Κατέ Καζάντη

Η Κατέ Καζάντη σπούδασε στο ΕΚΠΑ και είναι αρθρογράφος.

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Αντίσταση στη λήθη: το τιτάνιο έργο του Τ. Μαστρογιαννόπουλου

«Η Άνοδος και η Πτώση των Εργατικών Διεθνών, Γ' κύκλος: Η 3η Κομμουνιστική Διεθνής», B’ τόμος Του Τάκη [...]

[ Κατέ Καζάντη / 05.10.24 ]

Pollen–newjobs: διαφημίσεις που ζέχνουν σεξισμό

Η γυναίκα βάζει κραγιόν. Στολίζεται. Στην τουαλέτα. Ο άντρας κατουράει. Στα όρθια. Στην τουαλέτα. Αίφνης, γύρω τους πλανώνται [...]

[ Κατέ Καζάντη / 21.09.24 ]

«Άριστοι», αδιάφοροι και καταστροφείς

Η φωτιά που κατάκαψε πέρσι τον Έβρο, η ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή, που μετέτρεψε σε μια χούφτα στάχτη πάνω από 935.000 [...]

[ Κατέ Καζάντη / 14.08.24 ]

Τourists go home: μια, ακόμη, ενδοταξική διαμάχη

Αν τα ταξίδια και οι διακοπές κάνουν τον άνθρωπο ευτυχέστερο, είναι διότι τον απαλλάσσουν, προσωρινά έστω, από την [...]

[ Κατέ Καζάντη / 20.07.24 ]

Παραλάβαμεν χάος!

Όποια/ος δεν θέλει να μιλήσει για τον φασισμό, ας μη μιλά και για τη μεταδημοκρατία –ή αλλιώς τη μεταπολιτική: [...]

[ Κατέ Καζάντη / 25.06.24 ]

Gay Pride: μόνο τα «δικαιώματα» δεν αρκούν

Είναι προφανές πως «ένας νόμος δεν αρκεί». Και είναι προφανέστερο πως αν, μέχρι και την άκρη του κόσμου, δεν δύνανται οι [...]

[ Κατέ Καζάντη / 16.06.24 ]

Τα ταξιδάκια της Μαρίας Αντουανέτας

Όταν το θέμα στο οποίο καλούνται οι μαθητές να εκδιπλώσουν τη σκέψη τους, για να εισαχθούν στα ΑΕΙ, αφορά την «Αξία του [...]

[ Κατέ Καζάντη / 01.06.24 ]

Ο όντως χριστιανός Ιούδας ως επαναστατικό υποκείμενο

Στο πρόσωπο του Ιούδα συμπυκνώνονται όλα εκείνα που οι άνθρωποι λατρεύουν να μισούν: η κακότητα, απέναντι στον Αμνό του [...]

[ Κατέ Καζάντη / 30.04.24 ]

Σελέμπριτις στην Εκάλη να μαζεύουν κούμαρα

Για πολλά χρόνια ο τίτλος του έργου του Γερμανού διανοητή, Μαξ Βέμπερ, Politik als Beruf, μεταφραζόταν λειψά: από τη δισδιάστατη έννοια [...]

[ Κατέ Καζάντη / 17.04.24 ]

Δικαίωμα στην πόλη, την εποχή της περιφρόνησης*

[...]

[ Κατέ Καζάντη / 08.04.24 ]

Η αμφισβήτηση του πολιτικού προσωπικού ως άρνηση της δημοκρατίας

«Εγώ δεν είμαι πολιτικός, δεν θέλω να γίνω πολιτικός»: η αποστροφή -ολωσδιόλου ενδεικτική, αφού, εκφράζοντας το κοινό [...]

[ Κατέ Καζάντη / 03.04.24 ]

Ο Κίρκεγκορ στη Μύκονο

Για τον Δανό φιλόσοφο, Σέρεν Κίρκεγκορ, η θρησκευτική ζωή των ανθρώπων διαθέτει δύο τύπους και διακρίνεται σε δύο φάσεις: [...]

[ Κατέ Καζάντη / 28.03.24 ]

Πόλεμος, η νέα ευρωπαϊκή κανονικότητα

Τι θα ’λεγε, αλήθεια, ο αστός φιλόσοφος, πασίγνωστος για τον αντιπολεμικό ακτιβισμό του, Μπέρτραντ Ράσελ, διαβάζοντας [...]

[ Κατέ Καζάντη / 19.03.24 ]

Η υλική δύναμη των ιδεών ή αλλιώς οι ιδέες ως τσεκούρια

«…Η δεξιά ατζέντα είναι πολύ συγκεκριμένη: περιοριστική μεταναστευτική πολιτική, μάχη με το έγκλημα, επομένως εφαρμογή [...]

[ Κατέ Καζάντη / 26.02.24 ]

Αν έχεις καρκίνο, ας πρόσεχες!

Δεν πεθαίνει ο καπιταλισμός. Αυτός καταστρέφεται μοναχά προσωρινά και, προπαντός, δημιουργικά και ριζοσπαστικά. Για [...]

[ Κατέ Καζάντη / 20.02.24 ]

Ο τρόμος των αφεντάδων του Τύπου

Αν δεν υπήρχε ο συνδικαλισμός, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε: να ενωθεί ο κόσμος της εργασίας, σαν μια σιδερένια γροθιά, για [...]

[ Κατέ Καζάντη / 06.02.24 ]

Από την Κω στη Μεσογαία, ο σκοταδισμός είναι ένας

Από τα Σπάτα και τη Λούτσα των μικρομεσαίων και τη Ραφήνα των πλουσίων, ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, ο [...]

[ Κατέ Καζάντη / 29.01.24 ]

Βλαντίμιρ Ιλιτς, ένα φάντασμα πλανιέται

Ο Βλαντίμιρ Ιλιτς Ουλιάνοφ, ο άνθρωπος που έμεινε στην ιστορία με το επαναστατικό του ψευδώνυμο το οποίο λέγεται πως [...]

[ Κατέ Καζάντη / 21.01.24 ]

Οι μεγάλοι λογοκριτές

«…Η ζωή μας καταληστεύεται και πωλείται προς χρηματοδότηση της ελευθερίας των επιχειρηματιών του [...]

[ Κατέ Καζάντη / 06.01.24 ]

«Την υγειά μας να ’χουμε», μια αντιδραστική ευχή

Αυτή η κορυφαία ευχή, μέρες που είναι, που επισκιάζει όλες τις υπόλοιπες, αυτή που, δήθεν, λογαριάζεται ως εύνοια των θεών και [...]

[ Κατέ Καζάντη / 03.01.24 ]

Η ατίμωση του χριστιανικού πνεύματος

Στον πάνσκληρο ρωμαϊκό κόσμο, όπου η ανθρώπινη ζωή των πληβειακών στρωμάτων είχε μηδαμινή αξία, η θεωρία του –ιστορικού- [...]

[ Κατέ Καζάντη / 15.12.23 ]

Οι γυναικοκτόνοι και οι συνένοχοί τους

Η γεννεαλογία της βίας κατά των γυναικών εκκινεί από τον κοινωνικό τους ρόλο: από τον επικαθορισμό που επιβάλλει ο τρέχων [...]

[ Κατέ Καζάντη / 06.12.23 ]

Αλυσοπρίονα και τσεκούρια

Παρότι ο νεοφασισμός δεν κυκλοφορεί με μπότες, ούτε, τουλάχιστον πάντα, με μαχαίρια στο ζωνάρι ή μαστίγια στο χέρι, δεν [...]

[ Κατέ Καζάντη / 27.11.23 ]

Εργασία και χαρά: μόνο το μαστίγιο εκσυγχρονίστηκε

Ακούγεται παραδεισένιο: αν δούλευες κάνα δυο ώρες μακριά απ’ το σπίτι σου, η πανδημία σού έχει δωράκι. Που, μάλλον, ήρθε για να [...]

[ Κατέ Καζάντη / 20.11.23 ]

Πολυτεχνείο, 50 χρόνια μετά: οι Χούντες και οι βαθύπλουτοι

Ένα από τα βασικά αφηγήματα του βαθέως, δεξιού, κράτους –αφήγημα το οποίο υποστηρίχτηκε από τον μακαρίτη Ευάγγελο Αβέρωφ ως [...]

[ Κατέ Καζάντη / 15.11.23 ]

Κακά Χριστούγεννα και δυστυχές το νέον έτος

Στο απολύτως πραγματιστικό ερώτημα γιατί οι άνθρωποι που δεν έχουν να πουλήσουν παρά μοναχά το τομάρι τους, εκλέγουν [...]

[ Κατέ Καζάντη / 05.11.23 ]

Η Μαργαρίτα μας ως υπόδειγμα

Τι ακριβώς, αλήθεια, πάει να πει να ’σαι αριστερή, παρεκτός να διαλέγεις να ζεις και να υπάρχεις ως -και όχι σαν- κατεξοχήν [...]

[ Κατέ Καζάντη / 31.10.23 ]

Ο μελίρρυτος της λαϊκής κουλτούρας

Τα πάθη της ψυχής δεν είναι παρά τα πάθη της κοινωνίας: κοινωνικά πάθη, με ρίζες σε συγκεκριμένες υλικές συνθήκες, αυτά [...]

[ Κατέ Καζάντη / 23.10.23 ]

Οι «αντισημίτες» Λόουτς–Κόρμπιν και οι λαοί που περισσεύουν

Το όχι πολύ μακρινό 2018, όταν το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών, αποφάσισε να ανακηρύξει επίτιμο διδάκτορα τον [...]

[ Κατέ Καζάντη / 17.10.23 ]

Οι Μπέοι και ο «Φόβος μπροστά στην ελευθερία»

Η αφύπνιση των προλεταριακών τάξεων, αυτή που θα οδηγήσει σε μια ξέφρενη στιγμή της ιστορίας, κατά την οποία η οικοδόμηση [...]

[ Κατέ Καζάντη / 10.10.23 ]

1234567Next >