Σκέψεις για την εκπαίδευση των προσφύγων με αφορμή την επιτυχία του Κούρου

Κάποιες σκέψεις για την εκπαίδευση των προσφύγων με αφορμή την τεράστια επιτυχία του Κούρου.

Καταρχάς βαθμός 13.5 στη Νεοελληνική Γλώσσα σε πανελλαδικές εξετάσεις από παιδί που δεν την έχει ως μητρική γλώσσα και το κυριότερο, τη διδάχθηκε μόλις πριν από τρία χρόνια, είναι Άθλος και Αριστεία.

Ήμουν για πολλά χρόνια βαθμολογήτρια στη Γλώσσα και γνωρίζω από "πρώτο χέρι" τις δυσκολίες του μαθήματος.

Γι’ αυτό υποκλίνομαι σ' αυτό το παιδί που κατάφερε μέσα στις πιο δυσμενείς συνθήκες να κάνει το όνειρο πραγματικότητα.

Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και στους συναδέλφους που στήριξαν την προσπάθεια του. Έμαθα πως η κ. Αύρα Αυδή του δίδασκε εθελοντικά - διαδικτυακά τη γλώσσα. Πολλά μπράβο στην σπουδαία φιλόλογο - παιδαγωγό της πόλης μας.

Έχουν σπουδαίο ρόλο οι αλληλέγγυοι, εύψυχοι δάσκαλοι αλλά και οι υποστηρικτικοί συνάδελφοι, όπως αυτοί του Προτύπου Λυκείου Μυτιλήνης, γιατί ανοίγουν τον δρόμο της ένταξης στα προσφυγόπουλα.

Θυμηθείτε τι αγώνα δώσαμε πέρυσι για ένα ασυνόδευτο προσφυγόπουλα από το Πακιστάν, επίσης άριστος μαθητής, που η εκδικητική βαθμολογία ανάλγητου "συναδέλφου" το απέκλεισε από τις πανελλαδικές.

Ο Κούρος από τη Μόρια συνοδεύεται από την οικογένεια του και το γεγονός αυτό, παρά τις δυσκολίες της προσφυγιάς, συνιστά κεφαλαιώδη αιτιώδη παράγοντα κάθε προσπάθειας και επιτυχίας. Η οικογένεια λειτουργεί ως φωλιά ζεστασιάς, στήριξης, ασφάλειας και ενδυνάμωσης.

Αντίθετα, τα ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά έχουν να αντιπαλέψουν τη δυσβάσταχτη μοναξιά, την ανασφάλεια, τον φόβο, τα τραυματικά βιώματα, τα προβλήματα της συμβίωσης που χαρακτηρίζουν κάθε ομαδική συμβίωση.

Μετά την ενηλικίωση, θα βρουν μπροστά τους τον σκόπελο του ασύλου. Η αβεβαιότητα της χορήγησης λειτουργεί αρνητικά στον ψυχισμό τους. Κάποια από αυτά θα αντιμετωπίσουν την απέλαση. Συνέβη φέτος σε πρόσφυγα φοιτητή που υπήρξε μαθητής μας. Η απογοήτευση μεγάλη.

Κι αν ακόμα πετύχουν την είσοδο τους στα ΑΕΙ, η ενηλικίωση συνεπάγεται την έξοδο από τους ξενώνες και την αναζήτηση στέγης και δουλειάς.

Πόσα θα αντέξουν στις σημερινές σκληρές κοινωνικοοικονομικές συνθήκες όταν τα δικά μας παιδιά, που απολαμβάνουν την οικογενειακή υποστήριξη και φροντίδα, δυσκολεύονται σε πολλές περιπτώσεις να συνεχίσουν σπουδές σε πόλεις μακριά από την κατοικία τους; Αρκετά εγκαταλείπουν τη σχολή απελπισμένα.

Βέβαια το μεγαλύτερο πρόβλημα για όλα τα προσφυγόπουλα είναι η καθυστερημένη δημιουργία τάξεων υποδοχής στα σχολεία όπως και ο διορισμός σ' αυτά διδασκόντων της νεοελ. γλώσσας.

Αν συνυπολογίσουμε και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στους καταυλισμούς καθώς και την προβληματική σύνδεση με το διαδίκτυο στα εξ αποστάσεως μαθήματα λόγω της πανδημίας, η εκπαίδευση αυτών των παιδιών φαντάζει σαν ανάβαση στον Γολγοθά.

Καταθέτω ένα προσωπικό παράδειγμα. Από τον Σεπτέμβριο μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2021, δίδασκα τη γλώσσα μας εθελοντικά, ως μέλος των Ανάδοχων Εκπαιδευτικών, σε ιρανό πρόσφυγα μαθητή που χρησιμοποιούμε το κινητό του για τα μαθήματα. Η σύνδεση διακοπτόταν κάθε δέκα λεπτά. Η παροχή Internet στον προσφυγικό καταυλισμό όπου διαμένει με την οικογένεια του, ήταν περιορισμένη. Ειδικό χώρο με υπολογιστή για να κάνει τα διαδικτυακά μαθήματα δεν είχε. Στεκόταν με βροχή και κρύο έξω από το κοντέινερ για να κάνουμε το μάθημα.

Το παιδί, εξαιρετικά ευφυές και με υψηλό επίπεδο γνώσεων, προσπαθούσε συγκινητικά αλλά δεν άντεξε την προβληματική επικοινωνία. Καθηγήτρια ελληνικών στο σχολείο που τον έγραψαν προσλήφθηκε λίγο πριν τα Χριστούγεννα.

Αν αυτός ο μαθητής δεν είχε την στήριξη των μορφωμένων γονιών του και της υπεύθυνης συντονίστριας εκπαίδευσης θα είχε εγκαταλείψει την προσπάθεια. Σκεφθείτε ένα παιδί που δεν γνωρίζει τη γλώσσα να εντάσσεται σε μια κανονική τάξη και να είναι υποχρωμένο να κάθεται επί μήνες και για εφτά ώρες σε μια τάξη όπου δεν καταλαβαίνει λέξη από τα μαθήματα, γιατί απλούστατα η πολιτεία αδιαφόρησε για το βασικό : διδασκαλία της γλώσσας.

Για να μη σας κουράσω, σκεφθείτε όλα αυτά τα παιδιά. Ας μην μείνουμε στους άριστους που διακρίνονται. Δικαίωμα στη μόρφωση έχουν όλα τα παιδιά κι αυτά είναι πολλά. Αυτό πρέπει να εξασφαλίσουμε. Η κυβέρνηση της ΝΔ με κάθε τρόπο έβαλε εμπόδια σ' αυτό το έργο.

Γι' αυτό η δουλειά των δασκάλων εντός κι εκτός σχολείου αποτελεί το θεμέλιο της ένταξης στην κοινωνία μας.

Ένταξη χωρίς κατοχή της γλώσσας δεν υφίσταται. Είναι η αφετηρία και το θεμέλιο της.

Στον Κούρο (Κύρος) ολόθερμες οι ευχές μας για τη συνέχεια όπως και σ' όλα τα παιδιά που ξεκινούν τις σπουδές τους, γηγενή και προσφυγόπουλα!