Ποιοι βρίσκονται πίσω από την επίθεση στη Συρία;

Πώς ξύπνησε ξαφνικά ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία; Ποιοι είναι οι «επαναστάτες» που επιτίθενται στον Άσαντ;

Της επίθεσης φαίνεται να ηγείται η ένοπλη ομάδα Hay'at Tahrir el-Cham, η Levant Liberation Organization, γνωστή με τα αρχικά HTC, η οποία μέχρι το 2016, ήταν το συριακό παράρτημα της Αλ Κάιντα. Η ομάδα αυτή «εκσυριανίστηκε», ελέγχοντας την περιοχή του Ιντλίμπ, στη βορειοδυτική Συρία, το τελευταίο προπύργιο των τζιχαντιστών και των ανταρτών μετά την ήττα τους από το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ και των συμμάχων του. Η περιοχή που ήταν υπό τον έλεγχο της κουρδικής Ροζάβα, καταλήφθηκε από την Τουρκία με τη βοήθεια των ανταρτών (συριακός απελευθερωτικός στρατός) και των τζιχαντιστών. Η ίδια συμμαχία HTC και Συριακού Απελευθερωτικού Στρατού δρα και στην τωρινή επίθεση εναντίον του Άσαντ. Στις εικόνες που μεταδίδονται βλέπουμε μαχητές με καινούργιες στολές, με βαριά όπλα και οχήματα, που δείχνουν σημαντική προετοιμασία και υποστήριξη. Όλοι θεωρούν ότι ο εξοπλισμός προέρχεται από την Τουρκία, η οποία εξακολουθεί να δραστηριοποιείται σε αυτό το τμήμα της Συρίας, έστω και αν αυτό γίνεται μόνο για να αντιμετωπίσει τους Κούρδους της Συρίας και της Τουρκίας.

Γιατί άραγε η επίθεση έγινε  τώρα; Εδώ η απάντηση δείχνει προς την πλευρά του Ισραήλ το οποίο στην τρέχουσα συγκυρία έχει συμφέρον να αποδυναμώσει τη λιβανική Χεζμπολάχ και το Ιράν, τους δύο από τους βασικούς υποστηρικτές του Μπασάρ αλ Άσαντ.

Αυτή η νέα περιφερειακή κατάσταση με τα διάφορα συμφέροντα περιφερειακών και διεθνών δυνάμεων (Ισραήλ-ΗΠΑ, Τουρκία, τοπικές ομάδες) να συνενώνονται συγκυριακά, έχει επιτρέψει αυτήν την επίθεση εναντίον του Άσαντ η οποία περιπλέκει μια ήδη πολύπλοκη σκακιέρα. Έχουν οι υποστηρικτές του Άσαντ σήμερα τα μέσα και τη θέληση να τον σώσουν ξανά; Η Ρωσία είναι απασχολημένη στην Ουκρανία. Αλλά και το Ισραήλ, πόσο θα ωφεληθεί από το ενδεχόμενο οι νέοι «κύριοι» της Συρίας να είναι οι τζιχαντιστές;

Ο Ron Ben Yishai, στρατιωτικός σχολιαστής της εφημερίδας «Yediot Aharonot», σημειώνει ότι «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι σουνίτες αντάρτες τζιχαντιστές, που επιτίθενται στον Μπασάρ Αλ Άσαντ, είναι τουλάχιστον εξίσου επικίνδυνοι με τους σιίτες τζιχαντιστές που υποστηρίζονται από το Ιράν». Εάν το συριακό καθεστώς πέσει, το Ισραήλ μπορεί να απειληθεί σε μέρος των βόρειων συνόρων του από τους τζιχαντιστές, καταλήγει.

Θυμίζουμε ότι ολόκληρη η Δύση έχει κάνει μία τεράστια εκστρατεία εναντίον της Αλ Κάιντα και των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Στρατού, με τον πρόεδρο των ΗΠΑ να πανηγυρίζει για την ήττα των φανατικών ισλαμιστών. Και τίθεται το ερώτημα: Οι ΗΠΑ θα επιτρέψουν τώρα στους τζιχαντιστές να επικρατήσουν; Αν λάβουμε υπόψη το προηγούμενο με τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν όπου οι ΗΠΑ τους παρέδωσαν τη χώρα, κάτι ανάλογο δεν αποκλείεται και στη Συρία.

Αλλά τον πρώτο λόγο εδώ τον έχει το Ισραήλ. Δεν είναι τυχαίο ότι η επίθεση ξεκίνησε την ημέρα της εκεχειρίας με την Χεζμπολάχ. Ισραηλινοί στρατιωτικοί σχολιαστές πιστεύουν ότι, αρχικά, αυτή η προσπάθεια αποσταθεροποίησης του συριακού καθεστώτος θα αναγκάσει το Ιράν και τη Χεζμπολάχ, να στείλουν ενισχύσεις στη Συρία, κάτι που θα τους εκτρέψει από τον Λίβανο και θα μειώσει τον κίνδυνο συγκρούσεων με το Ισραήλ στη χώρα αυτή. «Το Ιράν και η Χεζμπολάχ θα είναι όλο και πιο απασχολημένοι σε άλλο μέτωπο», λέει ένας Ισραηλινός διπλωμάτης. Αυτή η κατάσταση θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει επιβράδυνση στις παραδόσεις όπλων στη λιβανική Χεζμπολάχ μέσω Συρίας. «Η  επίθεση των τζιχαντιστών αποτελεί ένα πολύ σκληρό πλήγμα κατά της στρατηγικής περικύκλωσης του Ισραήλ που ανέπτυξε το Ιράν», σημειώνει επίσης ένας αξιωματούχος του υπουργείου Άμυνας του Ισραήλ.

Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχουν στρατηγικοί στόχοι πίσω από την επίθεση του Ισραήλ, αλλά και άλλων χωρών, όπως η Τουρκία.

Αναλυτές μέσων ενημέρωσης που πρόσκεινται στον Ερντογάν καταγράφουν τα κέρδη που θα μπορούσε να αποκομίσει η Τουρκία από την επίθεση, αναγκάζοντας τον Άσαντ να διαπραγματευτεί με την Άγκυρα προκειμένου να πείσουν τα εκατομμύρια Σύριους πρόσφυγες που βρίσκονται στην Τουρκία να επιστρέψουν στη Συρία. Επίσης, να αποδυναμώσουν τις κουρδικές δυνάμεις και να τις εκδιώξουν από τα τουρκοσυριακά σύνορα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Σύριοι αντάρτες που υποστηρίζονται από την Τουρκία συγκρούονται συνεχώς με κουρδικές δυνάμεις τις τελευταίες ημέρες. Το Χαλέπι το ελέγχουν οι τζιχαντιστές εκτός από τις γειτονιές των Κούρδων στπ βορρά της πόλης. Έτσι ο Ερντογάν που παρουσιάζεται ως διαπρύσιος επικριτής του Ισραήλ μοιάζει να γίνεται σύμμαχός του καθώς τα συμφέροντά του από διαφορετικές αφετηρίες και με διαφορετικούς στόχους, συμπίπτουν με αυτά του Νετανιάχου.