Χριστουγεννιάτικο ξόρκι

Μεγάλο άγχος αυτοί οι καλικάντζαροι.

Γιαγιά, σίγουρα θα κάνουμε Χριστούγεννα φέτος;

Κοιμόμουν και ξυπνούσα με την αγωνία μήπως και προλάβουν και ροκανίσουν με το πριόνι τους το δέντρο που κρατά τον κόσμο, εκεί στα υπόγειά του, αυτά τα καταχθόνια πλασματάκια, οι καλικάντζαροι.

Έτσι έλεγε η γιαγιά και μήτε που πρόσεχα τα κρυφά γέλια που συνόδευαν τις τρομαγμένες  ερωτήσεις μου.

Τελικά, πάντα προλάβαινε ο παπα-Νικόλας με την αγιαστούρα του να τους ξορκίσει, πάει τη γλιτώσαμε και φέτος.

Τώρα οι καλικάντζαροι ροκανίζουν το δέντρο του πάνω κόσμου, ανενόχλητοι.

Κανείς δεν τους προσέχει, είναι αόρατοι μα πιο υπαρκτοί από ποτέ.

Κλέβουν τους καρπούς του, ανεβοκατεβαίνουν  καμαρώνοντας στα κλαδιά του, νιώθουν ανίκητοι και μας αγνοούν επιδεικτικά.

Γιαγιά, ξέρω, δε θα τους διώξει ο παπα-Νικόλας μα ούτε και θα προλάβουν να το λιανίσουν ολόκληρο το δέντρο μας.

Τα παιδιά στη Χιλή τραγουδούν το μαγικό  ξόρκι για φέτος.

Canta Chile, canta.

Τραγούδα Χιλή, τραγούδα.

Επιμέλεια κειμένου: Νινέτα Πλυτά