Τα εργασιακά κινεζικού τύπου, οι BRICS και ο ψυχρός πόλεμος

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εναρμονίζεται πλήρως με την πολιτική των ΗΠΑ, των G7 και της ΕΕ, και επιβάλει με το νέο νόμο που τέθηκε ήδη σε διαβούλευση, εργασιακές σχέσεις «κινεζικού τύπου»*.

Θυμίζουμε ότι τον Ιούνιο του 2022 (δες artinews.gr), οι G7 αποφάσισαν μετά από πρόταση των ΗΠΑ να επενδύσουν 600 δις δολάρια στις αναπτυσσόμενες χώρες(Τουρκία, Μαρόκο, Πορτογαλία κ.ά.) με στόχο να δημιουργήσουν πολλές «μικρές Κίνες», με πάμφθηνο εργατικό δυναμικό, κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων κ.α. προκειμένου να πετύχουν εκεί την εγκατάσταση των εργοστασίων των πολυεθνικών που θα φύγουν από την Κίνα. Αυτή είναι η απάντηση στην στρατηγική της Κίνας για τον περίφημο «δρόμο του μεταξιού».  

Όμως, αυτός ο επανασχεδιασμός της παγκόσμιας παραγωγής από τους δυτικούς στον οποίο η κυβέρνηση Μητσοτάκη εντάσσει την Ελλάδα (σ.σ. με πλήρη στρατιωτική εμπλοκή) θα πρέπει να λάβει υπόψη της πως η Κίνα είναι και μία τεράστια καταναλωτική αγορά. Συγκεκριμένα, οι G7 (Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ, ΜΒρετανία, Ιαπωνία, Καναδάς, Ιταλία) έχουν λιγότερο από 0,7 δισεκατομμύρια κατοίκους-καταναλωτές. Γι’ αυτό οι δυτικοί «τρέχουν» κι ένα παράλληλο με τις «μικρές Κίνες» στρατηγικό πρόγραμμα, το «China +1». Τον πρωταγωνιστικό ρόλο εδώ θα αναλάβει η Ινδία (η οποία όμως συμμετέχει και στους BRICS!), καθώς μόνο αυτή έχει εργατικό δυναμικό και εσωτερική αγορά αντίστοιχη ή και μεγαλύτερη (σύμφωνα με τον ΟΗΕ) με αυτή της Κίνας. Δεν είναι τυχαία η επίσκεψη Μόντι** στην Αθήνα (Θα έχουμε άραγε έναν ινδικό τομέα διαμετακομιστικού εμπορίου δίπλα στην κινεζική Cosco στο λιμάνι του Πειραιά;). Πάντως, η Apple επεκτείνει ήδη σημαντικά την παραγωγή iPhone στην Ινδία, ενώ στα τεράστια βιομηχανικά πάρκα στο Sriperumbudur, ξένοι κατασκευαστές παράγουν αυτοκίνητα και συσκευές που απευθύνονται στην τεράστια ινδική αγορά.

Όμως, ο στρατηγικός σχεδιασμός απόσυρσης των μεγάλων εργοστασίων από την Κίνα προσκρούει στον αμείλικτο καπιταλιστικό ανταγωνισμό. Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα της φυγής επιχειρήσεων από την Γερμανία για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αλλά και για την Κίνα! Η τεράστια γερμανική χημική βιομηχανία BASF έκλεισε το εργοστάσιο λιπασμάτων στη Γερμανία και ανακοίνωσε επένδυση 10 δισ. δολαρίων στην Κίνα!

Επίσης, το πρόγραμμα «China +1» προσκρούει στις δεσμεύσεις της Ινδίας που συμμετέχει, όπως ήδη γράψαμε, στους BRICS.

Όμως οι BRICS δεν αποτελούν ακόμα μία ισχυρή συμμαχία με θεσμούς που θα μπορούσαν να σταθούν εμπόδιο σ’ έναν νέο «ψυχρό πόλεμο» και στη γεωπολιτική σύγκρουση ΗΠΑ και Κίνας***. Η πολιτική της «μη ευθυγράμμισης» που ακολουθούσαν -κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου μεταξύ ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης- πολλές χώρες στον παγκόσμιο Νότο, δεν συνιστά ακόμα τουλάχιστον μια εφικτή εναλλακτική δυνατότητα. Πάντως, μέλη των BRICS από τώρα δηλώνουν πως δεν επιθυμούν να εμπλακούν στους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς των παγκόσμιων δυνάμεων, όπως δήλωσε ο πρόεδρος της Νότιας Αφρικής Σιρίλ Ραμαφόζα…

Και εύλογα πολλοί αναρωτιούνται:

Θα είναι οι BRICS η ελπίδα του κόσμου;

 *κατάργηση 8ώρου–40ώρου, απασχόληση έως και 13 ώρες την ημέρα, «συμβάσεις εργασίας μηδενικών ωρών» και εργασία «κατά παραγγελία» (οι εργαζόμενοι δεν θα ξέρουν πότε και για πόσες ώρες θα δουλεύουν και τι μισθό θα παίρνουν στο τέλος του μήνα, ενώ θα είναι συνεχώς σε συναγερμό, περιμένοντας το SMS του εργοδότη), κατάργηση του ορίου των υπερωριών, εξαήμερη απασχόληση, καθώς και ποινικοποίηση της απεργίας (ενίσχυση απεργοσπαστικής πολιτικής) η οποία θα θεωρείται «Παρεμπόδιση εργασίας» που θα τιμωρείται με φυλάκιση 6 μηνών και πρόστιμο 5.000 ευρώ για όσους καταλαμβάνουν χώρους εργασίας ή εισόδους εργασίας.

** Στο επίκεντρο της συνάντησης Ναρέντρα Μόντι και Κυριάκου Μητσοτάκη είναι η ενίσχυση της οικονομικής συνεργασίας των δύο χωρών, δεδομένου ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να αποτελέσει πύλη εισόδου προς την ΕΕ για τα ινδικά εμπορεύματα από τον Πειραιά. Κίνα και Ινδία θα είναι δίπλα δίπλα στο λιμάνι του Πειραιά;

***Ο Αμερικανός διεθνολόγος και μέλος του εθνικού συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΠΑ επί Κλίντον, Κάπτσαν, ανησυχούσε για τον τρόπο μετάβασης από την παλιά(ΗΠΑ) στη νέα αυτοκρατορία (Κίνα). Αν θα είναι ειρηνικός, όπως συνέβη με τη μετάβαση από τη βρετανική στην αμερικανική ηγεμονία ή θα είναι συγκρουσιακός. O Νόαμ Τσόμσκι εκφράζει τον φόβο του για έναν πυρηνικό πόλεμο. Ήδη η προπαγάνδα των μεγα-ΜΜΕ αποπροσανατολίζει τους «αποκάτω», διαμορφώνοντας τους νέους εχθρούς, και προετοιμάζοντάς τους για να δεχθούν τον πόλεμο ως επίθεση στις ‘αξίες΄, στα ιερά και στα όσια του πολιτισμού! Το έργο ξαναπαίζεται… ως τραγωδία.