Να αντιτάξουμε στο «μαύρο» το ήθος

Έτσι οι εμφύλιοι σπαραγμοί έγιναν αιτία ν' απλωθεί σ' όλο τον ελληνικό κόσμο κάθε μορφή κακίας και το ήθος, που είναι το κύριο γνώρισμα της ευγενικής ψυχής, κατάντησε να είναι καταγέλαστο κ' εξαφανίστηκε. [2] Ο ανταγωνισμός δημιούργησε απόλυτη δυσπιστία και δεν υπήρχε τρόπος που να μπορεί να την διαλύσει, ούτε εγγυήσεις ούτε όρκοι φοβεροί. Όλοι, όταν επικρατούσαν, ξέροντας ότι δεν υπήρχε ελπίδα να κρατηθούν μόνιμα στην εξουσία, προτιμούσαν, αντί να δώσουν πίστη στους αντιπάλους τους, να πάρουν τα μέτρα τους για να μην πάθουν οι ίδιοι. [3] Τις περισσότερες φορές επικρατούσαν οι διανοητικά κατώτεροι. Φοβόνταν την δική τους ανεπάρκεια και την ικανότητα των αντιπάλων τους κ' έτσι, για να μην νικηθούν στην συζήτηση και για να μην πέσουν θύματα των όσων οι άλλοι θα επινοούσαν, δεν είχαν κανένα δισταγμό να προχωρήσουν σε βίαιες πράξεις.
…
( απόσπασμα από τα Κερκυραϊκά του Θουκυδίδη σε μετάφραση Άγγελου Βλάχου )

...
Το απόσπασμα αυτό βρίσκεται στο σχολικό βιβλίο των αρχαίων ελληνικών Α' Λυκείου. Μόλις την Παρασκευή που μας πέρασε το διαβάσαμε με τους μαθητές μου. Απέναντι στις εικόνες ντροπής να αντιτάξουμε το ήθος που είναι γνώρισμα της ευγενικής ψυχής. Να το δείξουμε στους μαθητές μας ως μια επιλογή που ποτέ, όσο μαύρο κι αν μας κυκλώνει, ποτέ δε θα χαθεί. Αυτήν την πίστη να μεταγγίσουμε στα παιδιά μας. Μα για να γίνει αυτό, έχουμε χρέος να σταθούμε άνθρωποι μέσα μας. Με όποιο τίμημα.