O John Lennon θεωρείται μια από τις σημαντικότερες μορφές στην ιστορία της μουσικής.
Μαζί με τους «The Beatles» άλλαξαν την ιστορία της μουσικής την δεκαετία του ’60. Γεννήθηκε στο Λίβεπουλ το 1940 και δολοφονήθηκε από τον Mark Chapman έξω από το σπίτι του στο Μανχάταν, σαν σήμερα το 1980. Το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου του 1980, ο Μαρκ Τσάπμαν πυροβόλησε και τραυμάτισε θανάσιμα τον Λένον, έξω από το σπίτι του και ενώ ο τελευταίος επέστρεφε μετά από την ηχογράφηση των τραγουδιών Walking on Thin Ice και It Happened, που προορίζονταν για τον επόμενο δίσκο του. Ο Τσάπμαν είχε προσεγγίσει τον Λένον νωρίτερα την ίδια ημέρα, κατά την αναχώρησή του από το σπίτι του, αποσπώντας μάλιστα ένα αυτόγραφο του. Μετά την επιστροφή του Λένον από το στούντιο ηχογράφησης, ο Τσάπμαν τον πυροβόλησε πισώπλατα, συνολικά τέσσερις φορές. Σύμφωνα με τις αναφορές των μαρτύρων και των αστυνομικών, μετά τη δολοφονία, ο Τσάπμαν παρέμεινε στον τόπο του εγκλήματος μέχρι την άφιξη της αστυνομίας. Καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Σε ψυχιάτρους του δικαστηρίου είπε ότι «κακά πνεύματα» τον παρότρυναν να δολοφονήσει τον Λένον ενώ το 2004 ομολόγησε επίσης πως ένας από τους λόγους που τον ώθησαν στην εγκληματική του ενέργεια ήταν η επιθυμία του να προβληθεί, αισθανόμενος πως μέχρι τότε ήταν ασήμαντος. "Η λάμψη της δόξας ήταν εκεί. Δεν μπόρεσα να της αντισταθώ. Η αυτοεκτίμησή μου ήταν πληγωμένη. Έψαχνα να βρω διέξοδο. Επέλεξα τη χειρότερη και ήταν τρομερό..." αναφέρει στην κατάθεσή του.
O Τζον Λένον, εκτός από την επιτυχημένη μουσική του σταδιοδρομία, διακρίθηκε ως ακτιβιστής, υιοθετώντας έντονη δράση σε κοινωνικά ζητήματα, ειδικότερα ως ηγετική μορφή του κινήματος ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Ανάμεσα στις κορυφαίες δημιουργίες του ανήκει το τραγούδι Imagine καθώς και το Give Peace a chance. Σε κείμενο του1971 δηλώνει:
«Πολιτικοποιημένος ήμουνα πάντα. Και αντίθετος με το κατεστημένο. Είναι κάτι πού δεν μπορείς ν’ αποφύγεις αν έχεις μεγαλώσει όπως εγώ, βλέποντας την αστυνομία σαν τον φυσικό σου εχθρό και το στρατό σαν κάτι πού μαζεύει όλους τούς νέους και γυρνάει πίσω τούς μισούς, αφήνοντας τούς άλλους μισούς σκοτωμένους σέ ξένους τόπους. Είναι, ας πούμε, ένα βασικό, φυσικό χαρακτηριστικό τής εργατικής τάξης, αν και όσο μεγαλώνεις, κάνεις οικογένεια και αφήνεις το σύστημα να σέ καταπιεί αυτό το πράγμα αδυνατίζει. Στη δική μου περίπτωση δεν έπαψα ποτέ να ασχολούμαι με την πολιτική... Από παιδί σατίριζα το σύστημα. Στο σχολείο, έγραφα μόνος μου ένα περιοδικό και το μοίραζα στους συμμαθητές μου. Είχα πάντα συνείδηση τής τάξης μου, γιατί ήξερα τι μου συμβαίνει και έβλεπα καθαρά την ταξική καταπίεση. Ομολογώ πώς ήταν λάθος μου πού, μέσα στην παραζάλη τού κόσμου των Beatles αυτό το ταξικό ένστικτο δεν εκφράστηκε. Για λίγο καιρό απομακρύνθηκα από την πραγματικότητα».
Ο Λένον με τα τραγούδια του συνεχίζει ακόμα να μας συγκινεί. Ήταν ένας λυρικός ποιητής. Σε πολλά από τα τραγούδια των Beatles γράφει για τη φιλία, την αγάπη, την ευτυχία, την ειρήνη και την ελευθερία. Μερικά από τα πιο διάσημα αριστουργήματα του είναι το, imagine, Come Together, All you need is Love, I Feel Fine, Across the Universe, In My Life, Nowhere Man, και Strawberry Field Forever. Αργότερα στην καριέρα του, O Lennon έγραψε τραγούδια διαμαρτυρίας που αναφέρονταν σε παγκόσμια ζητήματα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η παρακάτω δήλωση του John παραμένει στο μυαλό μας, ακόμα και 34 χρόνια μετά το θάνατό του. “When I went to school, they asked me what I wanted to be when I grew up. I wrote down “happy.” They told me I didn’t understand the assignment, and I told them they didn’t understand life»
