοι. Στοιβαγμένοι σ’ έναν θλιβερό θάλαμο. Το κρεβάτι μου στην άκρη. Προνομιούχο. Μια χαραμάδα στον τοίχο το προνόμιο. Μια σχισμή με θέα [..]
[ ARTI news / 20.12.18 ]
Εμφανίσιμος άντρας ψάχνει
Πάντα λάτρευε την πρόοδο. Gadgets, αυτοκίνητα με διαστημικό cadran, αυτόματο check-in στο αεροδρόμιο, super markets χωρίς υπαλλήλους, ανοιχτά μαγαζιά τις Κυριακές, τσιπάκι ενσωματωμένο στο δάκτυλο για να [..]
[ Κώστας Κάππας / 19.12.18 ]
Για τον διανοούμενο «engagè»
Συχνά ακόμη και στον διανοούμενο «engagè» παραμένει το βίτσιο του λογοτέχνη: καταφεύγει στην απόδραση, στην καταγγελία, αντιμετωπίζει σημαντικά πολιτικά και κοινωνικά [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 18.12.18 ]
Στον κήπο να αιωρείται…
Μην του μιλάτε είναι άνεργος Νίκος Καρούζος
-Σςς… Μην του μιλάτε, είναι άνεργος.
Άκουσε τη φωνή σα να ερχόταν από πολύ μακριά. Βλέμματα πολλά καρφώθηκαν πάνω του. Ένιωσε ένα κύμα [..]
[ Πέπη Δουρέκα / 17.12.18 ]
Χαράματα στο σταθμό
Δεν είχε τύχει να ξαναβρεθεί αχάραγα στο ΚΤΕΛ. Το κρύο είχε αρχίσει να περονιάζει για τα καλά, Δεκέμβρης στα μισά του. Από μακριά, τα λαμπάκια πίσω από τη τζαμαρία, που αναβόσβηναν [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 16.12.18 ]
Κυριακές
Μονότονες. Μονόχνωτες. Μαρασμός. Πάντα κάτι περιμένεις και δεν έρχεται. Μια γερή ξερή σφυριά κατάστηθα. Η μέρα αργοσέρνεται. Να φύγεις. Να φύγεις. Ακόμα κι οι σκέψεις πονάνε. Το μυαλό [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 16.12.18 ]
Αλκιβιάδου και Αγορακρίτου γωνία
Έχει το χρώμα των Πακιστανών η μοναξιά
και μετριέται πιάτο-πιάτο
μαζί με τα κομμάτια τους
στον πάτο του φωταγωγού.
[Κατερίνα Γώγου, Μοναξιά]
Στο ίδιο παγκάκι καθόταν από τότε που [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 15.12.18 ]
«Μια ζωή ενέχυρο στο τίποτα»
Φτώχεια και του Θεού. Μικρή στα πρόβατα. Μεγάλωσε κι έγινε καθαρίστρια στο σχολείο. Παντρεύτηκε κι απόκτησε συντροφιά στον αγώνα για την επιβίωση. Σπίτι, παιδιά, δουλειά. Έφθασε [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 15.12.18 ]
Θέλετε κάτι άλλο, παρακαλώ;
Δουλεύει τέσσερις ώρες τη μέρα σε ένα σούπερ μάρκετ. Πίσω απ’ το ψυγείο με τα αλλαντικά, τις ελιές, τα τυριά και τα τουρσιά. Μονίμως πρόσχαρη και χαμογελαστή. Πού και πού κουβαλάει [..]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 15.12.18 ]
