Δημήτρης Χριστόπουλος

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Λέξεις συλλέγω

Τις πιο άνεργες μέρες μου στα σούπερ μάρκετ τριγυρνώ. Λέξεις σε τιμή ευκαιρίας συλλέγω και μια νέα γραμματική επινοώ, [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 27.10.24 ]

Άγιοι δίχως φωτοστέφανο

  Ο Ναυτικός -φωλιασμένος στην αγκαλιά ενός γυμνού βράχου που πιάνει κουβέντα με τα κύματα- είναι ο μοναδικός καφενές στο [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 05.08.24 ]

Μην και αμήν

Κλείνω το στόμα. Τις λέξεις μου τουφέκισαν σαν τον τρελό λαγό που το ’σκασε χαράματα μετά το φονικό. Ξεδοντιάστηκα. [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 22.05.24 ]

Στον παλιατζή…

Μνήμη Νικήτα Παρίση    Αν δεν κάτσεις φρόνιμα, θα σε δώσω στον παλιατζή. Στον παλιατζή θα σε δώσω. Να μάθεις να με ακούς. Να [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 30.07.23 ]

Τέρμα τα παράπονα. Οι Λίστες, οι Λίτσες και οι Ληστές

 Λέω να γράψω -ήδη γράφω τωραδά- ένα δακρύβρεχτο μπιλιετάκι για τις Λίστες, τις Λίτσες και τους Ληστές. Χρόνια περίμενε η φίλη [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 19.12.22 ]

Σημεία στίξης

η θεωρία ας γίνει πράξη κι όλα θα 'χουνε αλλάξει Από μικρός θυμάμαι την κυρία Χαραυγή, με την κιμωλία στο χέρι, να σχεδιάζει [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 16.11.22 ]

Άνθρωπος στη θάλασσα

Διαβάζοντας τον κυριακάτικο Τύπο, αποκομίζω την αίσθηση ότι τελικά το θέμα με τις υποκλοπές υπάρχει ορατός κίνδυνος να [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 22.08.22 ]

Ψάχνοντας στο τίποτα να βρει το κάτι*

Η πολυκατοικία των σαράντα διαμερισμάτων εδώ και μισό αιώνα έναν μονάχα διαχειριστή γνώρισε, τον κύριο Νίκανδρο. Ισόβιο [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 17.07.22 ]

Μπουλούκια

 Καταχείμωνο. Πέτρινα χρόνια. Κυριακή απόγευμα στην άδεια από κόσμο πλατεία του Πύργου, ένα μπουλούκι διασχίζει την [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 09.06.22 ]

Κλείνω το στόμα...

Κλείνω το στόμα. Τις λέξεις μου τουφέκισαν σαν τον τρελό λαγό που το ’σκασε χαράματα μετά το φονικό. Ξεδοντιάστηκα. [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 01.06.22 ]

Είδα τον Νικόλα πάλι στον ύπνο μου

Είδα τον Νικόλα πάλι στον ύπνο μου, να μου θυμίζει όλα εκείνα που ζήσαμε. Ήταν Σεπτέμβρης κι ανηφορίζαμε στον Λυκαβηττό. Με [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 16.04.22 ]

Ο Μιχαλιός

Με μια σφυρίχτρα στο στόμα να δίνει ρυθμό. Εν-δυο, εν-δυο. Ένα στ’ αριστερό! Και οι μαθήτριες, κουρδισμένα στρατιωτάκια, να [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 22.03.22 ]

Πέτα, ψυχή μου

  Ο Αγιασεμής, οργανοπαίκτης και ναυτικός στα νιάτα του, μετά ιερέας στον Άγιο Πολύκαρπο και στα γεράματα βιολιτζής. Στα [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 08.01.22 ]

Πείσματα της τρίτης ηλικίας

Παραμονή Χριστουγέννων μάς έφεραν τα καυσόξυλα. Κομμένες χοντρολιές, άκουσα να λένε. Το βράδυ φούντωσε η φωτιά. Νωρίς το [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 27.12.21 ]

Χριστούγεννα στο μυαλό του

Παραμονή Χριστουγέννων, με το χιόνι να λευκιάζει τον τόπο, ο γερο-Πανίκας, πατημένα τα ενενήντα, σέρνει με δυσκολία τα [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 24.12.21 ]

Συννεφιασμένη Κυριακή...

  Σαββατόβραδο με τους Χρονοδείκτες του Γιάννη Δάλλα ανά χείρας. Βόλτα στην άγονη γραμμή της μνήμης. Επί Πρωθυπουργίας [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 04.12.21 ]

Αντιγόνη Κάποια (1953-1973)

Κάθε χρόνο, τούτες τις μέρες, διασχίζω το Ζάππειο και μέσω της Βασιλίσσης Όλγας, παρέα με ένα τσούρμο γυφτάκια, φθάνω στο Μετς [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 17.11.21 ]

Άιστοι και άπυστοι

Στην εμβληματική και βραβευμένη συλλογή διηγημάτων του Χριστόφορου Μηλιώνη «Καλαμάς και Αχέροντας», υπάρχει ένα [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 15.11.21 ]

Πράγματα ανεπίδοτα

Στον Παναγιώτη Χ. για το μοίρασμα   Ο δικός μας μπαρμπα-Στάθης –όχι ο κατεψυγμένος- ζούσε, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 28.10.21 ]

Άκαρπη Γη

Δάσκαλε, μου είπε, με θυμάστε; Με είχατε μαθήτρια πριν από χρόνια. Μετά τις αναγκαίες διευκρινίσεις, μου ζήτησε τη γνώμη μου [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 17.10.21 ]

Το φιλοδώρημα

Καλή αντάμωση, του είπε ο Αντρέας από την άλλη άκρη της γραμμής. Ο μεγάλος του αδελφός. Μιλούσαν κάθε μέρα. Ήταν ο μόνος στον οποίον [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 04.10.21 ]

Για μια Σοφία, για μια Μαρία, για τη Σιωπή…

Αυτές τις μέρες χαίρομαι που διδάσκω στη Γ’ Λυκείου τη «Φαρμακωμένη» του Δ. Σολωμού, ποίημα που το έγραψε ο Επτανήσιος [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 25.09.21 ]

Καληνύχτα, Σάντσο...

 Βρεθήκαμε ξανά, αφεντικό. Είσαι μόνος. Πώς μπορείς στη σιδερένια μοναξιά σου; Πού πήγαν τόσοι Αμάδηδες; Τρέχεις στις [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 08.09.21 ]

Περιψήματα

Τους πήραν, λέει, σηκωτούς. Για την κάθαρση της πόλης από το άγος. Μιάσματα, σκουπίδια, σκόνες, αποβράσματα. Ζωές ανάξιες να [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 26.08.21 ]

Στα καμένα

Είναι τελικά δύσκολο άθλημα να διδάσκεις «Νεοελληνική Γλώσσα». Έχει όμως και τα καλά του. Αποφασίζεις, για πολλοστή φορά, να [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 20.08.21 ]

Κάλαντα στο αφάλι του καλοκαιριού

Αυτά είναι τα δικά μου, του είπε. Αυτά είναι τα δικά μου, της είπε. Τα υπόλοιπα τα έβαλαν σε σακούλες και τα πέταξαν στον πράσινο [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 27.07.21 ]

Survivor

Ο Μιχάλης ξύπνησε μούσκεμα και ζάρωσε πίσω από την πλάτη της Μαρίας. Ένα κουβάρι -ένα κουβάρι κι ο εφιάλτης που επανέρχεται [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 14.06.21 ]

Το γενεαλογικό μου δέντρο

Τα κεράσια από μικρή τα φοβόμουνα. Στο χωριό δεν υπήρχε άλλη κερασιά απ’ τη δικιά μας. Μια αγριοκερασιά που έκανε κάτι μεγάλα, [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 09.06.21 ]

Η μαύρη μπίλια με το νούμερο οκτώ

Τα άγουρα καλοκαίρια μου στα μπιλιάρδα του Αλέκου σύχναζα. Όταν έκλεινε το ένα σχολείο, άνοιγε το άλλο. Οχτάμπαλο να [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 01.06.21 ]

Αθηνά Παπανικολάου, «Γλυφό νερό» (διηγήματα)

Υπάρχουν κείμενα (τα περισσότερα) που τα διαβάζεις σε διάφορους ιστότοπους οποιαδήποτε στιγμή της μέρας και στη [...]

[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 01.05.21 ]

123456Next >