Γιάννα Κουκά
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
«Smile of freedom»
Ο φωτογράφος τις είδε στο Αφγανιστάν και τους είχε ζητήσει μια στιγμή. Δέχθηκαν. Όμως μια δεν δέχθηκε απλά. Του χάρισε το [...]
[ Γιάννα Κουκά / 19.10.19 ]Ένα παιδί θέλει να κοιμηθεί και δεν τ' αφήνει η πείνα
17 Οκτώβρη. Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη της φτώχειας. Τότε γιατί πέθανε η Αμάλ της Υεμένης; Γιατί πέθανε η Αμάλ από αβάσταχτη [...]
[ Γιάννα Κουκά / 17.10.19 ]Τα προσφυγοπούλια δεν μένουν πια στο «Όνειρο»
Άνθρωποι με τα μικρά τους ανθρωπάκια. Άνθρωποι-παιδιά κυνηγημένα από όλους. Παιδιά κυνηγημένα πάντα και παντού. Παιδιά που [...]
[ Γιάννα Κουκά / 16.10.19 ]Ο άνθρωπος είναι η απάντηση
Αν θέλουμε να καταλάβουμε τι εννοούσε ο Μπρετόν που πέθανε σαν σήμερα, με το ο άνθρωπος είναι η απάντηση όποια κι αν είναι [...]
[ Γιάννα Κουκά / 28.09.19 ]Είναι η Μάγδα...
Έξι χρόνια, αύριο, δίχως τον Παύλο της, έξι χρόνια δίχως το μάνα. Έξι χρόνια που του έμπηξαν το μαχαίρι. Κάθε χρόνος που περνά, ένας [...]
[ Γιάννα Κουκά / 17.09.19 ]Όσο υπάρχουν άνθρωποι έχουμε ήδη νικήσει...
Όσο υπάρχει μια Πία, μια Καρόλα κι ένας Ιάσονας έχουμε ήδη νικήσει. Όσο υπάρχει μια Πία Κλεμπ που αρνείται τα μετάλλια, που [...]
[ Γιάννα Κουκά / 24.08.19 ]«Σε πλησιάζω μωρέ»
Ο ποιητής των Εξαρχείων γεννήθηκε σαν σήμερα. Ο Νικόλας που αναζητούσε κροκανθρώπους. Ο Νικόλας ο μπαγάσας, ο τρελός των [...]
[ Γιάννα Κουκά / 20.08.19 ]Ας καεί...
Αυτό το ας καεί, ας καεί, ας καεί που αναφώνησε ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ, Νίκος Υποφάντης, σε ζωντανή σύνδεση κι αναφερόταν σ' [...]
[ Γιάννα Κουκά / 14.08.19 ]Ησυχάστε ρατσιστές, ούτε αυτοί θα 'ρθουν
Ο τρόπος που ακουμπάει το χέρι της πάνω του. Ο τρόπος που την έβαλε μέσα στη μπλούζα του. Κι αυτά τα μικρά, μικροσκοπικά της [...]
[ Γιάννα Κουκά / 26.06.19 ]Αναρωτήθηκες ποτέ πως είναι να κλειδώνεις το σπίτι σου για πάντα;
Έχω μια φίλη που έχει δυο μαύρα μάτια και κάτι μαύρα μαλλιά και μια όμορφη μύτη και φοράει μια μαντίλα και έχει δυο παιδιά, ένα [...]
[ Γιάννα Κουκά / 20.06.19 ]Όνειρα αγνώστων στοιχείων
Κι έβαλαν στην τσάντα μιαν ελπίδα κι ένα όνειρο, πόσο χώρο πιάνει στ' αλήθεια τ' όνειρο; Και κουβάλησαν στα χέρια τους τη ζωή. [...]
[ Γιάννα Κουκά / 11.06.19 ]Ο Κορτώ και ο χειμώνας της ψυχής του
Ο συγγραφέας Αύγουστος Κορτώ έκανε στο χρονολόγιό του μια ανάρτηση που αφορά στην απόπειρα αυτοκτονίας που έκανε πριν [...]
[ Γιάννα Κουκά / 25.04.19 ]Το πάθος για τον άνθρωπο...
Επειδή κάποιοι είμαστε υποστηρικτές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τούτο το πάθος για τους ανθρώπους και τα δικαιώματά [...]
[ Γιάννα Κουκά / 29.03.19 ]«Τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσα, θυμάμαι» (Νίκος Καββαδίας)
Ποίηση ήταν τα μάτια της. Τα μεγάλα, κοφτερά, φλογερά της μάτια. Τα εξάχρονα θλιμμένα μάτια της. Μάτια βομβαρδισμών. Μάτια [...]
[ Γιάννα Κουκά / 21.03.19 ]«Θα τελειώσει ο πόλεμος κάποια μέρα. Και θα γυρίσω στο ποίημά μου.»
«Θα τελειώσει [...]
[ Γιάννα Κουκά / 18.03.19 ]Η δική μου μέρα της Γυναίκας
Η δική μου μέρα της γυναίκας γιορτάζεται σ' ένα εργοστάσιο. Εκεί που η εργάτρια βγάζει κάλους στα πόδια από την ορθοστασία [...]
[ Γιάννα Κουκά / 08.03.19 ]Μη μολυνθούν από «προσφυγίλα»...
Καλά μη νομίζεις. Για τόσο μικρό παιδί, δύσκολη ζωή είχε. Έφυγε από το Αφγανιστάν με την οικογένειά της γύρω στα πέντε. Πέντε και [...]
[ Γιάννα Κουκά / 06.03.19 ]Είναι τόσο μικρή...
Τόσο μικρή. Είναι μόνο εννιά χρονών κι από χθες είναι μόνη της. Είναι τόσο μικρή. Τόσο μικρή. Έπεσαν όλοι στη θάλασσα όταν η βάρκα τους [...]
[ Γιάννα Κουκά / 14.02.19 ]Την είδα στο διαδίκτυο
Την είδα στο διαδίκτυο. Να περιφέρεται. Να κοινοποιείται κάπου-κάπου ανάμεσα σε γέλια, πολιτικές και σπουδαιότητες. [...]
[ Γιάννα Κουκά / 01.02.19 ]Σέλφι...
Δεν είναι η φτώχεια, η ανάγκη για ρουτίνα, καθημερινότητα, συνήθεια και συνέχεια, ακολουθία της εποχής μήτε και τα [...]
[ Γιάννα Κουκά / 24.01.19 ]Η δική μου Αγία
Έφτασε τα 90 της, η δική μου η Αγία και πέθανε πλήρης ημερών στο νησί της. Δεν την ήξερε ο κόσμος ως τα βαθιά γεράματά της τη δική μου [...]
[ Γιάννα Κουκά / 19.01.19 ]Θα τον αλλάξουμε τον κόσμο
Πάει καιρός που έχω να γράψω για τους πρόσφυγες. Είναι αν θες που τι, τι άλλο να πω, να πούμε που δεν έχουμε πει; Λίγα άλλαξαν. [...]
[ Γιάννα Κουκά / 04.01.19 ]Αν οι άνθρωποι...
Αν οι άνθρωποι μόνο μπορούσαν. Αν οι άνθρωποι μόνο μπορούσαν απλά γενναία να ζουν. Αν οι άνθρωποι μπορούσαν να μη [...]
[ Γιάννα Κουκά / 30.12.18 ]Αγνοούνται...
Τέσσερις μέρες. Τέσσερις μέρες ήταν στη θάλασσα. Έφυγε από τη Συρία. Ξεκίνησε το ταξίδι από τον Λίβανο. Να φτάσει κάπου [...]
[ Γιάννα Κουκά / 29.12.18 ]Ενός λεπτού σιγή για τους απεγνωσμένους
Σκέφτομαι καμιά φορά αυτές τις μέρες που τα σπίτια γιορτάζουν. Σκέφτομαι τους δυστυχείς. Τους μόνους. Άραγε μια σκέψη εκεί [...]
[ Γιάννα Κουκά / 28.12.18 ]Έξι του Δεκέμβρη
Έξι. Έξι του Δεκέμβρη. Του ΄08. Εννιά η ώρα. Τζαβέλλα και Μεσολογγίου. Συμβολή. Αλέξης και Νίκος. Κι άλλοι. Κι ένας Κορκονέας. Ο [...]
[ Γιάννα Κουκά / 05.12.18 ]Μπήκε ο Δεκέμβρης καλό μου...
Μπήκε ο Δεκέμβρης, καλό μου. Τα σπίτια θα στολίσουν στον τόπο που σ' έφερε κείνη βάρκα. Γλίτωσες κι έφτασες. Του πόλεμου του [...]
[ Γιάννα Κουκά / 01.12.18 ]«Ὄρθιοι καὶ μόνοι μὲς στὴ φοβερὴ ἐρημία τοῦ πλήθους»
Σκέφτομαι ώρες-ώρες πόσες φορές έχουμε αισθανθεί απόγνωση. Και μοναξιά. Κι απελπισία. Τραγωδίες να μας χτυπάνε τις πόρτες, [...]
[ Γιάννα Κουκά / 24.11.18 ]Φωνάζω, ενός λεπτού σιγή...
Θα ήθελα να ήμουν μια ωραία παραμυθού. Ναι, μια ωραία παραμυθού. Να έγραφα λέει ένα τρανό παραμύθι που τα παιδιά των πολέμων [...]
[ Γιάννα Κουκά / 10.11.18 ]Το πρόσωπο της Παλαιστίνης
Πόσες αναρτήσεις δεν έγραψε. Πόσα λόγια δεν είπε. Πόσα αρνήθηκε χωρίς να μιλήσει. Κι είναι που όλα τα έγραψε, όλα τα είπε. Με μια μόνο [...]
[ Γιάννα Κουκά / 25.10.18 ]