Η δικτατορία του χρόνου και ο βασικός μισθός...

Προς τα τέλη του 19ου αιώνα ένας Αναρχικός σκοτώθηκε όταν εξερράγη πρόωρα η βόμβα με την οποία σκόπευε να ανατινάξει το Αστεροσκοπείο του Γκρήνουιτς στο Λονδίνο το οποίο ρυθμίζει και τη ροη του χρόνου σε διεθνές επίπεδο Και ορισμένοι ιστορικοί αναρωτιούνται ακόμα τι διάβολο νόημα είχε η ανατίναξη του Γκρήνουιτς. Προφανώς τους διαφεύγει ο υψηλός συμβολισμός της χειρονομίας.

Η δικτατορία του χρόνου που θεμελιώθηκε και επεκτάθηκε με την ανακάλυψη και τη μαζική παραγωγή του ρολογιού, ανέτρεψε εκ βάθρων τη ζωή των ανθρώπων στο νεωτερικό κόσμο και ιδιαίτερα με την έλευση της βιομηχανικής επανάστασης όπου τα πάντα θα έπρεπε να χρονομετρούνται ακόμα και οι κινήσεις και οι χειρονομίες των εργατών στις αλυσίδες παραγωγής όπως βλέπουμε σε πολλές ταινίες με καλύτερες βέβαια Τους Μοντέρνους Καιρούς του Τσάπλιν και τη Μητρόπολη του Φριτς Λανγκ.

Και δεν είναι καθόλου τυχαίο που κατά την εξέγερση των Γερμανών Σπαρτακιστών το 1918 οι εργάτες πυροβολούσαν όλα τα δημόσια ρολόγια, που δεν αντιπροσώπευαν γι’ αυτούς παρά τη δικτατορία των αφεντικών και του καπιταλιστικού συστήματος. Βέβαια, σήμερα, είναι δύσκολο να φαντασθεί κανείς τη λειτουργία της οικονομίας χωρίς την ακριβή καταμέτρηση του χρόνου όπως το ανακεφαλαίωσαν οι Αμερικανοί με το περίφημο Time is money.

Κι όμως τίποτα εκτός του θανάτου δεν μπορεί να είναι νομοτελειακό... η πρόταση, για παράδειγμα, για την καθιέρωση του Βασικού μισθού για όλους ανεξαιρέτως θα έδινε την ευκαιρία στον καθένα να επιλέξει το χρόνο ενασχόλησής του, αφού θα είχε διασφαλίσει τα αναγκαία προς το ζην. Και θα ήταν λάθος να πιστεύει κανείς ότι πρόκειται για κάποια αναρχο-ουτοπική ιδέα... την εν λόγω ιδέα έχουν υποστηρίξει τα τελευταία είκοσι χρόνια πολλές επιφανείς προσωπικότητες όλων των πολιτικών τάσεων, που επισημαίνουν ότι μια τέτοια προοπτική δεν θα ήταν επιβαρυντική για την οικονομία... απεναντίας θα την αναζωογονούσε…