Γιάννα Κουκά
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Βίλια: Κλώτσησαν προσφυγόπουλα στο κεφάλι
Είσαι πατέρας και φοβάσαι μη βρεις κομματιασμένο το παιδί σου από μπόμπες καθώς παίζει ανέμελο στην πλατεία στο Χαλέπι. [...]
[ Γιάννα Κουκά / 18.03.19 ]«Η σκύλα που γέννησε το κτήνος είναι πάλι σε οργασμό»
Μπήκε μέσα στο τέμενος κι άρχισε να πυροβολεί. Όποιον έβρισκε μπροστά του. Ξανά και ξανά μέχρι να βεβαιωθεί πως είναι όλοι [...]
[ Γιάννα Κουκά / 15.03.19 ]Η δική μου μέρα της Γυναίκας
Η δική μου μέρα της γυναίκας γιορτάζεται σ' ένα εργοστάσιο. Εκεί που η εργάτρια βγάζει κάλους στα πόδια από την ορθοστασία [...]
[ Γιάννα Κουκά / 08.03.19 ]Τι να σου γράψω τώρα…
Τι να σου γράψω τώρα; Πως πνίγηκαν κι αυτά; Τι να σου γράψω τώρα; Πως ούτε πέντε χρονών δεν ήταν; Τι να σου γράψω τώρα; Πως [...]
[ Γιάννα Κουκά / 07.03.19 ]Μη μολυνθούν από «προσφυγίλα»...
Καλά μη νομίζεις. Για τόσο μικρό παιδί, δύσκολη ζωή είχε. Έφυγε από το Αφγανιστάν με την οικογένειά της γύρω στα πέντε. Πέντε και [...]
[ Γιάννα Κουκά / 06.03.19 ]Αντίο φωτογράφε της προσφυγιάς
Υπέφερες από εφιάλτες, είπες και δεν μπορούσες να κοιμηθείς, είπες και φωτογράφιζες για να μη μπορεί κανείς, να πει δεν [...]
[ Γιάννα Κουκά / 03.03.19 ]Πόσους να κάνεις λέξεις και συμπόνοια...
Κάποιος ψάχνει σπίτι να φτιάξει μια φωλιά χελιδονιού για έναν άστεγο και κάποιος υπενθυμίζει τους πρόσφυγες στο Λαύριο, [...]
[ Γιάννα Κουκά / 23.02.19 ]Είναι τόσο μικρή...
Τόσο μικρή. Είναι μόνο εννιά χρονών κι από χθες είναι μόνη της. Είναι τόσο μικρή. Τόσο μικρή. Έπεσαν όλοι στη θάλασσα όταν η βάρκα τους [...]
[ Γιάννα Κουκά / 14.02.19 ]Σςςςςς… ο Mohammed κλαίει
Κλείστηκε στο δωμάτιο του, έκατσε κάτω, έσκυψε, έβαλε το κεφαλάκι πάνω στα γόνατά του, θαρρείς πως ήθελε να μην τον δουν, να [...]
[ Γιάννα Κουκά / 08.02.19 ]Την είδα στο διαδίκτυο
Την είδα στο διαδίκτυο. Να περιφέρεται. Να κοινοποιείται κάπου-κάπου ανάμεσα σε γέλια, πολιτικές και σπουδαιότητες. [...]
[ Γιάννα Κουκά / 01.02.19 ]Σέλφι...
Δεν είναι η φτώχεια, η ανάγκη για ρουτίνα, καθημερινότητα, συνήθεια και συνέχεια, ακολουθία της εποχής μήτε και τα [...]
[ Γιάννα Κουκά / 24.01.19 ]Η δική μου Αγία
Έφτασε τα 90 της, η δική μου η Αγία και πέθανε πλήρης ημερών στο νησί της. Δεν την ήξερε ο κόσμος ως τα βαθιά γεράματά της τη δική μου [...]
[ Γιάννα Κουκά / 19.01.19 ]H γιαγιά των προσφύγων έφυγε
Η Μαρίτσα Μαυραπίδη ήταν η αλληλεγγύη. Όχι, δεν ήταν μόνο μια φωτογραφία. Δεν έτυχε η φωτογραφία, το κλικ. Ήταν εκεί, κοντά τους. [...]
[ Γιάννα Κουκά / 16.01.19 ]Τετράχρονο προσφυγόπουλο πνίγηκε στα παράλια της Τουρκίας
Να διακόψω μια στιγμή το πρόγραμμα για να πω πως ναυάγιο έγινε ανοιχτά του Κουσάντασι, στα νοτιοδυτικά παράλια της [...]
[ Γιάννα Κουκά / 15.01.19 ]Θα τον αλλάξουμε τον κόσμο
Πάει καιρός που έχω να γράψω για τους πρόσφυγες. Είναι αν θες που τι, τι άλλο να πω, να πούμε που δεν έχουμε πει; Λίγα άλλαξαν. [...]
[ Γιάννα Κουκά / 04.01.19 ]Αν οι άνθρωποι...
Αν οι άνθρωποι μόνο μπορούσαν. Αν οι άνθρωποι μόνο μπορούσαν απλά γενναία να ζουν. Αν οι άνθρωποι μπορούσαν να μη [...]
[ Γιάννα Κουκά / 30.12.18 ]Αγνοούνται...
Τέσσερις μέρες. Τέσσερις μέρες ήταν στη θάλασσα. Έφυγε από τη Συρία. Ξεκίνησε το ταξίδι από τον Λίβανο. Να φτάσει κάπου [...]
[ Γιάννα Κουκά / 29.12.18 ]Ενός λεπτού σιγή για τους απεγνωσμένους
Σκέφτομαι καμιά φορά αυτές τις μέρες που τα σπίτια γιορτάζουν. Σκέφτομαι τους δυστυχείς. Τους μόνους. Άραγε μια σκέψη εκεί [...]
[ Γιάννα Κουκά / 28.12.18 ]Είμαι το νούμερο 2212
Είμαι το νούμερο 2212. Οι γονείς μου αλλιώς είχαν σκεφτεί να με ονομάσουν. Κάποιο όνομα συχνό απ' τα μέρη που γεννήθηκα. Άκουσμα [...]
[ Γιάννα Κουκά / 18.12.18 ]Αν ήμουν...
Αν ήμουν λουλουδάκι θα φύτρωνα στους καταυλισμούς προσφύγων να με μυρίσουν τα παιδιά. Στεφάνια πλουμιστά θα [...]
[ Γιάννα Κουκά / 16.12.18 ]Έξι του Δεκέμβρη
Έξι. Έξι του Δεκέμβρη. Του ΄08. Εννιά η ώρα. Τζαβέλλα και Μεσολογγίου. Συμβολή. Αλέξης και Νίκος. Κι άλλοι. Κι ένας Κορκονέας. Ο [...]
[ Γιάννα Κουκά / 05.12.18 ]Μπήκε ο Δεκέμβρης καλό μου...
Μπήκε ο Δεκέμβρης, καλό μου. Τα σπίτια θα στολίσουν στον τόπο που σ' έφερε κείνη βάρκα. Γλίτωσες κι έφτασες. Του πόλεμου του [...]
[ Γιάννα Κουκά / 01.12.18 ]«Ὄρθιοι καὶ μόνοι μὲς στὴ φοβερὴ ἐρημία τοῦ πλήθους»
Σκέφτομαι ώρες-ώρες πόσες φορές έχουμε αισθανθεί απόγνωση. Και μοναξιά. Κι απελπισία. Τραγωδίες να μας χτυπάνε τις πόρτες, [...]
[ Γιάννα Κουκά / 24.11.18 ]Φωνάζω, ενός λεπτού σιγή...
Θα ήθελα να ήμουν μια ωραία παραμυθού. Ναι, μια ωραία παραμυθού. Να έγραφα λέει ένα τρανό παραμύθι που τα παιδιά των πολέμων [...]
[ Γιάννα Κουκά / 10.11.18 ]Προσφυγιά: Το στόμα της οι λυγμοί μου...
Τα πόδια της λυγίζουν. Στο έδαφος κάθεται. Τα μάτια της κλείνει. Το στόμα της λυγμοί. Τα χέρια της ανοίγει. Λες και παρακαλάει. [...]
[ Γιάννα Κουκά / 02.11.18 ]Εμμονές... για ζωή... για κάθε Άισε, Μοχάμετ, Φατιμά
Ας μιλήσουμε λίγο για εμμονή. Γιατί μιλάς για τους πρόσφυγες; Ζωή δεν έχεις; Κοίτα τα παιδιά σου, τη δουλειά σου. Κοίτα τον [...]
[ Γιάννα Κουκά / 31.10.18 ]Το πρόσωπο της Παλαιστίνης
Πόσες αναρτήσεις δεν έγραψε. Πόσα λόγια δεν είπε. Πόσα αρνήθηκε χωρίς να μιλήσει. Κι είναι που όλα τα έγραψε, όλα τα είπε. Με μια μόνο [...]
[ Γιάννα Κουκά / 25.10.18 ]Τα παιδιά των πολέμων...
Είναι και κάποια παιδιά που γεννήθηκαν απ’ τις μήτρες των πολέμων. Σκυλοπονέσαν οι μανάδες να τα βγάλουν. Δύσκολοι οι [...]
[ Γιάννα Κουκά / 24.10.18 ]Με τι να τρομάξω ποιο πολύ;
Με τι να τρομάξω πιο πολύ; Που τις έδεσε πισθάγκωνα, τις έβαλε γονατιστές, μαχαίρι στο λαιμό, στο στήθος, στην κοιλιά τους [...]
[ Γιάννα Κουκά / 15.10.18 ]Ποιοι δεν θέλουν ο Βασίλης Δημάκης να σπουδάσει;
Ας μιλήσουμε λίγο για τον Βασίλη. Τον Βασίλη Δημάκη. Ας μιλήσουμε πάλι για τον Βασίλη. Ας θυμηθούμε λίγο τον Βασίλη. Ο [...]
[ Γιάννα Κουκά / 08.10.18 ]