Λευκή σελίδα

Ξεκίνησε να γράφει ως συνήθως

στον ασπροπίνακα

τα είδη

της δοτικής προσωπικής

Δοτική προσωπική

χαριστική

της συμπάθειας

του κρίνοντος προσώπου

δοτική ηθική

Στην τελευταία σταμάτησε

Έμπαινε κρύο

αέρας παγωμένος

απ’ τα παράθυρα

της τάξης

κανείς δε μιλούσε μα ούτε κι άκουγε

Τα έσβησε όλα κι έγραψε

αυτό μόνο

Teachers’ and students’ lives matter

Ύστερα σώπασε κι αυτός.