Γιάννα Κουκά
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Πόσο να κλάψει κι αυτή η θάλασσα...
Πάνω από εκατό άτομα είχε βάλει πάνω σε τούτο το πλοιάριο που πια βρίσκεται στον πάτο κείνης της θάλασσας, στον βυθό μιας [...]
[ Γιάννα Κουκά / 18.07.18 ]Φασίστα, σου γράφω αυτό το γράμμα
Φασίστα, σου γράφω αυτό το γράμμα, πιότερο από ανάγκη να με θυμηθώ. Φασίστα, με κυνήγησες και με έβρισες, με χτύπησες, με [...]
[ Γιάννα Κουκά / 13.07.18 ]Κέρασέ με, μια σοκολάτα
«Θα σε κεράσω μια σοκολάτα. Θες πριν, να σε κεράσω μια σοκολάτα; Μια μικρή σοκολάτα; Θα σε κεράσω μια σοκολάτα» της [...]
[ Γιάννα Κουκά / 09.07.18 ]Είμαι η Ναζάχ από τη Δαμασκό... μη με πνίγετε γαμώτο
Διαβάζω πως νέο ναυάγιο σημειώθηκε στ’ ανοικτά των λιβυκών ακτών που μιλά για νέους αγνοούμενους στα άπατα, στα βαθιά της [...]
[ Γιάννα Κουκά / 02.07.18 ]Ο φασισμός με μια λέξη
Αν έπρεπε να περιγράψω τον φασισμό με μια λέξη, το ομολογώ, δεν ξέρω ποια θα διάλεγα. Ποια ικανή θα ήταν, το βάρβαρο να [...]
[ Γιάννα Κουκά / 28.06.18 ]Ο Σοράμπ ο πρόσφυγας ο γιος μου
Πρόσφυγας. Προσφυγιά. Παγκόσμια μέρα σήμερα. Να γιορτάσουμε. Να θυμηθούμε. Να μιλήσουμε. Για κείνους. Για κείνους που όλα [...]
[ Γιάννα Κουκά / 20.06.18 ]Οι μικρές Γιαννούλες που σκοτώνουμε κάθε μέρα
Τώρα που πάνε σιγά-σιγά τα δάκρυα να στεγνώσουν για τη μικρή Γιαννούλα, που ξεθωριάζουν τα RIP, τα καλό Παράδεισο και τα Θεός [...]
[ Γιάννα Κουκά / 08.06.18 ]Με έλεγαν Ταμίμι-Λευτεριά στην Παλαιστίνη
Ταμίμι. Με έλεγαν Ιζζ Ελντιν Αλ Ταμίμι. Κάτοικος Παλαιστίνης. Η ηλικία μου, 21 χρονών. Άλλα για μένα δεν θ’ ακούσεις. Είμαι πια [...]
[ Γιάννα Κουκά / 07.06.18 ]«…για εσένα Ραζάν»
Με τη σημαία της Παλαιστίνης την έντυσαν. Στα χέρια την κουβάλησαν. Ψηλά την σήκωσαν. Όλοι να την δουν. Φωτογραφίες την [...]
[ Γιάννα Κουκά / 04.06.18 ]Κοίτα κείνο το τουφέκι πάνω στον γιο σου
Αν, αν για κείνο, αν για κείνο το αγόρι σταματήσεις, για κείνο, για κείνο το αγόρι σταματήσεις να μιλάς. Αν, αν ξεχαστείς τη [...]
[ Γιάννα Κουκά / 31.05.18 ]Ο λουστράκος μου
Στο νου μου πάντα κουβαλώ έναν μικρό λουστράκο. Πάντα μαζί μου έρχεται αυτός. Σαν φανταστικός φίλος. Με τα λερωμένα ξυπόλυτα [...]
[ Γιάννα Κουκά / 26.05.18 ]«Τον φασισμό, βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος...»
Κάτι θεριεύει μέσα μου κάθε φορά που αντικρίζω φασίστες. Κάθε μα κάθε φορά που δίπλα μου βαδίζουν. Οι ανάσες τους με ενοχλούν. [...]
[ Γιάννα Κουκά / 24.05.18 ]Τα μικρά παιδιά της Παλαιστίνης
Τα μικρά παιδιά στην Παλαιστίνη μοιάζουν με ψεύτικες πορσελάνινες κουκλίτσες. Δυο ματάκια γαλανά έχουν τα μικρά παιδιά, [...]
[ Γιάννα Κουκά / 19.05.18 ]Μια κραυγή-«Λευτεριά στην Παλαιστίνη»
Τα αντιπολεμικά μου κείμενα έχουν ορθογραφικά λάθη. Ρήματα γράφονται με όμικρον, και νι μπαίνουν παντού. Ένα κόμμα [...]
[ Γιάννα Κουκά / 14.05.18 ]Είναι κάτι μανάδες...
Είναι κάτι μανάδες που χρόνο δεν έχουν να γιορτάσουν τις Κυριακές του Μάη. Είναι κάτι μανάδες που τα παιδιά τους βάζουν σε [...]
[ Γιάννα Κουκά / 08.05.18 ]Οι αλληλέγγυοι
Περιμένουν στις ακτές. Κουνούν λευκά πανιά. Να παρηγορηθούν οι βρεγμένοι. Πως πια κείνοι οι στριμωγμένοι στα [...]
[ Γιάννα Κουκά / 04.05.18 ]Πρόσφυγας θανάτων
Έχω αγριέψει. Με τόσο θάνατο λαών. Συρία. Παλαιστίνη. Κι αλλού κάπου στον κόσμο. Ίσως εκεί, που πια δε μιλάμε. Αφρική. Αναρωτιέμαι [...]
[ Γιάννα Κουκά / 28.04.18 ]«Πάρε εμένα, πάρε εμένα»
Νομίζω την είδα στην πλατεία. Εκεί στη Μυτιλήνη. Μαζί με τους άλλους. Κουλουριασμένη στην αγκαλιά της μάνας και του πατέρα. Ή [...]
[ Γιάννα Κουκά / 25.04.18 ]Πέτρινα χρόνια...
Έχει δεκαοκτώ ο μήνας, ή δεκαεννιά. Ίσως πάλι να είναι και είκοσι. Τι νόημα έχει; Από παιδί οι Απρίληδες πάντα έδειχναν 21. Σαν κείνη [...]
[ Γιάννα Κουκά / 18.04.18 ]Πένθος, θρήνος και οργή
Πενθώ. Πάντα θα πενθώ. Εκείνο το μικρό που θα πεθάνει στη Συρία. Θρηνώ. Πάντα θα θρηνώ. Εκείνο το μικρό που κομματιάστηκε ενώ [...]
[ Γιάννα Κουκά / 14.04.18 ]Αναστάσεις ίδιες με επιτάφιους
Αναστάσεις. Σε ακτές που βάρκες δέθηκαν. Γερά δέθηκαν, να κατέβουν οι κυνηγημένοι. Πρόσφυγες. Πρόσφυγες που ήρθαν από μακριά. [...]
[ Γιάννα Κουκά / 07.04.18 ]Γράψε: Είμαι Άραβας
Στέρεψα. Λες και στέρεψα. Αφυδατωμένη. Ξανά στον καναπέ μου. Την τηλεόραση μου ανοίγω. Τις ειδήσεις αποχαυνωμένη ακούω. [...]
[ Γιάννα Κουκά / 02.04.18 ]Ένα τσουκάλι γεμάτο ανθρωπιά
Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος, ο εμπνευστής της Κοινωνικής Κουζίνας ο άλλος άνθρωπος, ξέρεις που φορτώνει ένα μεγάλο [...]
[ Γιάννα Κουκά / 30.03.18 ]Τα ονόματά σας ένα-ένα φωνάζουμε
Πού είστε; Πού; Πάνε ώρες τώρα που σας ψάχνουμε. Πού είστε; Μήνυμα για βοήθεια προλάβατε και στείλατε. Έτσι είπαν. Βίαιο ποτάμι [...]
[ Γιάννα Κουκά / 28.03.18 ]Σε σένα μιλώ...
Τι κοιτάω; Τι σε νοιάζει; Τι ρωτάς; Τι θυμάμαι; Τι σε νοιάζει; Τι ρωτάς; Τι θυμάμαι απ’ τη Συρία; Τι σε νοιάζει; Τι [...]
[ Γιάννα Κουκά / 26.03.18 ]Τι απέγιναν οι άνθρωποι του Άφριν;
Τους είδα σ’ ένα βίντεο να τρέχουν. Και σε μια φωτογραφία τους είδα να τρέχουν. Και στον ύπνο μου τους είδα να τρέχουν. Να [...]
[ Γιάννα Κουκά / 22.03.18 ]Ποίηση είναι οι άνθρωποι
Ποίηση είναι οι άνθρωποι. Κάθε άνθρωπος ένα ποίημα από μόνος του. Με τους στίχους και τις ομοιοκαταληξίες του. Ποίηση είναι [...]
[ Γιάννα Κουκά / 21.03.18 ]«Αφρίν! Αφρίν!»
Φώναζε Αφρίν! Αφρίν! Αφρίν! Φώναζε Αφρίν. Περπάτησε ένα δρόμο. Μια πορεία ακολούθησε σε μια ξένη χώρα. Ανάμεσα σε αγνώστους. Με μια [...]
[ Γιάννα Κουκά / 18.03.18 ]Ο άνθρωπος στο ενυδρείο
Ρημάζονται οι άνθρωποι. Οι πόλεμοι τους ρημάζουν. Τραυματίζονται οι άνθρωποι. Οι πόλεμοι τους τραυματίζουν. [...]
[ Γιάννα Κουκά / 14.03.18 ]Ένα γράμμα σε σένα
Γιασεμάκι μου, ένα γράμμα σε σένα θα γράψω. Θα βρω ένα λευκό χαρτί κι ένα καλοξυσμένο μολυβάκι. Λογάκια όμορφα θα φτιάξω. Μ' έναν [...]
[ Γιάννα Κουκά / 13.03.18 ]