Τηλέμαχος Μουδατσάκις,
Τάναϊς - Το πλοίο του πικρού χωρισμού
Μυθιστόρημα, εκδόσεις Καστανιώτη
Η υπόθεση
Ιούνιος του ’44. Το ατμόπλοιο Τάναϊς αναχωρεί από το λιμάνι του Μεγάλου Κάστρου στοιχισμένο σε νηοπομπή, με τους Εβραίους της Κρήτης, άνδρες της Αντίστασης και Ιταλούς αιχμαλώτους. Ενώ καταπλέει για τον Πειραιά, με τελικό προορισμό το Άουσβιτς, τορπιλίζεται από το συμμαχικό υποβρύχιο ViVid και βυθίζεται έτσι από φίλια πυρά. Από το ναυάγιο σώζονται οι ήρωες του καθηλωτικού αυτού μυθιστορήματος, άλλοι στα καταδιωκτικά της νηοπομπής, άλλοι στο πλωτό νοσοκομείο Αγία Σκέπη…
Ο τορπιλισμός του Τάναϊς εξάπτει τη δράση. Τα γεγονότα δυναμιτίζουν το ένα το άλλο σε πυρακτωμένο έδαφος: το προφητικό όνειρο ενός παιδιού, ένας έρωτας που υποθηκεύει τον σπόρο του στον πικρό χωρισμό, το πορνείο στο Μπλοκ 24 όπου μια γυναίκα κρύβει ένα καταλυτικό μυστικό, το εκρηκτικό Άουσβιτς, μια επική απόδραση, μια δολοφονία όπου όλοι είναι ύποπτοι εκτός από τον πραγματικό ένοχο.
Ο επίλογος
«Γνώρισα πριν από χρόνια τη Σμαριανή, που έχασε γιο και αδερφό στον τορπιλισμό του Τάναϊς. Είχε παραγγείλει το πλοίο ασημένιο τάμα και όσο ζούσε έπαιρνε τον ανήφορο να το φέρει στον Άγιο, αλλά λιποθυμούσε στον κήπο της θελήσεως της. Όταν πάλι ανακτούσε δύναμη, ο ελεγκτής της ζητούσε να επιστρέψει στο Σμάρι και ν’ αλλάξει πόδια. Το έπραξε δις. Όμως αυτά διαφωνούσαν με τον δρόμο, ώσπου στο τέλος τους αφαίρεσε το αίτιο του βαδίσματος. Έτσι, το τάμα παρέμεινε ανεπίδοτο, αλλά μην ξεχνάς ότι ο Άγιος δεν παύει να περιμένει, γιατί αν έπαυε, δεν θα ήταν Άγιος.».
Ο συγγραφέας
Ο Τηλέμαχος Μουδατσάκις κατάγεται από το Ηράκλειο, είναι συγγραφέας και σκηνοθέτης με διεθνή παρουσία και καθηγητής Πρακτικής και Θεωρίας του Θεάτρου στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Ιδρυτής του Θεάτρου των ViVi, έχει ανεβάσει σε δικές του μεταφράσεις έργα από τον κύκλο του ευρωπαϊκού θεάτρου με επιμονή στους αρχαίους ποιητές Αισχύλο (Πέρσες), Σοφοκλή (Οιδίπους Τύραννος), Ευριπίδη (Ορέστης, Ιππόλυτος, Άλκηστις) και Αριστοφάνη (Ειρήνη). Η διεθνής κριτική εξαίρει τη μέθοδο-σχολή του, που στοχεύει στην αφομοίωση του τραγικού ως σωματικού πόνου και την έκφρασή του μέσα από ιδεο-γραμματικά σύνολα. Αντίστοιχη πλεύση-αρχή ακολουθεί και στο μυθιστόρημα, όπου το σώμα του ήρωα δρα για να απεμπλακεί από τα δεσμά μιας αναπόδραστης μοίρας, δημιουργώντας έναν μικρόκοσμο αμείλικτα ερωτικό.
Το μυθιστόρημά του Άμφια εταίρας (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2007) ήταν υποψήφιο για το κρατικό βραβείο μυθιστορήματος 2008. Ακολούθησε Ο χειροτέχνης του αίματος (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2011) , ενώ το Τάναϊς – Το πλοίο του πικρού χωρισμού ολοκληρώνει μια τριλογία με έμπυρη έδρα τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
