Καρά Τεπέ...

Νομίζεις πως οι λέξεις πια στέρεψαν, νομίζεις πως οι λέξεις πια ντρέπονται και να ειπωθούν για τα εγκλήματα της ανθρωπότητας, για τη βαρβαρότητα της κυβέρνησης στους πρόσφυγες. Για τη σιωπή της εκκλησίας στους πρόσφυγες. Για την αδιαφορία των ανθρώπων για όσα ζουν οι πρόσφυγες στα σύγχρονα κολαστήρια. Μόρια, Καρά Τεπέ, Βιαλ, Σάμος, Λέρος - Αλικαρνασσός, Παρθένι, Ωρωπός, Κορυδαλλός...

Κι όμως πάντα θα υπάρχει κάτι ακόμη που δεν έχει ειπωθεί. Κι όμως πάντα θα βρίσκεται η δύναμη κάποιοι να πουν και κάτι ακόμη. Τις τελευταίες μας λέξεις δεν τις είπαμε ακόμη. Δεν ξοφλήσαμε. Επειδή όπως είπε κι ο Αναγνωστάκης: «Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει. Όμως εγώ Δεν παραδέχτηκα την ήττα.»

Αλληλέγγυος κόσμος κρέμασε πανό στην Μητρόπολη της Μυτιλήνης και στο Δημαρχείο. 2000 παιδιά παγώνουν δίπλα μας κι ο Χριστός ξανασταυρώνεται στον Καρά Τεπέ.

Οι πρόσφυγες θα νικήσουν. Δεν γίνεται αλλιώς.