Εδώ στο Κλειδί, σ’ αυτόν τον «τάφο», βρίσκονται έγκλειστοι, σχεδόν «εγκιβωτισμένοι», και ξεχασμένοι από θεούς και ανθρώπους 900 άνθρωποι από το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, την Αίγυπτο. Δεν είναι απλά «αόρατοι» άνθρωποι, είναι κυριολεκτικά «θαμμένοι». Το έγκλημά τους είναι ότι θέλησαν να ξεφύγουν από την πείνα και τον πόλεμο. Τελικά βρέθηκαν σ’ αυτήν την απάνθρωπη απομόνωση.
Το Κλειδί είναι η σημερινή ονομασία του Ρούπελ (από τη σλαβική λέξη rupa, που σημαίνει τρύπα, τάφρος).
Όποιος είναι εδώ δεν σκέφτεται τίποτ’ άλλο παρά μόνο πως θα βγει από αυτόν τον «τάφο» που βρίσκεται δίπλα στην κοίτη του Στρυμόνα ανάμεσα στα βουνά Μπέλες και Άγκιστρο.
Τελευταία, οι συνθήκες κράτησης έχουν καταστεί αφόρητες λόγω του υπερπληθυσμού των εγκλείστων μεταναστών-προσφύρων, που μεταφέρονται από την Κρήτη, αλλά και λόγω της αναστολής της διαδικασίας αιτήσεων ασύλου που αποφάσισε η κυβέρνηση Μητσοτάκη-Πλεύρη, παρά τις ενάντιες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Γι’ αυτό η απελπισία και η εξέγερση, είτε με φωνές και διαμαρτυρίες, όπως τώρα, είτε κάνοντας απεργία πείνας, όπως τον Αύγουστο.
Δείτε αυτή τη φωτογραφία…
Το μόνο που σκέφτεσαι εδώ είναι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
*Διαβάζω το ακροδεξιό παραλήρημα του Πλεύρη αλλά και τοπικών παραγόντων του δήμου Σιντικής Σερρών που επαληθεύουν την δήλωση της Εύας Σίνγκερ, διευθύντριας ασύλου και δικαιωμάτων των προσφύγων στο Συμβούλιο Προσφύγων της Δανίας που δήλωσε ότι «Οι πολιτικοί λένε ότι ακολουθούν τη λαϊκή διάθεση, αλλά ίσως η λαϊκή διάθεση να διαμορφώνεται από αυτά που λένε οι πολιτικοί, τα οποία δεν βασίζονται σε γεγονότα».
**Οι συνθήκες είναι το ίδιο απάνθρωπες σε όλα τα στρατόπεδα κράτησης… Γιατί σύμφωνα με την ακροδεξιά αντίληψη αυτό θα λειτουργήσει «αποτρεπτικά» για άλλους πρόσφυγες. Όμως η απελπισία λόγω της πείνας και του πολέμου, αυτή που υποχρεώνει στο ξερίζωμα, δεν καταλαβαίνει από τέτοιες αποτροπές…
