Eμβατήριο

Να φύγουμε κρατώντας ο καθένας

ένα στίχο από μια κιθάρα ξεκούρδιστη

και μια φωνή φάλτσα

Γύρω μας απειλές πυρηνικών

πολεμικές μηχανές που ζεσταίνονται

συννεφιασμένα όνειρα

μισοτελειωμένα

να βρούμε πού έχουμε καταχωνιάσει τα όπλα μας

μας λένε

αλλά τι δουλειά έχουμε εμείς

με τα πυρηνικά

άλλος πυρήνας πάντοτε μας έκαιγε

αυτός που χάσαν και ξεχάσαν οι πολεμοκάπηλοι

εμάς ένα ποτήρι

κόκκινο κρασί μας φτάνει

Θα φύγουμε θα φύγουμε κάποτε

κρατώντας ο καθένας

ένα στίχο από μια κιθάρα ξεκούρδιστη

και μια φωνή φάλτσα

Όταν το σύννεφο θα μας σηκώσει

αντί για όπλο

ένα στίχο

στο χέρι θα κρατάμε

Ένα και μόνο στίχο θα του δείξουμε