Το πάθος για τον άνθρωπο...

Επειδή κάποιοι είμαστε υποστηρικτές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τούτο το πάθος για τους ανθρώπους και τα δικαιώματά τους, πανίσχυρο και δυνατό τούτο το πάθος, βγαίνει πάντα μέσα απ’ τα σπλάχνα μας, τα σωθικά μας φλέγονται, γεννιέται, ξαναγεννιέται και πάλι απ’ την αρχή, φουντώνει ξανά και ξανά, και κάθε φορά αντιστέκεται στην καταπάτηση των δικαιωμάτων των υπάρξεων.

Επειδή κάποιοι θα πολεμήσουμε, μέχρι ο δικός μας φυσικός θάνατος να έλθει, εκείνους που κλωτσάνε τους Ζακ του κόσμου και ρίχνουν ευθύνες, λιντσάρουν και βρωμίζουν τις ζωές των Γραικών του κόσμου για τις σεξουαλικές τους ταυτότητες και προτιμήσεις.

Επειδή κάποιοι ανήκουμε στο ανύπαρκτο κόμμα των ποιητών του Αλεξάνδρου και τίποτα ποτέ δεν θα είναι ικανό να μας σταματήσει απ’ τη μάχη μας στην παύση της φωνής που βγάζει ομοφοβία: «είναι παντρεμένος με άνδρα».

Επειδή τούτο το πάθος μας για τον άνθρωπο, τούτο το ατίθασο, λυσσασμένο πάθος –να στο εξηγήσουμε δεν μπορούμε- μα αν θες, κατάλαβέ μας, άλλο δεν είμαστε παρά οι παθιασμένοι υποστηρικτές. Οι υποστηρικτές των Γραικών και των Ζακ. Των Ζακ, των Γραικών τούτου του κόσμου.