Ειρήνη Παραδεισανού
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Κώστας Καρυωτάκης και η τύφλα των ανθρώπων
Ο Κώστας Καρυωτάκης ήταν ο ποιητής που είδε μέσα από το δέρμα του πώς είναι να πονάς για τα πράγματα που γύρω σου κραυγάζουν [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 30.10.18 ]Στη φλέβα της πέτρας
Στη φλέβα της πέτρας, ποιήματα, Ειρήνη Παραδεισανού, εκδόσεις Βακχικόν 2018 ΣΤΗ ΦΛΕΒΑ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ Έπεφτε κίτρινη βροχή απ’ [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 04.10.18 ]Να ονοματίσουμε τον εφιάλτη...
Το σημαντικό είναι ότι δεν υπάρχουν στον αρχαίο ελληνικό κόσμο η διπλοπροσωπία, το ενσωματωμένο ψέμα στην πραγματική [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 30.07.18 ]Περάστε... να πάρετε
Ο νεκρός μέσα του ανθρωπάκος που με κοιτά στην οθόνη και μιλά για τα δίδυμα παιδάκια που πέθαναν αγκαλιασμένα και δεν [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 28.07.18 ]Ερωτήσεις για κλειστού τύπου μυαλά
Ποια η σκοπιμότητα πίσω από την εμμονή των ιθυνόντων του υπουργείου παιδείας στις ερωτήσεις κλειστού [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 09.06.18 ]Η γλωσσική ορθότητα κρύβει το διαφορετικό
Με ενοχλεί η πολιτική ορθότητα, ειδικά όταν χρησιμοποιείται στη γλώσσα ως άλλοθι για να ξεπλύνει τον ρατσισμό. Η μικρή [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 07.06.18 ]Να αντιτάξουμε στο «μαύρο» το ήθος
Έτσι οι εμφύλιοι σπαραγμοί έγιναν αιτία ν' απλωθεί σ' όλο τον ελληνικό κόσμο κάθε μορφή κακίας και το ήθος, που είναι το κύριο [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 20.05.18 ]Στρουθοκαμηλισμός
Ο ίδιος ο όρος ανθρωπιστική ρητορεία κρύβει μέσα του κάτι το επικίνδυνο. Όποιος μιλάει για ανθρώπινα δικαιώματα [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 24.04.18 ]Η ειρωνεία των βεβαιοτήτων
Ένα καλό βιβλίο είναι γραμμένο από έναν άνθρωπο που νιώθει πόσο αργά είναι για την ψυχή του να σωθεί. Και αυτή η επίγνωση τον [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 21.04.18 ]Καρφί σφηνωμένο στη μέσα μεριά του φάρυγγα
Η κρίσιμη στιγμή για κάποιον που γράφει είναι αυτή που αισθάνεται με τη βεβαιότητα του σώματος το μάταιο των λέξεών του. [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 03.04.18 ]Μέρες σιωπής
Οι βασανιστικές μέρες της σιωπής. Εκεί που δεν σου βγαίνει να γράψεις τίποτα. Ελπίζεις όμως πως αυτές οι μέρες και νύχτες οι [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 23.02.18 ]Δείτε τα χέρια του παιδιού
Δείτε τα χέρια [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 15.01.18 ]Ο θάνατος της νοσταλγίας
Η κυριαρχία της εικόνας είναι ασύμβατη με αυτόν το μηχανισμό που λέγεται μνήμη. Και σήμερα ζούμε τον θάνατο της [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 20.12.17 ]Οι άνθρωποι...
Υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι που σου δίνουν την εντύπωση πως ό,τι κι αν τους συμβεί θα το περάσουν ξώφαλτσα. Δε θα [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 20.12.17 ]Κάποτε είδαμε στα μάτια τη θαλασσοκόρη...
Σκέφτομαι πόσο έχει προχωρήσει η εσωτερική σήψη μας. Πόσο δύσκολο είναι να μιλήσεις για ανθρώπινα δικαιώματα, δίχως να [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 28.11.17 ]Δε θα συνηθίσουμε...
Θέλω να γράψω για τον πρόσφυγα, για τον άστεγο, για τον άνθρωπο που με κοιτά ανυπεράσπιστος στα σκλαβοπάζαρα της Λιβύης. [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 26.11.17 ]Θα το ξεχάσουμε κι αυτό...
Πόσο εύκολο είναι να ζεις με το ενοχικό καρφί στο στέρνο ότι εσένα η καμπή της ιστορίας σε ευνόησε, σε αντίθεση με όλους αυτούς [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 14.11.17 ]Η φωνή μας γίνεται ψίθυρος
«Πολιτική είναι να ξερνάς. Εμείς οι πολιτικοί φτιάχνουμε το βούρκο και πέφτουμε μόνοι μας μέσα , για να μπορούν εκείνοι να [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 10.11.17 ]Η παιδική αθωότητα ενάντια στον παραλογισμό
Το μικρό παιδί που δέχτηκε αναίτια τη ρατσιστική βία και προτάσσει το χαμόγελο ως ασπίδα στην ηλιθιότητα και τον [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 05.11.17 ]Προσωπεία φιλανθρωπίας...
Πριν λίγο είδα τις φωτογραφίες των παιδιών που βγαίναν από τα νερά, τα μελαψά τους προσωπάκια, τα πρόωρα μεγαλωμένα μάτια. [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 31.10.17 ]Με τα χέρια σε όρθιο καημό...
( 1 ) Την πέτρα που κουβαλώ στο βραχνό στήθος μου δίνουν μαντζούνια να σπάσω. Με συμβουλεύουν με λόγια γεμάτα αγάπη. Να τη [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 26.10.17 ]Πόνος
Υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι που πονάνε τόσο μέσα τους από την αγριότητα του κόσμου, που όλον αυτόν τον πόνο τον μετουσιώνουν [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 17.10.17 ]Μας κυκλώνουν κεφαλές κομμένες δίχως αίμα
για την Ηριάννα και τον Περικλή Μα δεν το βλέπετε αυτό που έρχεται; Ένας τύπος ανθρώπου θα είναι ασφαλής από δω [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 16.10.17 ]Έχει τα μάτια των μαθητών του
Ο φιλόλογος, για να είναι άξιος της αποστολής του, πρέπει πρώτα να απαλλαγεί από τις αλυσίδες της καταναγκαστικής σκέψης [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 05.10.17 ]Διδάσκοντας γ΄ (α)πρόσωπο
Να γράφετε μόνο σε γ' πρόσωπο. Όσο πιο απρόσωπα γίνεται. Μη βάζετε πάθος στα γραπτά σας. Η άποψή σας να εκφέρεται μηχανικά και [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 29.09.17 ]«Κοίταξέ με»
“ Μπαμπά κοίταξέ με.. Κοίταξέ με μπαμπά..” Δυο πιτσιρίκια, αδελφάκια, αγόρι, κορίτσι, με μικρή διαφορά ηλικίας μπαίνουν στη [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 18.09.17 ]Τρύπια μάτια...
Στον Βαλεντίν Σας κοιτώ μέσα από τα τρύπια μάτια ασάλευτους να βουλιάζετε στο περιτείχισμα του σχολικού κενού αυτά [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 03.09.17 ]Σωκράτης, η επανάσταση πέρα από τη βία
Ξαναδιαβάζω την Απολογία του Σωκράτη αυτές τις μέρες. Και σκέφτομαι πως αυτό που δεν μπόρεσαν να του συγχωρήσουν οι [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 01.09.17 ]Περιμένοντας το στίχο στην άκρη του πόνου
Να κοιτάς πίσω σε όσα ποιήματα έγραψες και να μην τα θεωρείς αντάξια αυτού που θέλεις να πεις. Και να θέλεις μέχρι θανάτου να [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 30.08.17 ]Να μην ενδώσουμε στον φόβο
Άνθρωποι που με συνοπτικές διαδικασίες κρίνονται ανεπαρκείς και λίγοι και ρίχνονται στις μυλόπετρες της ανεργίας. [...]
[ Ειρήνη Παραδεισανού / 14.07.17 ]