Κατέ Καζάντη
Η Κατέ Καζάντη σπούδασε στο ΕΚΠΑ και είναι αρθρογράφος.
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Οι γυναικοκτόνοι και οι συνένοχοί τους
Η γεννεαλογία της βίας κατά των γυναικών εκκινεί από τον κοινωνικό τους ρόλο: από τον επικαθορισμό που επιβάλλει ο τρέχων [...]
[ Κατέ Καζάντη / 06.12.23 ]Αλυσοπρίονα και τσεκούρια
Παρότι ο νεοφασισμός δεν κυκλοφορεί με μπότες, ούτε, τουλάχιστον πάντα, με μαχαίρια στο ζωνάρι ή μαστίγια στο χέρι, δεν [...]
[ Κατέ Καζάντη / 27.11.23 ]Εργασία και χαρά: μόνο το μαστίγιο εκσυγχρονίστηκε
Ακούγεται παραδεισένιο: αν δούλευες κάνα δυο ώρες μακριά απ’ το σπίτι σου, η πανδημία σού έχει δωράκι. Που, μάλλον, ήρθε για να [...]
[ Κατέ Καζάντη / 20.11.23 ]Πολυτεχνείο, 50 χρόνια μετά: οι Χούντες και οι βαθύπλουτοι
Ένα από τα βασικά αφηγήματα του βαθέως, δεξιού, κράτους –αφήγημα το οποίο υποστηρίχτηκε από τον μακαρίτη Ευάγγελο Αβέρωφ ως [...]
[ Κατέ Καζάντη / 15.11.23 ]Κακά Χριστούγεννα και δυστυχές το νέον έτος
Στο απολύτως πραγματιστικό ερώτημα γιατί οι άνθρωποι που δεν έχουν να πουλήσουν παρά μοναχά το τομάρι τους, εκλέγουν [...]
[ Κατέ Καζάντη / 05.11.23 ]Η Μαργαρίτα μας ως υπόδειγμα
Τι ακριβώς, αλήθεια, πάει να πει να ’σαι αριστερή, παρεκτός να διαλέγεις να ζεις και να υπάρχεις ως -και όχι σαν- κατεξοχήν [...]
[ Κατέ Καζάντη / 31.10.23 ]Ο μελίρρυτος της λαϊκής κουλτούρας
Τα πάθη της ψυχής δεν είναι παρά τα πάθη της κοινωνίας: κοινωνικά πάθη, με ρίζες σε συγκεκριμένες υλικές συνθήκες, αυτά [...]
[ Κατέ Καζάντη / 23.10.23 ]Οι «αντισημίτες» Λόουτς–Κόρμπιν και οι λαοί που περισσεύουν
Το όχι πολύ μακρινό 2018, όταν το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών, αποφάσισε να ανακηρύξει επίτιμο διδάκτορα τον [...]
[ Κατέ Καζάντη / 17.10.23 ]Οι Μπέοι και ο «Φόβος μπροστά στην ελευθερία»
Η αφύπνιση των προλεταριακών τάξεων, αυτή που θα οδηγήσει σε μια ξέφρενη στιγμή της ιστορίας, κατά την οποία η οικοδόμηση [...]
[ Κατέ Καζάντη / 10.10.23 ]Μπέος, ο ανθηρόστομος, το μελίρρυτο πρότυπο
Ο σφετερισμός της δημόσιας συζήτησης από τον υπεραπλουστευμένο λόγο δεν έχει καμιά ιδιαίτερη πρωτοτυπία: είναι η [...]
[ Κατέ Καζάντη / 02.10.23 ]«Δεν χρειάζονται αναλύσεις σε βάθος. Εμπόρευμα πουλάμε»
...Θα σας στείλουμε σε μέρη κλειδιά όπου μπορείτε να μιλήσετε με τον κόσμο, να ανταλλάξετε χειραψίες και όλα τα σχετικά (...). Είναι [...]
[ Κατέ Καζάντη / 14.09.23 ]«…κουδὲν ανθρώπου δεινότερον…»
Η απανθρωποποίηση: αυτό είναι το πρόταγμα του καπιταλισμού, να νιώθει ο άνθρωπος λιγότερο άνθρωπος, λιγότερο μέλος της [...]
[ Κατέ Καζάντη / 06.09.23 ]Δουλειά, η σύγχρονη δουλεία
Είναι φριχτό πράγμα η δουλειά: ουδέποτε υπήρξε διαδικασία δημιουργίας, αφού η διαρκής απειλή, ο τρόμος να πεθάνεις από πείνα [...]
[ Κατέ Καζάντη / 22.08.23 ]Ο υπερσυντηρητικός, αντιφεμινιστικός κόσμος του Π. Μάρκαρη
Να καταπιάνεσαι συγγραφικώς με τις γυναικοκτονίες, θεωρείται μια ασφαλής προοδευτική επιλογή, σε μια εποχή μάλιστα [...]
[ Κατέ Καζάντη / 13.08.23 ]Ευτυχείτε ρε, ευτυχείτε!
Κι όμως, το ευ ζην, η ωραιότητα δηλαδή του βίου, η κάθε στιγμή της απόλαυσης, από την αίσθηση της ωραιότητας των φυσικών [...]
[ Κατέ Καζάντη / 02.08.23 ]Εκστρατεία εναντίον απεργών από τη Ryanair
Στον αγγελικά πλασμένο καπιταλιστικό μας κόσμο, η βασική αντίθεση κεφαλαίου – εργασίας συνεχίζει να δημιουργεί [...]
[ Κατέ Καζάντη / 20.07.23 ]Μακρονισμός, το τέλος της δημοκρατίας
Αυτοί οι άνθρωποι, αυτοί οι νέοι, που νιώθουν τον κοινωνικό ντετερμινισμό στο πετσί τους από γεννησιμιού τους, που τους [...]
[ Κατέ Καζάντη / 04.07.23 ]Ο μισογυνικός οχετός ως κανονικότητα
Ο συστημικός μισογυνισμός, αυτός που εκπορεύεται από τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του βαθέως κράτους, αυτός που [...]
[ Κατέ Καζάντη / 28.06.23 ]Το φάντασμα της αύριον
(Σχόλιο στο βιβλίο του Αριστείδη Μπαλτά*) Το ερώτημα έρχεται και ξανάρχεται, όσο υπάρχουν κοινωνίες: η απόφαση για το πώς θα [...]
[ Κατέ Καζάντη / 21.06.23 ]Το ηγεμονικό φάντασμα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι
Αν πολιτική είναι η θέση που παίρνεις απέναντι στο ζήτημα της επανάστασης (Φουκό), ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι υπήρξε ένας [...]
[ Κατέ Καζάντη / 12.06.23 ]Στην Κω του πλούτου, της ανάπτυξης, του Χάροντα
Στην Κω, στη μικρή Μέκκα του καπιταλισμού, εκεί όπου η βιομηχανία του τουρισμού σωρεύει υπερκέρδη, εκεί όπου η φύση [...]
[ Κατέ Καζάντη / 06.06.23 ]Ποιος έχει σειρά να αποδημήσει;
«…ποιος θα είναι ο επόμενος νεκρός μας;»: η καταφανώς ρητορική διερώτηση του Συνδικάτου Μετάλλου αποτελεί την [...]
[ Κατέ Καζάντη / 30.05.23 ]Η επαναστατική διαδικασία της Κυριακής
Να ελπίζεις ακόμη κι όταν η ελπίδα έχει χαθεί: επειδή το σώμα του ανθρώπου διαφέρει ουσιωδώς από ένα ζωικό οργανισμό, αφού [...]
[ Κατέ Καζάντη / 17.05.23 ]Η αξιοκρατία/αριστεία ως αντιπολιτική
Συχνά πυκνά, μιλώντας περί «αξιοσύνης», λησμονούμε πως ο άνθρωπος, ένα ζωικό ον γεμάτο αντιθέσεις, υπάρχει σε τόσες [...]
[ Κατέ Καζάντη / 05.05.23 ]Πρωτομαγιάτικα κι αντεργατικά
«…Δεν υπάρχει επιλογή εδώ. Η δουλειά μας, η καθημερινότητά μας, το μέλλον μας, εξαρτάται πάρα μα πάρα πολύ από μία χώρα [...]
[ Κατέ Καζάντη / 29.04.23 ]Ναζωραίος, ένας θεός της επανάστασης
Ο Υιός του ανθρώπου: στον ριζοσπαστικό αθεϊσμό του Ερνστ Μπλοχ, η αναπαράσταση του Ιησού δεν είναι παρά η αποτύπωση του [...]
[ Κατέ Καζάντη / 12.04.23 ]Ηγεμονικοί ανθρωπότυποι
Πώς κατασκευάζονται τα στερεότυπα της ηγεμονίας, από την Έλενα Παπαρίζου στη Βάνα Νικολαΐδου – Κυριανίδου: η πρόταση, [...]
[ Κατέ Καζάντη / 27.03.23 ]Ένα φάντασμα που πλανάται ακόμα
«Η Άνοδος και η Πτώση των Εργατικών Διεθνών, Γ' κύκλος: Η 3η Κομμουνιστική Διεθνής» Του Τάκη Μαστρογιαννόπουλου Εκδόσεις [...]
[ Κατέ Καζάντη / 23.03.23 ]Νηπενθείς και νηκερδείς
Το μόριο «νη» στην αρχαία ελληνική γλώσσα είναι κάτι σαν το στερητικό «α». Μπροστά από το δεύτερο συνθετικό της λέξης, [...]
[ Κατέ Καζάντη / 19.03.23 ]Κάρολος Μαρξ, ο ανθρωπιστής
«Από τον καθένα ανάλογα με τις δυνατότητες του, στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του»: αυτή η παρακαταθήκη ανθρωπιάς, [...]
[ Κατέ Καζάντη / 14.03.23 ]