Τελ Αβίβ: Η σύγκρουση προσφύγων της Ερυθραίας...

Πυροβολισμοί, ξύλα, πέτρες, σφαίρες και 157 τραυματίες στο Τελ Αβίβ κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης μεταξύ προσφύγων που διέφυγαν από το ολοκληρωτικό καθεστώς του Isaias Afwerki στην Ερυθραία και των υποστηρικτών του.

 Από τη μια πλευρά βρίσκονταν οι υποστηρικτές του καθεστώτος της Ασμάρα που επιθυμούσαν να συμμετάσχουν σε εκδήλωση που διοργάνωσε η πρεσβεία της Ερυθραίας στο Τελ Αβίβ για τον εορτασμό της  30ής επετείου της ανεξαρτησίας της χώρας από την Αιθιοπία (από τότε «προεδρεύει» ο Isaias Afwerki) και από την άλλη, οι Ερυθραίοι αιτούντες άσυλο, που «έσειαν ξύλα και πετούσαν πέτρες», σύμφωνα με την The Jerusalem Post.

Όταν οι διαδηλωτές επιτέθηκαν σε καταστήματα, αυτοκίνητα, συμπεριλαμβανομένων των αστυνομικών, «η αστυνομία εκτόξευσε πραγματικά πυρά και σφαίρες από καουτσούκ», αναφέρει η Ha'Aretz. 

Η ιστορία πίσω από τη σύγκρουση

Στον «πρώτο ψυχρό πόλεμο» οι αποικιοκρατικές δυνάμεις επωφελήθηκαν από την εκμετάλλευση του Ανατολικού Κέρατος της Αφρικής (Αιθιοπία, Ερυθραία, Σομαλία, Τζιμπουτί). Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΣΣΔ είχαν αποκτήσει επιρροή στην περιοχή (κομμουνιστικό καθεστώς του Μεγκίστου Χαϊλέ Μαριάμ στην Αιθιοπία), ενώ μετά το 2001 στο όνομα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, ανέπτυξαν εκεί τα συμφέροντά τους εκτός από τις ΗΠΑ και άλλες μεταποικιοκρατικές δυνάμεις όπως η Γαλλία (κυρίως στις χώρες του Σαχέλ) και η Γερμανία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2007 οι ΗΠΑ, παραδοσιακή σύμμαχος της Αιθιοπίας (κατ’ εξοχήν προμηθευτής όπλων σ’ αυτή τη χώρα) από την εκδίωξη του Μενγκίστου κι έπειτα, κατηγόρησαν την Ερυθραία ότι υποθάλπει την τρομοκρατία. Δυτικές οργανώσεις για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταγγέλλουν τον Αφουέρκι για την καταστολή που εφαρμόζει στην Ερυθραία. Μάλιστα, τόσο η Ουάσιγκτον όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν επιβάλει κυρώσεις στην Ερυθραία. Η τελευταία από την πλευρά της προσέφυγε στην Κίνα. Ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ είχε τον προηγούμενο Μάιο συνομιλίες με τον Ισάιας Αφουέρκι στο Πεκίνο. Ο Σι δήλωσε ότι η Κίνα αναπτύσσει τις διμερείς σχέσεις με την Ερυθραία σε μακροπρόθεσμη στρατηγική προοπτική. Ήδη ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ερυθραίας είναι η Κίνα. Αλλά τον έλεγχο της περιοχής επιθυμούν και οι ΗΠΑ καθώς έτσι θα ελέγχουν την Ερυθρά Θάλασσα.

Στον σημερινό «δεύτερο ψυχρό πόλεμο» η Αφρική έχει γίνει το πεδίο αντιπαράθεσης των δυτικών μεταποικιοκρατών από τη μια πλευρά και των Ρώσων και Κινέζων από την άλλη.

Πριν από πέντε χρόνια, οι Ερυθραίοι πίστευαν ότι μπορούσαν να ονειρευτούν ένα λιγότερο ζοφερό  μέλλον. Ο Abiy Ahmed, διορισμένος πρωθυπουργός της Αιθιοπίας(επιρροής των ΗΠΑ), είχε έρθει στην Asmara για να αγκαλιάσει τον φιλοκινέζο Isaias Afwerki, τον δικτάτορα της Ερυθραίας [από την ανεξαρτησία της από την Αιθιοπία το 1993] και να υπογράψουν μια ειρηνευτική συμφωνία που έβαλε τέλος σε έναν από τους μεγαλύτερους πολέμους τότε στην Αφρική [από τον Μάιο του 1998 έως τον Ιούνιο του 2000, με 80.000 νεκρούς]. 

Στα τέλη του 2020 όμως, η Ερυθραία βρίσκεται ξανά σε πόλεμο. Αυτή τη φορά, είναι σύμμαχος της κυβέρνησης της Αιθιοπίας, ενάντια στο Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο Tigray (TPLF) [που αγωνίζεται για την αυτοδιάθεση της περιοχής Tigray]. Αυτή τη φορά, οι Ερυθραίοι στρατιώτες στέλνονται στο Tigray.

Σύμφωνα με έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, οι στρατιώτες της Αιθιοπίας και της Ερυθραίας βίασαν εκατοντάδες γυναίκες και κορίτσια στην εμπόλεμη επαρχία Τιγκράι. Πολλές τις μετέτρεψαν σε σεξουαλικές σκλάβες και τις ακρωτηρίασαν. Η έκθεση, που βασίζεται σε συνεντεύξεις με 63 θύματα, τεκμηριώνει σωρεία ωμοτήτων. Γυναίκες που επέζησαν αφηγήθηκαν πως υπέστησαν ομαδικούς βιασμούς όσο κρατούνταν αιχμάλωτες, επί εβδομάδες, άλλες ότι βιάστηκαν μπροστά στις οικογένειές τους, κάποιες με τη χρήση αιχμηρών αντικειμένων, που τους προκάλεσαν σοβαρούς, «διαρκείς» τραυματισμούς στα γεννητικά τους όργανα, σε ορισμένες περιπτώσεις «ανεπανόρθωτους», τονίζει η Διεθνής Αμνηστία. Ένα από τα θύματα αφηγήθηκε χαρακτηριστικά ότι «με βίαζαν ο ένας μετά τον άλλον (...). Δεν ξέρω αν συνειδητοποιούσαν πως ήμουν έγκυος. Δεν ξέρω αν συνειδητοποιούσαν πως είμαι άνθρωπος».

Τελικά, οι πόλεμοι γίνονται για τα συμφέροντα των μεγάλων μεταποικιοκρατικών δυνάμεων. Τα συμφέροντα αυτά γράφουν την "πραγματική ιστορία", ενώ οι εθνικές, εθνοτικές, θρησκευτικές και άλλες αντιθέσεις δεν είναι παρά η επιφάνεια, η "επιφαινόμενη ιστορία". 

Τα θύματα των πολέμων και των εμφυλίων για τα συμφέροντα των "μεγάλων" είναι οι "από κάτω". Κάποιοι απ' αυτούς επιχειρούν απελπισμένα να ξεφύγουν από την κόλαση καταφεύγοντας στο εξωτερικό. 25.500 Ερυθραίοι αιτούντες άσυλο βρίσκονται μόνο στο Ισραήλ...