Νίκος Προσκεφαλάς
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Βραχνή ανάσα
Τρομπέτα μου είχαν κάνει δώρο, σε παιδικά γενέθλια κι είπα τρομπέτα να μάθω. Φούσκωνα και ξεφούσκωνα τα μάγουλα. Ο ήχος της [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 07.04.24 ]Τεστ αντοχής
Κάθισε σε ένα τραπεζάκι στην άκρη του καφέ. Η ματιά του προσηλωμένη στο κινητό. Στο αυτί κολλημένα τα ακουστικά. Έμοιαζε [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 26.01.24 ]Φθινόπωρο ορφανό
Ένα κλουβί που δεν σε αφήνει να δεις πέρα από τους τοίχους του. Ρίξε αν αντέχεις μια ματιά, θα καταλάβεις. Μέσα του είσαι ήσυχα, [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 20.10.23 ]Στοιχεία ταυτότητας
Έχω μια ταυτότητα πολύ παλιά, σχεδόν απαρχαιωμένη. Με τα βασικά στοιχεία σημειωμένα πάνω της. Όνομα, επώνυμο, ημερομηνία [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 31.08.23 ]Σκαλί σαν εφαλτήριο
Πρόσεχε πάντα το πρώτο σκαλί, ειδικά όταν κατέβαινε. Ζύγιζε προσεκτικά το πόδι, υπολόγιζε με ακρίβεια το βάρος, προσήλωνε το [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 04.06.23 ]Θαλαμοφύλακας
Από τότε που συνταγογραφήθηκε επίσημα ο ύπνος, μάταια ο πετεινός ξελαρυγγιάζεται τα ξημερώματα. Ο ύπνος σαν θάνατος [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 01.04.23 ]Σε καλά χέρια
Τα βράδια, λίγο μετά τις εννιά, βγαίνω συνήθως από το σπίτι και περπατώ στην υγρή νύχτα. Πουρνάρια, σκίντα, πέτρες και χώμα εδώ που [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 18.02.23 ]Άγνωστη λέξη
Άναβε τσιγάρο τα βράδια ο Μαγιακόφσκι και με το σβησμένο σπίρτο έγραφε στο χαρτί μια λέξη υπολογίζοντας να την κάνει [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 29.12.22 ]Τι ήταν
Τι ήταν τελικά το Πολυτεχνείο; Ένας αυτοσχεδιασμός του απωθημένου πολιτικού ασυνείδητου, που ξέσπασε μέσα από [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 17.11.22 ]Βαρκούλες
Στέκομαι κάθε πρωί, στην όχθη πλάι στο αυλάκι, που έρχεται απ’ τη λαγκαδιά και ποτίζει τα χωράφια μας. Φτιάχνω μικρές [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 06.11.22 ]Eμβατήριο
Να φύγουμε κρατώντας ο καθένας ένα στίχο από μια κιθάρα ξεκούρδιστη και μια φωνή φάλτσα Γύρω μας απειλές [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 30.09.22 ]Διαδρομή
Τον θυμάμαι στα δεκαοχτώ να καπνίζει στο λιμάνι για μιαν αγάπη Ύστερα στα εικοσιπέντε να οραματίζεται κοινωνική [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 13.08.22 ]Ο γάμος
Ένας υπέροχος γάμος. Μα πάνω απ’ όλα ένα εξαιρετικό γαμήλιο τραπέζι. Όλα στην εντέλεια, όλα στη θέση και στην ώρα τους. Οι [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 18.06.22 ]Ασπάλαθοι της άνοιξης
Γ. Σεφέρης, «Επί ασπαλάθων»)Γ. Σεφέρης, «Επί ασπαλάθων»Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού/πάλι με την άνοιξη/ [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 18.04.22 ]Ο Τζόνι στη Μόσχα
Δεν γέρασε ρε ο Τζον Ράμπο. Ακούτε ρε; Δεν γέρασε. Το λέει και το βοντοφωνάζει καθώς διασχίζει μισομεθυσμένος τους [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 06.03.22 ]Λευκή σελίδα
Ξεκίνησε να γράφει ως συνήθως στον ασπροπίνακα τα είδη της δοτικής προσωπικής Δοτική προσωπική χαριστική της [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 12.01.22 ]Άνεμος ανατολικός
Σε τούτο το σχολείο, φυσάει απ' το πρωί ο άνεμος. Ανατολικός συνήθως. Το καταλαβαίνω απ' τις κουρτίνες, που καλύπτουν τα [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 27.11.21 ]Στα δίχτυα
Τι κι αν ξεκίνησε με προϋποθέσεις άριστες Με πνεύμα [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 17.10.21 ]Η πισίνα
Έκανε όπως τον συμβούλεψαν οι φίλοι. Στο πάνω μέρος της αυλής έφτιαξε την πισίνα. Μια πισίνα στο εξοχικό, πάνω στην κατάφυτη [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 10.09.21 ]Καύσωνας
Έρχεται λένε [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 25.07.21 ]Το δείπνο
Τον έφερε ασθενοφόρο απ’ το χωριό κι έπειτα ο τραυματιοφορέας με φορείο στο θάλαμο. Ένα γεροντάκι ισχνό και άνευρο, γύρω [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 15.06.21 ]Η αυλή
Είχε ξεχαστεί κάμποση ώρα στο ίδιο σημείο με τα κομμένα πέταλα μιας μαργαρίτας στο χέρι. Θυμάται μόνο πως πριν λίγο είχε βγει [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 05.05.21 ]Το άγαλμα
Ίσως επειδή χάρισε το μοναδικό του λάφυρο, σπαθί αδαμαντοστόλιστο, στον έρανο υπέρ πατρίδας, ή ίσως επειδή μάτωσε άπειρες [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 24.03.21 ]Δελτίο ειδήσεων
-Πρωτοφανές και σπάνιο. Η άμπωτη των θαλασσών. Σε όλη τη χώρα. Σε όλες τις παραλίες. Το εντυπωσιακό φαινόμενο οπωσδήποτε να [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 09.03.21 ]Το ποτάμι
Μια ολόκληρη ζωή την έζησαν δίπλα στο ποτάμι. Από τότε που πρωτοέφτασαν, ψάχνοντας πού να ακουμπήσουν τους σάκους και την [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 31.01.21 ]Μια απόφαση
Στο βάθος της κάμαρας έπαιζε πάντα ένα μικρό αγόρι. Συναρμολογούσε μικρά πλαστικά τουβλάκια παλεύοντας να φτιάξει ένα [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 01.01.21 ]«Θέλω τα πράγματα που υπάρχουν»
«Θέλω να πω τι αισθάνομαι χωρίς να σκέφτομαι αυτό που αισθάνομαι (F. Pessoa) Δεν ξεμπερδεύεις εύκολα με τον Πεσόα, ακόμα κι όταν [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 09.12.20 ]Ημερολόγιο
Κάποιος φίλος μου μιλάει απ’ την οθόνη. Του μιλάω κι εγώ. Χτυπάμε με έξαψη κι οι δυο τα πλήκτρα απ’ το γραφείο του ο καθένας, [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 14.11.20 ]Αυτοψία
Ακρωτηριασμένο κείτεται το σώμα. Από παλιούς πολέμους ηττημένο. Μα κάτω απ’ τα πεσμένα φύλλα δίπλα στο ματωμένο [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 27.09.20 ]Χαμηλές πτήσεις του Σεπτέμβρη
Αυτές τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη, μετά το πρωινό ξύπνημα, ρίχνει σχεδόν πάντα το βλέμμα στην απέναντι πλαγιά. Ένα σμήνος [...]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 02.09.20 ]