«Ισοδύναμα» με τις ζωές μας

[ Κώστας Ζαχάρος / Ελλάδα / 02.11.15 ]

Τριάντα τα εκατό πενήντα τα εκατό
μα ποιός θα πάρει τη μισή μου ξενητειά
ποιός θα δεχτεί να πάρει
τριάντα τα εκατό απ' τη μισή μου ξενητειά.

Άρης Αλεξάνδρου, Ανεπίδοτα Γράμματα

 

Ακόμη ένας δύσκολος χειμώνας μας περιμένει.

Η χώρα παραιτημένη στη βουλιμία των δανειστών δείχνει ανίκανη να σταθεί στα πόδια της, να επεξεργαστεί ένα στοιχειώδες σχέδιο επιβίωσης του λαού, να αντιμετωπίσει τις γεωπολιτικές προκλήσεις που κατακλύζουν την περιοχή.  

Ένας ορυμαγδός μέτρων απομυζά ξανά και ξανά από τα ίδια υποζύγια: τους συνταξιούχους, τους μισθωτούς, τους αγρότες, τα μικρομεσαία στρώματα. Κι όλα αυτά με περιτύλιγμα λέξεις-λάστιχο που η σημασία τους προσαρμόζεται στις σκοπιμότητες της στιγμής.

Το τελευταίο διάστημα η λέξη «ισοδύναμο/-α» έχει την τιμητική της. Ύποπτη η πληθωρική χρήση της, επιχειρεί να καθησυχάσει τις ανησυχίες του κόσμου. Ας δούμε μερικά παραδείγματα της τρέχουσας νοηματοδότησης της λέξης.

  • Το «ισοδύναμο» της δυνατότητας των παιδιών να μορφώνονται σε ξένες γλώσσες, να συμμετέχουν σε πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες που αδυνατεί να προσφέρει η πολιτεία, να πηγαίνουν φροντιστήριο για τις σχολικές τους ανάγκες και για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αναζητείται στον ΦΠΑ στο βοδινό κρέας, ίσως στα ποτά και τα τσιγάρα! Από την άλλη, η δημόσια εκπαίδευση, σε όλες τις βαθμίδες, αφημένη στην τύχη της φθίνει με το χρόνο και προσαρμόζεται στην προσφορά του ελάχιστου.
  • Τρέμει ο κόσμος στο ενδεχόμενο κάποιας βαριάς ασθένειας που η νοσηλεία της ίσως χρειαστεί μακροχρόνια θεραπεία. Σ’ ένα αφημένο στην εγκατάλειψη και τη διαφθορά σύστημα υγείας, μόνο κατ’ ευφημισμό μπορούμε να μιλάμε για κοινωνική ασφάλιση. Η ιατρική περίθαλψη και οι κατακτήσεις της ιατρικής τεχνολογίας, που σ΄ ένα βαθμό απολάμβαναν και τα λαϊκά στρώματα, απομακρύνεται και γίνεται προνόμιο αυτών που τα έχουν. Το «ισοδύναμο» εδώ θα είναι μάλλον να αποφορτιστεί το προβληματικό ασφαλιστικό σύστημα και το σύστημα περίθαλψης από τα περιττά έξοδα ανθρώπων που απέκτησαν το προνόμιο της μακροζωίας. 
  • Οι αγροτοκτηνοτρόφοι οργανώνουν τις μέρες αυτές κινητοποιήσεις αντιδρώντας στα προαπαιτούμενα που τους αφορούν: την υψηλή φορολόγηση, την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών προς τον ΟΓΑ και το υψηλό κόστος παραγωγής. Εδώ τι «ισοδύναμο» μπορεί να προταθεί προκειμένου να συντηρηθεί η ισχνή ελληνική παραγωγή και κατ’ επέκταση να επιβιώσει η ελληνική ύπαιθρος; Η πολυσυζητημένη παραγωγική ανασυγκρότηση του αγροτικού και κτηνοτροφικού τομέα προωθείται με την οριζόντια εξοντωτική φορολόγηση της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής;
  • Με το πιθάρι των Δαναΐδων, που σύμφωνα με το μύθο ήταν διάτρητο και δεν γέμιζε ποτέ, μοιάζει το τραπεζικό σύστημα. Απορροφάει ακατάπαυστα τον πλούτο της χώρας μέσω των λεγόμενων «ανακεφαλαιοποιήσεων». Το «ισοδύναμο» επιβίωσης των «συστημικών» τραπεζών είναι η κατάσχεση των κατοικιών συμπολιτών μας που έχουν συνθλιβεί από την κρίση και αδυνατούν να ανταποκριθούν  στα δάνειά τους; 

Μοιάζει εκ των προτέρων αδιέξοδη και μάλλον προσχηματική  η συζήτηση περί «ισοδυνάμων», όταν αυτή διεξάγεται σ’ ένα πλαίσιο τόσο ασφυκτικά προσδιορισμένο. Ενδεικτική είναι η αδυναμία αντιμετώπισης του θέματος του ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση ή η διασφάλιση της πρώτης κατοικίας. Απελπισία έχει κυριέψει τους συμπολίτες μας που βλέπουν να εξανεμίζονται κόποι μιας ζωής και ο πλούτος της κοινωνίας να μεταφέρεται στους δανειστές και σε όσους συνεχίζουν να πλουτίζουν μεσούσης  της κρίσης. 

Δυστυχώς, ζούμε σε εποχές ρευστοποίησης νοημάτων και αξιών, όπου επιχειρείται να εξοβελιστούν στοιχειώδεις και ζωτικές ανθρώπινες ανάγκες με την αντικατάστασή τους από ποσοτικά «ισοδύναμα» που επιβάλλει ο κυνισμός των δανειστών μας!