Τι κρύβεται πίσω από τα 25 δις ευρώ για όπλα;

Από την «Καθημερινή» ως την ΕΣΤΙΑ πανηγυρίζουν για το νέο γιγαντιαίο πακέτο εξοπλισμών ύψους 25 δις ευρώ που εξήγγειλε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. 

Όλοι προβάλλουν το «πατριωτικό καθήκον» για την άμυνα της χώρας. Μερικοί παρέχουν κριτική στήριξη στην κυβέρνηση και ζητούν να μην γίνει «ο πατριωτισμός το καταφύγιο των λαμόγιων». Γι’ αυτούς το πρόβλημα είναι οι μίζες των πολιτικών «λαμόγιων» και όχι τα υπερκέρδη των βιομηχάνων όπλων που πληρώνουν με ιδρώτα και αίμα οι λαοί. Δεν τους απασχολούν οι ντιρεκτίβες της ΕΕ για κοινές προμήθειες στρατιωτικού εξοπλισμού από τα κράτη-μέλη. Ότι «Πρέπει να αγοράσουμε περισσότερα ευρωπαϊκά όπλα» όπως είπε η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Περισσότερα όπλα, δηλαδή, από την Γερμανία και τη Γαλλία.

Η  γερμανική εταιρεία κατασκευής όπλων Rheinmetall δημοσιεύσει ήδη τεράστια κέρδη και προβάλλει ως βασικός παράγοντας εφοδιασμού των ευρωπαϊκών στρατών. Μόνο το 2024, ο κύκλος εργασιών του κατασκευαστή όπλων της Ρηνανίας εκτινάχθηκε στα 9,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (IISS), 2,2 τρισεκατομμύρια δολάρια δαπανήθηκαν πέρσι παγκοσμίως για εξοπλισμούς.

Δεν απασχολεί τους δεξιούς αρθρογράφους ότι η «οικονομία πολέμου» οδηγεί με βεβαιότητα σε πολεμικές συρράξεις και σε ποταμούς αίματος. Ήδη η ΕΕ δίνει οδηγίες στον άμαχο πληθυσμό για να προμηθευτεί "ξηρά τροφή" και νερό. Όλα, οι πόλεμοι, οι εξοπλισμοί, τα κέρδη των κατασκευαστών όπλων, ο πόνος και το αίμα των λαών, είναι γι’ αυτούς σχεδόν φυσικά φαινόμενα! Όλα υποτάσσονται στον καπιταλιστικό ρεαλισμό, σ' εκείνο το «ειδωλολατρικό ξόανο που πίνει το νέκταρ (κέρδος) από το κρανίο των δολοφονημένων» (Κ. Μ.).

Αλλά γιατί τόσοι μίντια κι αναλυτές προβάλλουν την «πατριωτική» αναγκαιότητα των εξοπλισμών; Γιατί όπως είπαμε έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός. Γιατί για  να γίνουν οι εξοπλισμοί, και να δεχτούν να τους πληρώσουν οι λαοί απαιτείται να δεχτούν την ανάγκη υπεράσπισης της πατρίδας, «απαιτείται εκατομμύρια άνθρωποι να δεχτούν τον πόλεμο», όπως έλεγε ο Τολστόι. Τα μίντια και οι αναλυτές προετοιμάζουν τους «καταναλωτές του πολέμου». Επιχορηγούν με εκατομμύρια τα ΜΜΕ, όπως κάνει ο υπουργός Ανάπτυξης του Μητσοτάκη προκειμένου να προωθήσει την «πλατφόρμα του καταναλωτή».

Οι αρθρογράφοι αποκρύπτουν ότι πίσω από τους εξοπλισμούς κρύβονται συμφέροντα. Σήμερα μάλιστα έχουμε αντιτιθέμενα συμφέροντα ακόμα και στο εσωτερικό του πάλαι ποτέ ενιαίου μετώπου της Δύσης. Η έλευση Τραμπ διέλυσε τις προηγούμενες συμμαχίες και ισορροπίες. Αλλά αντιθέσεις έχουμε και στο εσωτερικό της ΕΕ όπου οι κεντρικές της οικονομίες απαιτούν από τις μικρότερες να τις "αιμοδοτήσουν" με κολοσσιαία εξοπλιστικά προγράμματα. Όσο για τον "πατριωτισμό", αυτός γίνεται το καταφύγιο των εμπόρων όπλων αλλά και ηλιθίων που πιστεύουν την προπαγάνδα τους. Θυμίζω τα θεαματικά «μιντιακά ψεύδη» περί πυρηνικών ή χημικών όπλων του Ιράκ και τις αποκαλύψεις του Ασανζ, που πλήρωσε με άγριο κυνήγι και φυλάκιση. Η μιντιακή «προπαγάνδα του πολέμου» αποσκοπεί στην απόκρυψη της ιστορίας και στην οργάνωση της αμνησίας: "θάβοντας" κάθε σοβαρή υπενθύμιση προηγούμενων χειραγωγήσεων της κοινής γνώμης από μέσα μαζικής ενημέρωσης, που θα καθιστούσε δύσπιστη την κοινή γνώμη.

Σε γενικές γραμμές, το νέο δόγμα είναι λεφτά για τους βιομηχάνους όπλων και εξαθλίωση για τους πολίτες.

Υπάρχει, άραγε, τρόπος αντιμετώπισης των πολεμικών σχεδίων των πολυεθνικών κατασκευής όπλων και των πολιτικών πλασιέ τους; Υπάρχει τρόπος να αποσοβήσουμε την ολική καταστροφή; Σύμφωνα με τον Κλαούζεβιτς, όπως τον παραθέτει ο Π. Κονδύλης στη «Θεωρία του Πολέμου», «μέσα στον πολιτισμό υπάρχει τόσο ένα πρακτικά επαρκές ισοζύγιο των αντίρροπων τάσεων του ανθρώπου, έτσι ώστε να διατηρείται η ειρήνη, όσο και αρκετή ένταση, έτσι ώστε ένας πόλεμος δεν αποκλείεται, αλλά μάλλον προετοιμάζεται». Συνεπώς, ο πόλεμος ή η ειρήνη είναι το αποτέλεσμα του συσχετισμού αυτών των αντίρροπων δυνάμεων αλλά και της δημιουργίας «μίσους» στον πληθυσμό μέσω της χειραγώγησης των μίντια και των διαμορφωτών της κοινής γνώμης. Γι’ αυτό το λόγο, το κίνημα κατά του πολέμου και η ανάπτυξη της κουλτούρας της ειρήνης, είναι σήμερα πιο σημαντικά από ποτέ.

*Κάποιοι διερωτώνται "Πώς μπορεί μια χρεωμένη, διχασμένη, οικονομικά και στρατιωτικά παραπαίουσα Ευρωπαϊκή Ένωση να συμβιβάσει την ακλόνητη υποστήριξη στον Ουκρανό πρόεδρο και ταυτόχρονα να τα έχει καλά με τον Τραμπ;" Η απάντηση μπορεί να συνοψιστεί σε δύο λέξεις: στρατιωτικός κεϋνσιανισμός ή πώς να χρεωθείτε για να γεμίσετε τα οπλοστάσια σας με αμερικανικά (στην περίπτωση της Ελλάδας και ευρωπαϊκά) όπλα και μετά να κάνετε τον πληθυσμό να πληρώσει το λογαριασμό μέσα από σκληρά μέτρα λιτότητας.