Ας καεί...

Αυτό το "ας καεί, ας καεί, ας καεί" που αναφώνησε ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ, Νίκος Υποφάντης, σε ζωντανή σύνδεση κι αναφερόταν σ' έναν απελπισμένο κάτοικο της Εύβοιας που αρνιόταν να εγκαταλείψει το σπιτικό του όσο το 'βλεπε να τυλίγεται στις φλόγες, όσο έχανε τις θύμησες του στις στάχτες, είναι όλη η βαρβαρότητα του κόσμου. Δεν είναι απλά χυδαιότητα, παιδιά. Είναι η σκληρότητα. Είναι η αγριότητα της πλάσης. Είναι ο άνθρωπος που μοιάζει κτήνος. Είναι κείνα που αγωνιζόμαστε να μην υπάρχουν. Είναι η κλωτσιά πάνω στον Ζακ, είναι η τρικλοποδιά εκείνης που πέταξε κάτω το προσφυγόπουλο που προσπαθούσε να περάσει τα σύνορα και του φραξε τον δρόμο και το μπόδισε να βαδίσει, είναι κι είναι κι είναι... Ε λοιπόν, όχι. Δεν θα καεί, δεν θα καεί, δεν θα καεί, κύριε Υποφάντη. Δεν αφήνουμε τους ανθρώπους μόνους μέσα στην απελπισία τους. Δεν εγκαταλείπουμε τους ανθρώπους, κύριε Υποφάντη.