Τοπία

 Καρδιά του χειμώνα κι η φύση είναι πάντα εδώ, με τις εναλλαγές της. Με τα χρώματά της. Άλλοτε ανθίζει, άλλοτε μαραίνεται, άλλοτε φουντώνει καταπράσινη, άλλοτε κίτρινα, νεκρά πέφτουν τα φύλλα της. Κάποτε το λευκό απ' το χιόνι της τρυπάει με ορμή το γαλάζιο στον ουρανό της. Κι η παγωνιά του πρωινού γίνεται τότε θερμή κάτω απ' τον ήλιο αγκαλιά, το απομεσήμερο. Είναι φορές που διψασμένο το χώμα της ικετεύει για λίγη βροχή. Κι είναι φορές που τα ρυάκια της χείμαρροι, πλημμύρα γίνονται, να πνίξουν την πεδιάδα. Η φύση. Με τις εναλλαγές της, με τα χρώματα της, με τις εποχές της. Η φύση η ανθρώπινη.