H επίθεση του ρωσικού στρατού κατά της Ουκρανίας συνιστά σαφή παραβίαση του διεθνούς δικαίου και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Το πρόσχημα που επικαλέστηκε ο Βλαντιμίρ Πούτιν –για να προλάβει δήθεν μια γενοκτονία– είναι απατηλό, όσο για την επίκληση της παρουσίας των Ναζί στην Ουκρανία, αν και πραγματική, είναι σκόπιμα υπερβολική.
Η Μόσχα τονίζει επίσης εδώ και χρόνια τον φόβο της να δει τον Οργανισμό της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ) να στρατοπεδεύει στα σύνορά της, σε αντίθεση με τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι Ηνωμένες Πολιτείες την εποχή της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης. Το παράδοξο όμως είναι ότι η απόφαση που έλαβε ο Ρώσος Πρόεδρος να εισβάλει στην Ουκρανία θα έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση της δυτικής στρατιωτικής συμμαχίας στις ίδιες τις πύλες της χώρας του.
Η εισβολή στην Ουκρανία της Ρωσίας παραπέμπει στην παράνομη εισβολή των Ηνωμένων Πολιτειών στο Ιράκ το 2003, επίσης σε ένα πλαίσιο ψευδούς προπαγάνδας που μεταδόθηκε ευρέως από τα μέσα ενημέρωσης.
Η εισβολή στην Ουκρανία ανοίγει ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο νέο κεφάλαιο στις διεθνείς σχέσεις και θα έχει αρνητικές επιπτώσεις τόσο στην πολιτική ζωή όσο και στην παγκόσμια οικονομία. Οι κυρώσεις που ανακοινώθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι απίθανο να εκφοβίσουν το Κρεμλίνο, αλλά οι οικονομικές και ενεργειακές τους συνέπειες θα επεκταθούν σε άλλες χώρες από τη Ρωσία.
Οι οικολογικές και κοινωνικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης κινδυνεύουν επίσης να περάσουν σε δεύτερο πλάνο, ενώ αυτός ο πόλεμος στην Ευρώπη θα επισπεύσει την κλιμάκωση των στρατιωτικών προϋπολογισμών που έχει ήδη ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια.*
Η παράλυση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και η απουσία ενός διεθνούς οργάνου ικανού να επιλύει διαφωνίες και συγκρούσεις, απειλές, τετελεσμένα γεγονότα και ένοπλη επιθετικότητα είναι αυτό που χαρακτηρίζει την σημερινή παγκόσμια τάξη πραγμάτων περισσότερο από ποτέ. Ανάλογα κενά δημιούργησαν τις προϋποθέσεις που οδήγησαν την ανθρωπότητα σε δύο παγκόσμιους πολέμους. Ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο πάνω στον πλανήτη. Γι’ αυτό ένα παγκόσμιο κίνημα για την Ειρήνη και τον Αφοπλισμό είναι επιτακτικά αναγκαίο όσο ποτέ.
*Le Monde Diplomatique
