Μαργαρίτα Μανώλη
H Μαργαρίτα Μανώλη είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Κλασικό). Εργάστηκε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Κατά τη διετία 1989-91 συμμετείχε σε μία ομάδα αναθεώρησης των διδακτικών βιβλίων της Νεοελληνικής Γλώσσας υπό την εποπτεία σχολικών συμβούλων και καθηγητών του Παν/μίου Θεσ/νίκης. Αργότερα έλαβε, κατόπιν εξετάσεων, υποτροφία από το ΙΚΥ, για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής με θέμα τον ελληνικό ρομαντισμό.
Πραγματοποίησε μία μελέτη για τον ποιητή Αχιλλέα Παράσχο. Η μελέτη αυτή (280 σελ.) βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών στη συνεδρίαση της 19-12-2014. Τώρα ετοιμάζει μία μελέτη για την ποιητική γενιά μετά το 1880. Ασχολείται επίσης περιστασιακά με επιμέλεια κειμένων.
margaritamanoli@gmail.com
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Επιστρέφοντας...
Μια κηδεία μ’ έφερε πίσω. Στην παλιά μου γειτονιά. Στα ατέλειωτα πληκτικά απογεύματα της επαρχιακής κωμόπολης. Και από [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 04.01.18 ]Ομνύει*
Μόνος στην καλύβα. Αυτός και οι δαίμονές του. Εκεί που καταφεύγει κάθε Πρωτοχρονιά. Δεν έχει φέρει βιβλία για διάβασμα. Ούτε [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 30.12.17 ]«Δεν υπάρχει αλλού»
Βράδυ γιορτής. Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά; Δεν ξέρει ούτε και νοιάζεται. Μια ψυχή βασανισμένη, απ’ αυτές που [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 26.12.17 ]Ένα κάποιο χαμόγελο...
Εγκαταστάθηκε πρόσφατα στο υπόγειο της πολυκατοικίας. Εκεί που η ατμόσφαιρα μύριζε υπόνομο και κατεστραμμένες [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 18.12.17 ]Ζω...
Με πρόσωπο χαλαρό και πένθιμο, μαραμένο σαν πολυκαιρισμένο τριαντάφυλλο, ετοιμόρροπος, περιδιαβαίνει στην πόλη, [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 10.12.17 ]Η αναγκαιότητα του περιττού
Τριγυρνώντας στους δρόμους της γειτονιάς παρατηρεί τους πρόωρους στολισμούς, τα φανταχτερά στολίδια, τις [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 04.12.17 ]Τη λένε Λιούμπα
Τη λένε Λιούμπα, έχει κατέβει από μια χώρα μακρινή και παγωμένη, έχει ξανθά μαλλιά, πρόωρα γκριζαρισμένα. Τα μαλλιά της [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 27.11.17 ]Περί γραφής
-Γιατί γράφεις ; -Γράφω γιατί τις νύχτες οι λέξεις μου συνωθούνται, πιέζουν το στέρνο μου, παλεύουν να βγουν έξω, μ’ αφήνουν [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 17.11.17 ]Αχιλλεύς Παράσχος, ο εκπρόσωπος του ρομαντισμού στην Ελλάδα
Αλήθεια ποιος θυμάται το κυριότερο εκπρόσωπο του ρομαντισμού στην Ελλάδα, τον ποιητή που μεσουράνησε για μια [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 13.11.17 ]Η εκδίκηση...
Ήταν νύχτα και πολύ αργά στη ζωή. Απόλυτο σκοτάδι. Γύρω και μέσα του. Εκείνος περνούσε τα βράδια του σ’ ένα παιδικό δωμάτιο που [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 06.11.17 ]Strange fruit
Σκυλιά αλυχτούσαν όλη νύχτα στην πλατεία. Στον πλάτανο ένα παράξενο φρούτο, ο κρεμασμένος της βραδιάς. Είναι ο [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 30.10.17 ]Οι απόμαχοι
Απόμαχοι! Πώς τους βαραίνει αυτή η λέξη! Θύματα ενός ακήρυκτου πολέμου, με τα ρυτιδωμένα τους χρόνια, τα στεγνά μάγουλα, τους [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 23.10.17 ]Μεθεόρτιο
Ήταν όλοι εκεί, οικογένεια, φίλοι, συγγενείς σε πλήρη απαρτία, εκείνος το τιμώμενο πρόσωπο, όλα ωραία, λαμπρά και μεγάλα, [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 16.10.17 ]Σήψη...
Άνθρωπος του μέτρου ή μήπως της μετριότητας, πάντα υποτονικός με χιλιοφιλτραρισμένες τις αντιδράσεις του, δεν ήξερε [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 09.10.17 ]Κυριακές...
Οι Κυριακές είναι οι αγαπημένες του. Οικογενειακές Κυριακές των χαλαρών πρωινών με καφέ κι εφημερίδα, των [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 02.10.17 ]Oh tempora, oh mores...
Ο homo του σήμερα ξυπνάει το πρωί και, πριν ακόμα ετοιμάσει καφέ, η πρώτη του δουλειά είναι να ανοίξει facebook και e-mail. Δεν μπορεί να [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 18.09.17 ]Όνειρο ήταν...
Με καρδιά αγνή σαν απάτητο χιόνι περπατούσε κάτω από τις σταγόνες της βροχής ρουφώντας τον ουρανό στα πνευμόνια του, η [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 04.09.17 ]Τάξιμο
Χρόνια μόνη, ο άνδρας της καπετάνιος σε γκαζάδικο, εικοσιεφτά χρόνια αδειανό το κρεβάτι της, μόνο σκόρπια σμιξίματα και [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 21.08.17 ]Αποχαιρετισμός...
Τις μικρές ώρες της νύχτας τίναζε τις έγνοιες του σα χνούδια, αμηχανία και οργή και θλίψη, έψαχνε τα κλεμμένα καλοκαίρια, [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 14.08.17 ]Αναμονή...
«επύρωνε θείος Ιούλιος μήνας», ο Καβάφης είχε κολλήσει στο μυαλό της σαν χαλασμένη βελόνα, δεν ήταν απλό πύρωμα, εκείνη [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 31.07.17 ]Οι αταίριαστες...
Οχτώ παιδιά, εφτά αγόρια κι ένα κορίτσι. Η μάνα όλη μέρα στα χωράφια. Τα μεγαλύτερα βοηθούσαν όσο μπορούσαν. Ο πατέρας τις [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 24.07.17 ]Καλοκαίρια
Από Απρίλη ακόμα ονειρεύονταν καλοκαίρια, πίσω από τα κλειστά του βλέφαρα συνωστίζονταν εικόνες, γοργόνες με ξέπλεκα [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 03.07.17 ]Ατολμία
Κάθε πρωί ξυπνούσε με την ευφρόσυνη υπόσχεση της καινούριας μέρας, με την αγαλλίαση του παιδιού που ανακαλύπτει [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 25.06.17 ]Κρεβάτι αδειανό
Στα πενήντα κι οι δυο, πολλά χρόνια μαζί, αγαπημένοι πολύ, ζηλευτό ζευγάρι στον κύκλο τους, παιδιά δεν χωρούσαν ανάμεσά [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 20.06.17 ]Τα καινούργια παπούτσια
Ξύπνησε νωρίς όπως πάντα, έβαλε το μπρίκι στη φωτιά και την ίδια στιγμή άνοιξε το παράθυρο να δει τον καιρό, πάντα το ‘κανε [...]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 12.06.17 ]