Δημήτρης Χριστόπουλος
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Κρίσης στέγης
Κάποια μέρα του είπαν, αν νοιάζεσαι τόσο πολύ για τους πρόσφυγες και τους κυνηγημένους, τους άστεγους και τους [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 20.05.20 ]CUM JUDA
Ἡ γυναίκα τώρα κοιμᾶται κι ἡ ἀνάσα της ἀκούγεται ἀλλιώτικη, σὰν ρόχθος ἀπὸ κύμα ποὺ σκάει μὲ ὁρμὴ στὰ βράχια. Νωρίτερα ποὺ ἦρθε σπίτι, ἔβαλε ἕνα [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 11.05.20 ]Μικούτσου
Τον λέγανε Μικούτσου και ζούσε στη Βραζιλία, πάνω στους καταπράσινους λόφους του Ρίο, εκεί που μεγάλωνε ολοένα μεγάλωνε [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 06.04.20 ]Ο σούπερμαν με τη μαύρη μπέρτα
Στη μνήμη του Γιάννη Μπεχράκη Εκείνο το καλοκαίρι δεν ήταν καλοκαίρι. Εδώ πάνω έβρεχε βδομάδες ολόκληρες. Λες και ο Θεός [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 02.03.20 ]Περί τροπισμών και ποιητών
Κάποτε ρώτησαν έναν σπουδαίο ποιητή ποιος είναι ο αγαπημένος του τροπισμός. Κι αυτός απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη “η [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 24.02.20 ]Για τον Γιώργο Ιωάννου
«Σιγά σιγά επιβάλλεται να αγγίξουμε τις πληγές μας. Να τα πούμε όλα και να τα πούμε τώρα και να μην αφήσουμε τίποτε». Γ. [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 16.02.20 ]Φοβάμαι. Φοβάμαι πολύ
Οι σκανδιναβικές αερογραμμές (SAS) αναγκάστηκαν προ ημερών να αποσύρουν την καινούργια τους διαφημιστική καμπάνια με [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 15.02.20 ]Ο δικός μου νεκρόδειπνος
Μου μηνύσανε πως ετοιμάζουνε για χάρη μου ένα αφιέρωμα και θέλουνε, λέει, επειγόντως, ένα κείμενο σαν αυτά που ’γραφα παλιά [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 04.01.20 ]Κάτι άντρες
In memoriam Είναι κάτι άντρες σαν πυρακτωμένοι κάκτοι στην έρημο, που χρόνια έχουνε να πιουν νερό και δεν διψάνε, γιατί έχουν φύλλα τ’ [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 29.12.19 ]Ο ιππότης της ασφάλτου
Ο καινούργιος χρόνος –ευτυχισμένος και γεμάτος νέες προσδοκίες- μόλις πλήρωσε το ακριβές αντίτιμο, πέρασε τα διόδια. Ο [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 26.12.19 ]Μέρες του ‘67
Δεν ξέρω πόσο απέχει η λογοτεχνία από τη μαρτυρία ή από άλλα μη «λογοτεχνικά» είδη λόγου, όπως το στοχαστικό δοκίμιο. Τα όρια [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 14.11.19 ]Ελλάδα, ακυβέρνητη πολιτεία!
«Πρόσφυγες» χαρακτηρίζει ο Μηλιώνης τους Γιαννιώτες των πέριξ χωριών που στον καιρό του Εμφυλίου αναγκάστηκαν να [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 07.11.19 ]Κλείνω το στόμα...
Κλείνω το στόμα. Τις λέξεις μου τουφέκισαν σαν τον τρελό λαγό που το ’σκασε χαράματα μετά το φονικό. Ξεδοντιάστηκα. [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 26.10.19 ]Ο κόσμος αυτός είναι δικός μας
Αν η μισή καρδιά μας βρίσκεται εδώ πέρα, η άλλη μισή στο Αφρίν, στο Κομπάνι και στη Ροζάβα βρίσκεται. Εκεί που ακόμα γράφει [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 12.10.19 ]Τι είναι το πένθος;
Τι είναι το πένθος; (...) Όταν βγαίνεις να φας έξω, διότι δεν μπορείς να τρως μόνος στο σπίτι. Όταν ακούς βήματα μέσα στο σπίτι και [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 09.09.19 ]Υπεύθυνη Δήλωση
(άρθρο 8 Ν.1599/1986) Του άρεσε του Τζίτζικα –έτσι τον φώναζαν από παλιά- να την αράζει τα καλοκαίρια κάτω από το αρχαίο πλατάνι μ’ ένα [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 21.08.19 ]Γιατί η προσφυγιά δεν είναι εμπειρία
Γιατί η προσφυγιά και η τέχνη που την απαθανατίζει δεν είναι... εμπειρία ούτε ευκαιρία για πολιτικό [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 08.08.19 ]Μνημόσυνη πεζοπορία στις σκιές
«Σκαλί σκαλί κατεβαίνω στην ψυχή των απόντων, μνημόσυνη πεζοπορία στις σκιές. Στα ρουμάνια και τις βρύσες. Στους θρύλους [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 30.07.19 ]Μαραγκός σημαίνει παππούς[1]
Απόψε θα επινοήσεις τον παππού σου. Με κυματιστά λευκά μαλλιά σαν του Jimmy Page. Σκυμμένος πάνω στον πάγκο με τα όλα του τα πουσάτια. [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 20.07.19 ]Ο καιρός...
Σαν χειμώνας ο [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 05.07.19 ]Ξαναδιαβάζοντας τον «Μπιντέ»
Αύριο. 47 χρόνια από τον θάνατο του Μάριου Χάκκα. Ξαναδιαβάζω τον «Μπιντέ»: (…) «Με είχανε βάλει στο ζυγό είκοσι ολόκληρα χρόνια με [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 04.07.19 ]Story of my fucking life
Στημνήμη ZAK / ZACKIE OH Ἐδῶ καὶ μῆνες δουλεύω κάθε Σαββατοκύριακο σ᾿ ἕνα μοτὲλ πάνω ἀπ᾿ τὸ σταθμὸ Λαρίσης. Ὅταν τὸ προσωπικὸ παίρνει ρεπό, φωνάζουν [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 08.06.19 ]Απουσίες
Τελειώνει κι αυτή η σχολική χρονιά. Καιρός να κλείσουμε και το βιβλίο απουσιών, λέει ο Διευθυντής. Εκατόν εβδομήντα δελτία [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 14.05.19 ]Ιχθυόσκαλα Κερατσινίου
Τὴν ὥρα ποὺ ἔφευγε τὸ τελευταῖο φῶς τῆς μέρας καὶ οἱ σκιὲς μακραῖναν, μ᾿ ἕνα σάλτο πήδησε καὶ τὸ δικό μας τὸ μυαλὸ ἐποχὲς καὶ ἀποστάσεις καὶ [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 12.05.19 ]Golden boy...
Έχουν και οι Κυριακές των εκπτώσεων τα απρόοπτά τους. Ευειδής κυρία, ακροβατώντας στους πολυτελείς κοθόρνους της, [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 05.05.19 ]Place de Psiri
Τη Μεγάλη Βδομάδα, τέλη του ’60, αρχές του ’70, κατέβαινα με τους συγγενείς της μάνας μου στην πλατεία Ψυρρή. Φιλωτίτες εκ Νάξου [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 22.04.19 ]Άντρες με υπηκοότητα θανάτου
(78 χρόνια από την κατάληψη της Αθήνας από τους Γερμανούς) Πάντα θυμάμαι τέτοιες μέρες, που η άνοιξη τρίζει, τη γιαγιά μου και τις [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 07.04.19 ]Γιὰ τὸν δικό μου Ἀθανάσιο Διάκο ἤ Άθάνατο
Καὶ ἔτσι ὅπως τὸν ἔβλεπα νὰ κάθεται πάνω στὴν καρέκλα, θυμήθηκα -δὲν ξέρω τὸ γιατί- τὶς παρελάσεις ποὺ μὲ πήγαινε ὁ παππούς μου· «γιὰ νὰ [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 25.03.19 ]Πατριώτης ναι, εθνικιστής ποτέ
Ανάμεσα στην αγάπη για την πατρίδα και στον εθνικισμό υπάρχει η ίδια διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στην ευγένεια της [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 23.03.19 ]Οι επαναστάτες της Εύφορης Κοιλάδας
(με τον τρόπο του Μάριου Χάκκα) Πρώτα οι συστάσεις. Η «Εύφορη Κοιλάδα» είναι το πιο διάσημο καφέ της γειτονιάς μας, το σημείο [...]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 17.03.19 ]