Strange fruit

Σκυλιά αλυχτούσαν όλη νύχτα στην πλατεία. Στον πλάτανο ένα παράξενο φρούτο, ο κρεμασμένος της βραδιάς. Είναι ο αμερικάνικος Νότος, είναι η Ελλάδα του εμφυλίου, είναι ο αυτόχειρας του σήμερα; Ένας ταξιδιώτης  απ’ τα βάθη του χρόνου, σημαδεμένος απ΄ της ζωής την οδύνη,  ξεπέζεψε ράθυμα, νωχελικά. Δεν άφησε χνάρια στην άμμο ούτε είδωλο στον καθρέφτη.  «Μνησιπήμων πόνος» τον συντρόφευε σ’ όλο το ταξίδι. Τον σφράγισε κάτω από το πιο βαθύ βάθος  και ταξίδεψε, ένα καράβι καλοσύνης σε μια θάλασσα αμαρτίας.

Ποιος ο κρεμασμένος, η  ερώτηση κατακάθησε στο  μυαλό του και δεν έλεγε να φύγει, σαν επίμονο σκυλί.

Τριγύρω φως απαλό και θαμπό και  η σιωπή των γέρικων δέντρων. Οι αρχαίες πέτρες χόρταιναν τον ήλιο του μεσημεριού και στη γωνία έστριβε βιαστική η ιστορία…

[Τα δέντρα στον Νότο έχουν πάνω τους παράξενο καρπό /έχουν αίμα στα φύλλα και στη ρίζα /μαύρα κορμιά λικνίζονται από το αεράκι του Νότου / ένας παράξενος καρπός κρέμεται από τις λεύκες «Strange Fruit» Billie Holiday]