Η ακροδεξιά στην Ευρώπη είχε την στήριξη και καθοδήγηση κατά την προηγούμενη προεδρική θητεία του Ντ. Τραμπ, τον πρόσφατα αποφυλακισθέντα Στιβ Μπάνον. Σήμερα έχει τη στήριξη του Ίλον Μασκ. Ο οποίος επιτίθεται στον Στάρμερ για ρατσισμό εναντίον των... λευκών ακροδεξιών και αναπτύσσει προνομιακές σχέσεις με τον Ν. Φάρατζ. Στη Βρετανία όμως η ακροδεξιά έχει ακόμα αρκετό δρόμο μπροστά της, αντίθετα στη Γαλλία είναι προ των πυλών της εξουσίας. Η Μαρίν Λεπέν κάνει ήδη την πρώτη μεγάλη επίθεση φθοράς εναντίον του Εμ. Μακρόν. Ο οποίος, αν «πέσει» σήμερα η κυβέρνησή του (Μπαρνιέ), έχει σύμφωνα με την Λεπέν τρεις επιλογές: «Ανασχηματισμό [της κυβέρνησης], διάλυση [της κυβέρνησης] ή παραίτηση [του ίδιου». Το τελευταίο είναι ο τελικός στόχος της ακροδεξιάς πολιτικού. Αλλά το δρόμο της Λεπέν προς την εξουσία τον άνοιξε ο Μακρόν. Η κυβέρνηση Μπαρνιέ οφείλει την ύπαρξή της στην ψήφο του κόμματος της Λεπέν, η οποία τώρα αφού αναγνωρίστηκε ως «θεσμικός εταίρος» της κυβέρνησης, ζητάει τώρα ανταλλάγματα. Άρα, όπως θάλεγε και ο Μολιέρος «Εσύ άνοιξες το δρόμο στη Λεπέν, Εμανουέλ»…
Η σημερινή μομφή κατά της κυβέρνησης Μπαρνιέ προέκυψε λόγω της αποτυχίας της να πείσει την Λεπέν να στηρίξει έναν προϋπολογισμό λιτότητας με αυξήσεις φόρων και περικοπών κοινωνικών δαπανών 60 δις ευρώ «για την αντιμετώπιση του αυξανόμενου ελλείμματος της Γαλλίας». Αλλά αυτό είναι μια προσποίηση. «Οι θέσεις της Λεπέν άλλαζαν συνεχώς», κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, είπε ένα μέλος της κυβέρνησης του Μπαρνιέ. «Την Κυριακή, έδωσε μια 17η διαφορετική εκδοχή για το ποιες ήταν οι θέσεις της…».
Σε συνέντευξη στην εφημερίδα La Tribune που δημοσιεύθηκε το Σάββατο, η Λεπέν φαινόταν να υποδεικνύει ότι θα χρειαζόταν μόνο μια παραχώρηση στις τιμές των φαρμάκων ή στις συντάξεις για να δώσει στον Μπαρνιέ μια δεύτερη ευκαιρία. Μια μέρα αργότερα, ζήτησε και τα δύο, δημιουργώντας την πεποίθηση ότι επιδιώκει να πλήξει κατευθείαν τον Μακρόν και να τον υποχρεώσει να παραιτηθεί. Μέχρι στιγμής δεν έχει ζητήσει επίσημα να παραιτηθεί, αλλά δεν έχει απορρίψει την ιδέα. Γνωρίζει ότι η εκλογή Τραμπ δίνει αέρα στα πανιά της.
Όμως η πολιτική κρίση στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ συνεπάγεται και οικονομική κρίση (ήδη τα "κοράκια" της Γουόλ Στριτ όπως και στην περίπτωση της Ελλάδας καραδοκούν), που θα πλήξει ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο...
*Στην Ελλάδα τα κατά κανόνα «πετσωμένα» μέσα παραπληροφόρησης δείχνουν ως υπαίτιο της πολιτικής κρίσης στη Γαλλία τον «αριστερό» Μελανσόν! Αντίπαλος γι' αυτούς είναι η Αριστερά και όχι η Λεπέν...
