Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Μ. Μπαχτίν: η γλώσσα, το υποκείμενο, το μυθιστόρημα
Υπάρχει μια υλική πραγματικότητα, που συνίσταται από πράγματα. Τα πράγματα δεν υπάρχουν ερήμην της γλώσσας που τα [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 26.02.19 ]Το μόνον της ζωής της ταξείδιον
Από τον Μάρτιο ετοίμαζε τα φυτώρια, μέχρι τον Ιούνιο ήτανε στις τσάπες, όλο το καλοκαίρι μάζευε καπνά και ντομάτες, μέχρι τον [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 20.02.19 ]Αταίριαστες εικόνες
Εδώ και πολλή ώρα προσπαθώ να ταιριάξω δυο αντιφατικές εικόνες που ’χω σχηματισμένες για σένα. Τη μια έτσι όπως σε θυμάμαι [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 13.02.19 ]Λαυρέντης...
Την ίδια πάντα τακτική ακολουθούσε, όταν πέθαινε κάποιος σημαντικός συγγραφέας, κριτικός ή στιχουργός. Αντί να μπει στον [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 29.01.19 ]Οι αφηγήσεις της φωτιάς
Το μαντέμι, ή αλλιώς ο χυτοσίδηρος απ’ τον οποίο κατασκευάζεται η μεταλλική καρδιά του τζακιού, έχει κοινή ετυμολογική [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 23.01.19 ]Της πόλεως το άγος
Έξω απ’ τα τείχη θάβανε οι αρχαίοι τους ακάθαρτους νεκρούς τους. Όσους με τα λόγια και τις πράξεις τους ανοσιούργησαν σε [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 08.01.19 ]Στημένα παιχνίδια
Εναλλάξ όσο ήμασταν στο σχολείο, με τη σειρά μετά όποιος έδινε εξετάσεις. Στο πανεπιστήμιο ξανά εναλλάξ, με τη σειρά μετά [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 31.12.18 ]Έλλειψη χιούμορ
Δεν καταλάβαινε απ’ αστεία η μάνα μου. Σκληρή γυναίκα, δουλεμένη, πόντια των χωραφιών. Μια, δυο φορές την τρόμαξα κρυμμένος [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 29.12.18 ]Θέλετε κάτι άλλο, παρακαλώ;
Δουλεύει τέσσερις ώρες τη μέρα σε ένα σούπερ μάρκετ. Πίσω απ’ το ψυγείο με τα αλλαντικά, τις ελιές, τα τυριά και τα τουρσιά. [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 15.12.18 ]Ο συγκολλητής
Σπασμένα μάρμαρα, θρυμματισμένα μέλη από αρχαίους κούρους και κομματιασμένα αγγεία από συλημένους τάφους είδα πεταμένα [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 30.11.18 ]Μόνο σκέψου
Μεγάλος είσαι πια μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Αυτό και μόνο να σου πω εγώ απ' την πλευρά μου προτού ξανασωπάσω: Πως όταν [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 29.11.18 ]Το ελιξίριο του μίσους
Είναι και μια ηλικία άχρονη, απροσδιόριστη κι απολύτως στάσιμη, που παραμένει ακίνητη στα είκοσι, στα τριάντα, στα [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 28.11.18 ]Εκδρομές του νηπιαγωγείου
Τον χειμώνα πηγαίναμε εκδρομή στο γήπεδο, αλλά με το που έπιανε για τα καλά η άνοιξη προτιμούσαμε πάντα τους αγρούς. Μικρά [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 24.11.18 ]Συγγραφικά χαμόγελα
Εκμαιεύω ιστορίες από ανυποψίαστους περαστικούς, εκβιάζοντας τις σιωπές, τις χειρονομίες και τα πιο μελαγχολικά [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 21.11.18 ]Ο Θοδωράκης
Έστω και εκ των υστέρων κρίνω ότι για τα δεδομένα του ’80 ήταν ένας πρωτοπόρος. Αλλά πού να πάρουμε χαμπάρι εμείς τότε, ούτε που του [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 11.11.18 ]Τα κοχύλια της στεριάς
Ήταν, λέει, κάποτε αλλά πολύ κάποτε η θάλασσα μέχρι τα δικά μας μέρη κι είχε καρχαρίες, φώκιες, τσιπούρες και ασφαλώς όστρακα. Δεν [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 21.10.18 ]Περιττά έξοδα
Το μεσημέρι θα πάει στην κουζίνα για φαγητό, το απόγευμα θα καθίσει στο σαλόνι για τηλεόραση και τη νύχτα θα επιστρέψει [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 17.10.18 ]Ο κερασάς
Ήταν το σταθερό δρομολόγιο της Τρίτης με το γαϊδουράκι του και με τα κερασάκια του. Σήκωνε το χέρι και μας χαιρετούσε. Πού [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 13.10.18 ]Η δική μου η γενιά
Να πω κάτι και για τη δική μου τη γενιά; Θαρρώ ότι έχω το χρέος να το κάνω. Με αυτήν ακριβώς την αίσθηση ευθύνης που έχει ο [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 11.10.18 ]Βαλσαμώματα
Ως προς τα διαβάσματά μου προτιμώ κυρίως την καλή νεοελληνική λογοτεχνία όχι από επαρχιακή φιλοπατρία αλλά γιατί [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 09.10.18 ]Νυχτερινές μπάλες
Ήθελε φόρμα του Άρη, του την πήρα τη φόρμα του Άρη. Ήθελε μπάλα του Άρη, του την πήρα τη μπάλα του Άρη. Τι να πεις; Ξεμωραίνονται οι [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 07.10.18 ]Εξέδρα επισήμων
Θέλω να στραγγαλίσω όλους αυτούς τους άθλιους ηθικολόγους που απ’ αρχής του κόσμου σηκώνουνε το δάχτυλο για να [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 29.09.18 ]Απονομή δικαίου
Αρχές του ’90, σε ένα τάγμα προκάλυψης, κάπου στα βόρεια σύνορα. Στην περιοχή ευθύνης μας είχαμε και κάποια περάσματα [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 25.09.18 ]Οι φοβισμένοι αντιήρωές μου
Οι δικοί μου ήρωες δεν είναι κατά δήλωσή τους ήρωες. Σαν τους άλλους του ’40 ή του ’21 ή τουλάχιστον τους πιο αφανείς της [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 18.09.18 ]Οι καημοί που δεν καημίζονται
Σούλα Τόσκα-Κάμπα Μοιρολόγια – Από τη δημοτική μας ποίηση, εκδ. Διονυσίου Νότη Καραβία, Αθήνα, 2018 «Όλοι οι καημοί καημίζονται κι [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 02.07.18 ]Κίτρινο, σχεδόν μαύρο
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, Σπουδή στο κίτρινο, εκδόσεις Το Ροδακιό, σελ. 232 Αρχίζω με μια αναγκαία εξήγηση ως προς την [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 28.05.18 ]Δικαίωσις
Ήταν η πρώτη που εκτίμησε το ποιητικό μου τάλαντο, όταν ακόμη κι εγώ ο ίδιος το αγνοούσα. Είχα μόλις επιστρέψει από τις [...]
[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / 23.02.18 ]1
