ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Η αγκαλιά
Το προπερασμένο Σαββατοκύριακο ήμασταν στη θάλασσα. Παίζαμε πολύ με τον Κωστή μέσα, βουτιές, κολύμπι, πρώτη φορά φέτος που κάνει μπάνιο μόνος του. Κάποια στιγμή άρχισε να [..]
[ / 25.07.18 ]
Η φωτιά...
Της Ευαγγελίας Μπράιλα
ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ…
«...Έβγαλα απ την τσέπη τα κλειδιά του αυτοκινήτου και τα ’σφιξα στην παλάμη της με τη δική μου. Της είπα πως πρέπει να φύγουν. Να πάνε [..]
[ ARTI news / 25.07.18 ]
Αδιανόητη ύβρις...
Δεν μπορώ να πεθαίνουν παιδιά. Γκρεμίζεται το είναι μου. Και μου είναι αδιανόητο να βλέπω ανθρώπους να πολιτικολογούν όταν εκτυλίσσεται τέτοια τραγωδία μπροστά στα μάτια [..]
[ / 24.07.18 ]
Ο Νόρμπερτ Ελίας και ο «γερμανικός χαρακτήρας»
Υπάρχει κάτι, ένας «γερμανικός χαρακτήρας» (υπάρχει, άραγε, τέτοιος), που επιβάλλει στους εκφραστές του, την ηγετική δηλαδή ελίτ της Γερμανίας να λειτουργεί με έναν κυνικό και [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 23.07.18 ]
Ο ρατσιστικός λόγος δεν είναι παραλήρημα
Κουράστηκα να ακούω για «ρατσιστικό παραλήρημα», κάθε φορά που ένα υπέρμαχος της πιο βαθιάς βαρβαρότητας θα εξαπολύσει τα δηλητηριώδη του εμέσματα εναντίον όλων. [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 20.07.18 ]
Το στρώμα
Πάρτε ό,τι θέλετε. Να, ανοίξτε εδώ –τους είπε– σ’ αυτό το συρτάρι έχω κάτι ψιλά.
Σκάσε, γέρο. Άχνα μην βγάλεις, τον απείλησε με τη γροθιά υψωμένη ο ψηλός, με πρόσωπο που έφερνε σε γαριασμένο [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 20.07.18 ]
Συνέντευξη: Άλκη Ζέη: «Η ίδια μου η ζωή με έχει καθορίσει…»
Γεννημένη το 1925 στην Αθήνα και περνώντας τα πρώτα της παιδικά χρόνια στη Σάμο, η Άλκη Ζέη, ήδη από νεαρή ηλικία έδειχνε την αγάπη της για την τέχνη, γράφοντας κείμενα για το [..]
[ / 19.07.18 ]
Το ξέπλυμα της ιστορίας
Οικειοποιούνται τα πάντα, ακόμα και τα θύματά τους. Σε όλη του τη ζωή τον είχαν στη «μαύρη λίστα» των τρομοκρατών και το 2008, στα 90 του χρόνια, το Αμερικανικό Κογκρέσο με απόφασή του τον [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 19.07.18 ]
Αισιοδοξία της θέλησης
Συχνά επαναλαμβάνουμε μια ρήση του Γκράμσι: απαισιοδοξία της νοημοσύνης, αισιοδοξία της θέλησης. Στην αριστερά, δεν έχουμε αρκετή απαισιοδοξία της νοημοσύνης∙ όταν [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 18.07.18 ]
Δεν είναι όλοι έτσι...
Βλέπω την Ελλάδα από ψηλά καθώς ο ουρανός είναι αίθριος. Η ερημοποίηση είναι προφανής. Παρόλ' αυτά υπάρχει μία φωτεινότητα και ηρεμία του τοπίου. Μετά την Κροατία συννεφιάζει. Μέσα από [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 17.07.18 ]
Σαν να μιλάς μόνος σου
Η γραφή είναι μοναχική και προσωπική, όπως και η ανάγνωση. Το να γράφεις και να διαβάζεις είναι, λοιπόν, «σαν να μιλάς μόνος σου»; Αλλά, γνωρίζουμε, ότι κανείς που να μην είναι [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 15.07.18 ]
Μικρά βράδια, όνειρα γλυκά, φρίκη
Μικρά βράδια, μεγάλα φεγγάρια. Κάτι φεγγάρια τόσο διάφανα, που να μπορείς να βλέπεις το μέσα μέρος τους. Να μην υπάρχει αθέατη πλευρά στα φεγγάρια που περισσότερο λάμνουν παρά [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 13.07.18 ]
Ο Πούτιν, το Άγιον Όρος και το Όνομα
Αναρωτιέται κανείς, πως εμπλέκεται το Άγιον Όρος στην πολιτική και σε υποθέσεις… κατασκοπείας, πως παρεμβαίνει ο Βλ. Πούτιν ; Ποια σημασία έχει το όνομα της ΠΓΔΜ με μία [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 12.07.18 ]
Κέρασέ με, μια σοκολάτα
«Θα σε κεράσω μια σοκολάτα. Θες πριν, να σε κεράσω μια σοκολάτα; Μια μικρή σοκολάτα; Θα σε κεράσω μια σοκολάτα» της είπε.
Κι εκείνη που θρύψαλα μια ζωή υπήρξε, κομματάκι εδώ, [..]
[ Γιάννα Κουκά / 09.07.18 ]
«Δαιμονισμένες» ή ο φανατισμός ως ιστορικό φαινόμενο...
Ένα βιβλίο που τυχαία έπεσε στα χέρια μου, καθ’ ότι το ανακάλυψα στον πάγκο βιβλίων του κινηματογράφου Αλκυονίδα, έγινε αφορμή, γι’ αυτές τις σκέψεις.
Το βιβλίο, έχει τον μάλλον… [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 09.07.18 ]
Το τέρας που γεννά η ένωση νεοφιλελεύθερων και ακροδεξιών
Στην Αυστρία οι νεοφιλελεύθεροι και οι ακροδεξιοί ψήφισαν το 12ωρο. Αυτά τα δύο φαινομενικά ετερόκλητα ρεύματα συναντώνται και στην Ελλάδα. Ετερόκλητα γιατί αυτοί που [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 07.07.18 ]
Η φρικώδης γελοιότητα του φασισμού
Το Αρχαίο Θέατρο των Φιλίππων, όπως και το Αρχαίο Θέατρο της Θάσου είναι για μένα (και για την συντριπτική –πιστεύω– πλειοψηφία των Καβαλιωτών, των Δραμινών και όλων των [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 05.07.18 ]
«Ποτέ Ξανά»
«Το σπίτι ενός ανθρώπου που αγαπάμε δεν είναι ποτέ μακριά», λέει μια παροιμία από τη Νιγηρία.
Δεν θα μάθουμε ποτέ πόσο μακριά απ’ το σπίτι τους βρέθηκαν τα τρία μωρά που πνίγηκαν όταν [..]
[ / 03.07.18 ]
Κώστας Αξελός: Ο εντυπωσιασμός ως κινούν αίτιο
Εκλείπουν πλέον οι ποιητές που ξεσήκωναν τα κύτταρα και ανέτρεπαν τα καθεστώτα, καταγγέλλοντας «κάθε κενότητα (που) αναπαύεται ανώδυνα σε κατακτημένες αποσκευές». Τώρα, [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 26.06.18 ]
Το λίπος
Δούλευε υπερωρίες και ευχαριστούσε τον Θεούλη που για άλλη μια μέρα την έβγαλε καθαρή -τα ρούχα κολλημένα πάνω του- δεν ήταν που δεν έτρωγε, οι έγνοιες τον έτρωγαν και δεν τον [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 25.06.18 ]
Ο δρόμος...
Χαμηλοτάβανα σπιτάκια, φυτά που αγωνίζονταν για λίγο φως. Ο δρόμος πήχτρα σκόνη το καλοκαίρι, λάσπη το χειμώνα. Γειτονιά των παραμελημένων γυναικών, των ξυπόλυτων παιδιών, [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 22.06.18 ]
Αντικείμενα και υποκείμενα
Για έναν ρεαλιστή, τα αντικείμενα ως μοναδικές οντότητες, ανεξάρτητες και καθορισμένες, είναι το σημείο εκκίνησης σε κάθε ορισμένη αλυσίδα∙ δηλαδή τα πάντα, σε [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 18.06.18 ]
Το Κάστρο της Άρτας
«Άρτα το Κάστρο και η οχύρωση της αρχαίας Αμβρακίας»
Επιμέλεια Β. Ν. Παπαδοπούλου
Έκδοση Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και Εφορεία Αρχαιοτήτων Άρτας,
Άρτα 2017, σελ. [..]
[ Κώστας Τραχανάς / 16.06.18 ]
Η αγάπη είναι αχίλλειος πτέρνα
Χρόνια την έβλεπα εκεί περνώντας με τ' αυτοκίνητο. Σ΄ έναν παράδρομο της εθνικής. Πουλούσε χόρτα που μάζευε η ίδια στο βουνό. Με όλους τους καιρούς. Εκτός τις Πέμπτες. Στο [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 15.06.18 ]
Μας αλάλιασε η όραση
«Μας αλάλιασε η όραση» λέει σε μια από τις εξαίσιες διατυπώσεις του ο Νίκος Καρούζος. Και όντως όταν κοιτάς στ' αλήθεια, όχι βέβαια την ασήμαντη επιφάνεια των πραγμάτων, αλλά το [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 13.06.18 ]
Οι Έλληνες και η μάσκα
Οι Έλληνες δεν θέλουν να γνωρίζουν τον εαυτό τους γιατί ίσως ξέρουν ότι αν τον γνώριζαν πραγματικά, αν τον κοιτούσαν στον καθρέφτη και έβλεπαν πώς αληθινά είναι, δεν [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 13.06.18 ]
Τελεία
Πριν βάλλει μπρος,
«γεια σου αγάπη μου!»,
κι ένας θόρυβος αλλιώτικος.
Αυτή, του έκανε νοήματα απέξω.
«Το σκότωσες ηλίθιε!»
Mια τόση δα μπαλίτσα,
μαύρη.
Ένα σημείο στίξεως,
μια [..]
[ Γεωργία(Γιούλα) Τριγάζη / 12.06.18 ]
Το παράδοξο της οδύνης
Το πιο επώδυνο πράγμα στη ζωή είναι η σκέψη του πόνου. Ωστόσο, χωρίς το μυστήριο του πόνου, ακόμη και η πιο ευτυχισμένη ζωή είναι ακρωτηριασμένη. Γιατί εκείνος που δεν δέχεται την [..]
[ Παναγιώτα Ψυχογιού / 11.06.18 ]
Αλεύρι και προζύμι
Η γιαγιά μου από τη Νάξο. Τα καλοκαίρια που επισκεπτόμουν το νησί στο ξύλινο φουρναριό της αξημέρωτα ακόμα. Εκεί την έβρισκα όταν τα δαιμόνια της εφηβείας τρύπωναν στο κορμί [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 10.06.18 ]
Ο Άλλος
Ο άλλος, ο ξένος, ο διαφορετικός. Έτσι ένιωθε. Έτσι τον έβλεπαν. Μόνο κακίες εισέπραττε. Η στοίβα μεγάλωνε μέρα με τη μέρα. Είναι πέντε έξη. Τον κυκλώνουν με μια σκληρή, σχεδόν θανατερή [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 09.06.18 ]
