Γιάννα Κουκά
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Ο λουστράκος μου
Στο νου μου πάντα κουβαλώ έναν μικρό λουστράκο. Πάντα μαζί μου έρχεται αυτός. Σαν φανταστικός φίλος. Με τα λερωμένα ξυπόλυτα [...]
[ Γιάννα Κουκά / 26.05.18 ]«Τον φασισμό, βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος...»
Κάτι θεριεύει μέσα μου κάθε φορά που αντικρίζω φασίστες. Κάθε μα κάθε φορά που δίπλα μου βαδίζουν. Οι ανάσες τους με ενοχλούν. [...]
[ Γιάννα Κουκά / 24.05.18 ]Τα μικρά παιδιά της Παλαιστίνης
Τα μικρά παιδιά στην Παλαιστίνη μοιάζουν με ψεύτικες πορσελάνινες κουκλίτσες. Δυο ματάκια γαλανά έχουν τα μικρά παιδιά, [...]
[ Γιάννα Κουκά / 19.05.18 ]Μια κραυγή-«Λευτεριά στην Παλαιστίνη»
Τα αντιπολεμικά μου κείμενα έχουν ορθογραφικά λάθη. Ρήματα γράφονται με όμικρον, και νι μπαίνουν παντού. Ένα κόμμα [...]
[ Γιάννα Κουκά / 14.05.18 ]Είναι κάτι μανάδες...
Είναι κάτι μανάδες που χρόνο δεν έχουν να γιορτάσουν τις Κυριακές του Μάη. Είναι κάτι μανάδες που τα παιδιά τους βάζουν σε [...]
[ Γιάννα Κουκά / 08.05.18 ]Οι αλληλέγγυοι
Περιμένουν στις ακτές. Κουνούν λευκά πανιά. Να παρηγορηθούν οι βρεγμένοι. Πως πια κείνοι οι στριμωγμένοι στα [...]
[ Γιάννα Κουκά / 04.05.18 ]Πρόσφυγας θανάτων
Έχω αγριέψει. Με τόσο θάνατο λαών. Συρία. Παλαιστίνη. Κι αλλού κάπου στον κόσμο. Ίσως εκεί, που πια δε μιλάμε. Αφρική. Αναρωτιέμαι [...]
[ Γιάννα Κουκά / 28.04.18 ]«Πάρε εμένα, πάρε εμένα»
Νομίζω την είδα στην πλατεία. Εκεί στη Μυτιλήνη. Μαζί με τους άλλους. Κουλουριασμένη στην αγκαλιά της μάνας και του πατέρα. Ή [...]
[ Γιάννα Κουκά / 25.04.18 ]Πέτρινα χρόνια...
Έχει δεκαοκτώ ο μήνας, ή δεκαεννιά. Ίσως πάλι να είναι και είκοσι. Τι νόημα έχει; Από παιδί οι Απρίληδες πάντα έδειχναν 21. Σαν κείνη [...]
[ Γιάννα Κουκά / 18.04.18 ]Πένθος, θρήνος και οργή
Πενθώ. Πάντα θα πενθώ. Εκείνο το μικρό που θα πεθάνει στη Συρία. Θρηνώ. Πάντα θα θρηνώ. Εκείνο το μικρό που κομματιάστηκε ενώ [...]
[ Γιάννα Κουκά / 14.04.18 ]Αναστάσεις ίδιες με επιτάφιους
Αναστάσεις. Σε ακτές που βάρκες δέθηκαν. Γερά δέθηκαν, να κατέβουν οι κυνηγημένοι. Πρόσφυγες. Πρόσφυγες που ήρθαν από μακριά. [...]
[ Γιάννα Κουκά / 07.04.18 ]Γράψε: Είμαι Άραβας
Στέρεψα. Λες και στέρεψα. Αφυδατωμένη. Ξανά στον καναπέ μου. Την τηλεόραση μου ανοίγω. Τις ειδήσεις αποχαυνωμένη ακούω. [...]
[ Γιάννα Κουκά / 02.04.18 ]Ένα τσουκάλι γεμάτο ανθρωπιά
Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος, ο εμπνευστής της Κοινωνικής Κουζίνας ο άλλος άνθρωπος, ξέρεις που φορτώνει ένα μεγάλο [...]
[ Γιάννα Κουκά / 30.03.18 ]Τα ονόματά σας ένα-ένα φωνάζουμε
Πού είστε; Πού; Πάνε ώρες τώρα που σας ψάχνουμε. Πού είστε; Μήνυμα για βοήθεια προλάβατε και στείλατε. Έτσι είπαν. Βίαιο ποτάμι [...]
[ Γιάννα Κουκά / 28.03.18 ]Σε σένα μιλώ...
Τι κοιτάω; Τι σε νοιάζει; Τι ρωτάς; Τι θυμάμαι; Τι σε νοιάζει; Τι ρωτάς; Τι θυμάμαι απ’ τη Συρία; Τι σε νοιάζει; Τι [...]
[ Γιάννα Κουκά / 26.03.18 ]Τι απέγιναν οι άνθρωποι του Άφριν;
Τους είδα σ’ ένα βίντεο να τρέχουν. Και σε μια φωτογραφία τους είδα να τρέχουν. Και στον ύπνο μου τους είδα να τρέχουν. Να [...]
[ Γιάννα Κουκά / 22.03.18 ]Ποίηση είναι οι άνθρωποι
Ποίηση είναι οι άνθρωποι. Κάθε άνθρωπος ένα ποίημα από μόνος του. Με τους στίχους και τις ομοιοκαταληξίες του. Ποίηση είναι [...]
[ Γιάννα Κουκά / 21.03.18 ]«Αφρίν! Αφρίν!»
Φώναζε Αφρίν! Αφρίν! Αφρίν! Φώναζε Αφρίν. Περπάτησε ένα δρόμο. Μια πορεία ακολούθησε σε μια ξένη χώρα. Ανάμεσα σε αγνώστους. Με μια [...]
[ Γιάννα Κουκά / 18.03.18 ]Ο άνθρωπος στο ενυδρείο
Ρημάζονται οι άνθρωποι. Οι πόλεμοι τους ρημάζουν. Τραυματίζονται οι άνθρωποι. Οι πόλεμοι τους τραυματίζουν. [...]
[ Γιάννα Κουκά / 14.03.18 ]Ένα γράμμα σε σένα
Γιασεμάκι μου, ένα γράμμα σε σένα θα γράψω. Θα βρω ένα λευκό χαρτί κι ένα καλοξυσμένο μολυβάκι. Λογάκια όμορφα θα φτιάξω. Μ' έναν [...]
[ Γιάννα Κουκά / 13.03.18 ]Η κόλαση συνεχίζεται στο Αφρίν
Μη με ρωτήσεις τα’ όνομά μου. Δε θυμάμαι. Μη με ρωτήσεις τ' όνομά μου. Πάνε χρόνια τώρα που κάπου αιμορραγώ κι όνομα δεν έχω. Μη με [...]
[ Γιάννα Κουκά / 10.03.18 ]Δεν κατάλαβες πως έγινες φασίστας...
Μιλούσαν για αίμα και τιμή. Και σημαίες με σβάστικες είχαν και βιβλία με τον άγνωστο Χίτλερ είχαν και Αίμα και γη είχαν και [...]
[ Γιάννα Κουκά / 09.03.18 ]Η δική μου μέρα της Γυναίκας
Η δική μου μέρα της γυναίκας γιορτάζεται σ' ένα εργοστάσιο. Εκεί που η εργάτρια βγάζει κάλους στα πόδια από την ορθοστασία [...]
[ Γιάννα Κουκά / 07.03.18 ]Ορφανή από λέξεις...
Ψάχνω λέξεις να βρω. Για το παιδί του πολέμου να σου πω. Που κείτεται νεκρό. Το ΄δες; Το έδειξαν οι ειδήσεις των οκτώ. Ψάχνω [...]
[ Γιάννα Κουκά / 07.03.18 ]Τα παιδιά στην Παλαιστίνη παίζουν το παιχνίδι των λυγμών
Στην Παλαιστίνη τα μικρά παιδιά κάθονται σ' ένα πεζούλι. Κρατούν το κεφάλι τους, κλείνουν τα μάτια και τ' αυτιά, ακουμπούν [...]
[ Γιάννα Κουκά / 04.03.18 ]Το κορίτσι με τα τριαντάφυλλα και το ρατσιστικό παραλήρημα του Θ. Δαβάκη
Η πρώτη φορά που αισθάνθηκα έντονη, έντονη συγκίνηση στη θέα ενός παιδιού, ήταν χρόνια, πολλά χρόνια πριν. Εκεί σ' ένα ουζερί ένα [...]
[ Γιάννα Κουκά / 03.03.18 ]Βιάσου άνθρωπε...
Καθάρισέ με. Βούτα μια πετσέτα σε νερό. Όποια πετσέτα θες. Μια απλή πετσέτα. Χρωματιστή να ‘ναι καλύτερα. Μη φανεί το αίμα. Μη σου [...]
[ Γιάννα Κουκά / 02.03.18 ]Πού με πας;
-Πού; Πού με πας πατερούλη; -Στη ζωή. Στη ζωή σε πάω. Εκεί σε πάω. Στη ζωή… μικρή μου, μικρούλα μου… -Πώς; Πώς είναι η ζωή πατερούλη; Δεν [...]
[ Γιάννα Κουκά / 28.02.18 ]Κάποιος είπε δεν αντέχει να με βλέπει...
Κάποιος είπε δεν αντέχει να με βλέπει. Θλίψη λέει του προκαλώ και πόνο. Δάκρυα λέει έρχονται στα μάτια και βόμβες θαρρεί πως [...]
[ Γιάννα Κουκά / 26.02.18 ]Με λένε Αλί...
Με λένε Αλί. Μοχάμεντ. Χουσεϊν. Αϋμάν. Αλάν. Αϊλαν. Είμαι Σύρος. Στην ανατολική Γούτα της Συρίας κατοικώ. Ηλικία. Γύρω στα δώδεκα. Κανείς [...]
[ Γιάννα Κουκά / 24.02.18 ]