Πέθανε ο εκ των κορυφαίων στοχαστών της Πολιτικής Οικολογίας, φιλόσοφος και κοινωνιολόγος Μπρούνο Λατούρ, σε ηλικία 75 ετών.
Στα τελευταία του βιβλία, είχε αναπτύξει την ιδέα ότι η οικολογία είναι «η νέα ταξική πάλη».
H γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit χαρακτηρίζει τον Λατούρ ως «έναν από τους μεγάλους καινοτόμους στον τομέα των κοινωνικών επιστημών».
Αναζήτησε μια ριζικά νέα σχέση μεταξύ του ανθρώπου και του πλανήτη, εξηγεί η ολλανδική καθημερινή NRC Handelsblad.
«Ενώ πετούσε πάνω από τη Γροιλανδία στις αρχές του 2017, είδε κάτι ασυνήθιστο. Είχε έρθει για να θαυμάσει τη θεαματική μάζα του πάγου, αλλά του φαινόταν ότι η Γροιλανδία ήθελε να του στείλει ένα μήνυμα: ο πάγος που έλιωνε είχε πάρει μια μορφή που παραπέμπει στον διάσημο πίνακα του Έντβαρντ Μουνκ «Η Κραυγή». Ο Λατούρ ήθελε να πιάσει το κινητό του για να τραβήξει αυτή την εικόνα, αλλά ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι η παρουσία του εκεί ήταν μέρος του προβλήματος: ήταν το CO2 που εξέπεμπε το αεροπλάνο του που έλιωνε τον πάγο.
Το 2018, οι New York Times εξακολουθούσαν να τον παρουσιάζουν ως έναν «διανοητή της μετα-αλήθειας» και ως «τον πιο διάσημο και παρεξηγημένο από τους Γάλλους φιλοσόφους». «Αλλά αυτές οι κριτικές δεν εμπόδισαν τον Λατούρ να εμφανιστεί σύντομα μεταξύ των πιο επιδραστικών στοχαστών στον κόσμο, δίπλα στον Μισέλ Φουκώ ή ακόμα και στον Μαρξ», παρατηρεί το NRC Handelsblad.
Το 1994, στο βιβλίο με τίτλο The Parliament of Things υποστήριξε μια «εναλλακτική δημοκρατία» στην οποία περιοχές όπως το τροπικό δάσος του Αμαζονίου και όλοι οι ανθρώπινοι και μη παράγοντες που ζουν εκεί θα εκπροσωπούνται επί ίσοις όροις: αυτόχθονες πληθυσμοί, βοτανολόγοι, εδαφολόγοι, αλλά και η δασική βιομηχανία και τέλος τα ίδια τα δέντρα. Μια έννοια που έχει υιοθετηθεί από τότε τόσο από νομικούς όσο και από στοχαστές όπως ο ανθρωπολόγος Philippe Descola.
Στο Face à Gaïa, που δημοσιεύτηκε το 2015, ο Μπρούνο Λατούρ προσπάθησε να σκεφτεί το «νέο κλιματικό καθεστώς» στο οποίο μας βυθίζει η Ανθρωπόκαινος. Η «Ανθρωπόκαινος γεωλογική εποχή» είναι ένας επιστημονικά ουδέτερος τρόπος για να περιγραφεί η ορατή πλέον απειλή για μια πλανητική βιολογική-οικολογική καταστροφή, για την οποία θα ευθύνεται αποκλειστικά το ανθρώπινο είδος.
Στο βιβλίο του Where to land (2017) ο φιλόσοφος κατάφερε να προσεγγίσει ένα ευρύ κοινό. Σε αυτό, υπερασπίζεται την ιδέα σύμφωνα με την οποία «δεν καταλαβαίνουμε τίποτα από πολιτική αν δεν δώσουμε κεντρική θέση στο ζήτημα του κλίματος».
Πέρα από τη διδασκαλία του στην École des Mines και στη συνέχεια στο Sciences Po Paris, ο Λατούρ έχει συνεργαστεί με δημιουργούς του θεάτρου, καλλιτέχνες και περιβαλλοντικούς ακτιβιστές. Συγκεκριμένα, επιμελήθηκε δύο σημαντικές εκθέσεις: «Κρίσιμες Ζώνες» στο ZKM στην Καρλσρούη και «Εσύ και εγώ δεν ζούμε στον ίδιο πλανήτη» στο Κέντρο Πομπιντού-Μετς.
*Από τις εκδόσεις Πόλις κυκλοφορεί σε μετάφραση Άγγελου Μουταφίδη το βιβλίο του Λατούρ "Πού θα προσγειωθούμε; Δοκίμιο πολιτικού προσανατολισμού στο Νέο Κλιματικό Καθεστώς"
