Ο Κατακλυσμός του Νώε και η Μαύρη Θάλασσα

Είναι αληθινά γεγονότα, ο Κατακλυσμός της Παλαιάς Διαθήκης και η Κιβωτός του Νώε; Σύμφωνα με μία από τις πλέον αξιόπιστες θεωρίες, στην πραγματικότητα “χύθηκε νερό από την Μεσόγειο στην λίμνη που λεγόταν Μαύρη Θάλασσα και πλημμύρισαν τα γύρω χωράφια και χωριά”. Κάποιοι έφτιαξαν μεγάλες βάρκες για να σωθούν. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Πλημμύρα στη Μαύρη Θάλασσα

1.    Οι λεκάνες της Μαύρης και της Κασπίας Θάλασσας μετατρέπονται σε λίμνες.

Ευρήματα ανθρώπινης παρουσίας στον βυθό της Μαύρης και της Κασπίας Θάλασσας, αποδεικνύουν ότι βαθιά στα προϊστορικά χρόνια οι εκτάσεις αυτές δεν ήταν καν λίμνες. Με την βοήθεια των γεωλογικών αλλαγών οι οποίες συντελούνται, ποτάμια καταλήγουν στις λεκάνες και τις μετατρέπουν σε λίμνες γλυκού νερού.

2.    Αλλαγή της ροής των ποταμών.

Η τελευταία εποχή των παγετώνων στη Γη λήγει πριν από 12.000 χρόνια, στο τέλος της Πλειστόκαινου εποχής. Το λιώσιμο των πάγων και η αύξηση της θερμοκρασίας της Γης, τροφοδοτεί τις λεκάνες με επιπλέον γλυκό νερό. Ταυτόχρονα, με την συνεχή υποχώρηση των παγετώνων, αρκετά από τα ποτάμια τα οποία τροφοδοτούν την Μαύρη Θάλασσα, αλλάζουν κοίτη και ροή και καταλήγουν στην Βόρειο Θάλασσα, (χαρακτηριστικά, η σημερινή Σκανδιναβία φέρνει τα ίχνη του πρόσφατου παγετωνικού παρελθόντος της, όπου το λιώσιμο των πάγων απελευθερώνει έναν τεράστιο όγκο νερού και δημιουργεί τα διάφορα φιόρδ και λίμνες, αυτής της περιοχής του κόσμου). Αντίστροφα, η στάθμη των λιμνών αρχίζει να κατεβαίνει δραματικά λόγω εξάτμισης.

3.    Τρομακτική άνοδος του επιπέδου της θάλασσας.

Όλες αυτές οι γιγαντιαίες “υδρολογικές” αλλαγές (σε παγκόσμιο επίπεδο), προκαλούν την άνοδο της στάθμης των ωκεανών κατά 120 μέτρα (!). Το φαινόμενο αυτό μηδενίζεται προοδευτικά πριν από 7 με 9 χιλιάδες χρόνια, χρονολογία η οποία διαφέρει ανάλογα με την επιστημονική μέθοδο ανάλυσης (ραδιοχρονολόγηση, αρχαιολογικές ανασκαφές, κ.α.).

4.    Πλημμύρα στην λίμνη της Μαύρης Θάλασσας

Η υπόθεση του “Κατακλυσμού της Μαύρης Θάλασσας” αφορά στην ανύψωση του επιπέδου της θάλασσας στην Μεσόγειο από τεράστιους όγκους νερού της Μεσογείου, σε μία περίοδο μεταξύ 5600 π.Χ. (W. Ryan and W. Pitman) και 9000 π.Χ. σύμφωνα με την υπόλοιπη διεθνή βιβλιογραφία, ενώ κατά τους Βούλγαρους ερευνητές ακόμη παλαιότερα, (οι χρονολογίες διαφέρουν αρκετά, όχι όμως σε σημείο που να ανατρέπονται τα γεγονότα). Το θαλάσσιο νερό υπερχειλίζει το στενό του Βοσπόρου και η μικρή τότε λίμνη γλυκού νερού (η Μαύρη Θάλασσα) πλημμυρίζει και επεκτείνεται καλύπτοντας περισσότερα από 150.000 km² γης και μετατρέπεται σε αλμυρή.

Σύμφωνα με τον Ryan και τους συνεργάτες του και όπως επιβεβαιώνουν οι Βούλγαροι και διεθνείς ερευνητές (μέσω του γιγαντίου ερευνητικού προγράμματος “Black Sea Maritime Archaeology Project – M.A.P.”, http://blackseamap.com), καθημερινά ρέουν περίπου 40 κυβικά χιλιόμετρα νερού στην λίμνη από τον Βόσπορο (200 φορές η ροή του καταρράκτη του Νιαγάρα) για έναν ολόκληρο χρόνο. Αυτό δίνει τον αναγκαίο χρόνο σε πολλούς από τους κατοίκους στις όχθες της μικρής αρχικά λίμνης, να σώσουν την ζωή τους. Πιθανώς, πολλοί από αυτούς να κατασκεύασαν πλεούμενα (ας τα ονομάσουμε μικρές ή μεγάλες “κιβωτούς”) καθώς η πλημμύρα και η ανύψωση του επιπέδου των υδάτων είχε αποκλείσει κάθε πιθανότητα διαφυγής μέσω της στεριάς.

Ο Κατακλυσμός και η Κιβωτός του Νώε

Λέγεται ότι υπάρχει ένας άνδρας ονόματι Νώε ο οποίος, με κάποιον τρόπο συγκεντρώνει δύο (Γένεσις 6:19) – ή επτά (Γένεσις 7:2) ζώα από κάθε είδος, του πλανήτη (εκατομμύρια ζωικά είδη μαζί με προμήθειες για πολλούς μήνες), σε μία κιβωτό και μαζί με την οικογένειά του επιζεί από έναν τεράστιο παγκόσμιο κατακλυσμό.

Επί αιώνες, πολλοί άνθρωποι προσπαθούν (και αποτυγχάνουν) να επαληθεύσουν την ύπαρξη της Κιβωτού, ερευνώντας κυρίως γύρω και πάνω στο όρος Αραράτ (Γένεσις 8:4), στην Τουρκία. Αυτό ωθεί πολλά μοναστήρια της περιοχής να ερίζουν ότι διαθέτουν κομμάτια της πραγματικής Κιβωτού…

Ένα άλλο ζήτημα το οποίο προκύπτει είναι η “κακία” του Θεού της Βίβλου (αναμενόμενη έννοια του Θεού, στο μυαλό των ανθρώπων της άγριας εποχής του Χαλκού) σε σύγκριση με την σημερινή αντίληψη για ένα Πανάγαθο Υπέρτατο Όν. Ο Θεός ζητά από έναν υπέργηρο 600 χρονών (Γένεσης 7:6) να κτίσει ένα τεράστιο πλοίο και αποφασίζει να πνίξει την Ανθρωπότητα (συμπεριλαμβανομένων όλων ανεξαιρέτως των ανήλικων παιδιών) προκαλώντας εκατομμύρια τραγωδίες και σκηνές φρίκης.

Αντί να επέμβει αστραπιαία και φρικιαστικά (αγνοώντας την ίδια του την ρήση “Σας αφήνω ελεύθερους να αποφασίζετε για τις πράξεις σας και θα σας κρίνω στην Δευτέρα Παρουσία”), θα μπορούσε απλά με ένα κτύπημα των δακτύλων του, με ένα τσαφ, να εξαφανίσει μόνο τους κακούς ανθρώπους, αντί να σκοτώσει τους πάντες, ακόμη και τα αθώα ζώα.

Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Νώε μέθυσε, τον είδε γυμνό ο γιός του Χαμ και το μαρτύρησε στα αδέλφια του. Ο Νώε εκνευρίστηκε τόσο πολύ, που καταράστηκε τον γιό του Χαμ Χαναάν “να γίνει χειρότερος και από τους δούλους των αδερφών του στην αιωνιότητα" (Γένεσις 9: 20-27). Ο μύθος αυτός προκάλεσε τεράστια κύματα ρατσισμού και πόνου σε εκατομμύρια ανθρώπους καθώς από τον Χαμ και τους απογόνους του κατάγονται μερικοί λαοί της Μέσης Ανατολής και οι μη μαύροι πληθυσμοί της Αφρικής με τις αντίστοιχες φυλές...

Αρχαίοι κατακλυσμοί και κοινοί μύθοι για Κιβωτούς

Ο Νώε είναι μάλλον ένα φανταστικό παρά ιστορικό πρόσωπο, πόσο μάλλον όταν απαντάται και σε άλλους πολιτισμούς σε ολόκληρο τον κόσμο. Ακόμη, όπως πολλές άλλες ιστορίες της Βίβλου, ο Κατακλυσμός και η Κιβωτός του Νώε είναι μια ανανεωμένη παραλλαγή παλαιότερων μύθων άλλων λαών αλλά και συμβάντων, εκτός των λαών της Βίβλου (και εκτός Μέσης Ανατολής) και μάλιστα εκατοντάδες έως και χιλιάδες χρόνια νωρίτερα:

¬ στην Ινδία η κιβωτός κατασκευάζεται από τον Nuh ή Menu, ¬ στην Αρμενία από τον Xisuthros "...και προσάραξε στο όρος Αραράτ”, ¬ στην Αυτοκρατορία των Σουμερίων από τον Ziusudra "...και προσάραξε στα όρη του Korduaians της Αρμενίας” (το σημερινό Κουρδιστάν), ¬ στην Ακκαδική Αυτοκρατορία (βόρειοι γείτονες των Σουμερίων στη Μεσοποταμία κατά την 3η χιλιετία π.Χ.) από τον Atrakhasis, ¬ στην Βαβυλώνα από τον Uta-Napisthim (ο Βαβυλωνιακός κατακλυσμός προηγείται του Βιβλικού κατά 33.000 χρόνια), ¬ στο Μεξικό από τον Nata, ¬ ο έλληνας Νώε είναι ο Δευκαλίων. Ο πατέρας του ο Προμηθέας τον ενημερώνει για τα μοχθηρά σχέδια του Δία να καταστρέψει το ανθρώπινο γένος, ο Δευκαλίων κατασκευάζει πλοίο και μαζί με την Πύρρα καταφεύγουν σε αυτό, έως ότου ο κατακλυσμός σταματά και το πλοίο προσαράζει στην κορυφή του Παρνασσού.

Σύμφωνα με τον Irving Finkel, πρώην διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου και συγγραφέα του θέματος, “Η καταστροφική μανία του νερού από πλημμύρες μένει στην μνήμη των λαών και η ιστορία μεταδίδεται από γενιά σε γενιά. Ιδίως σε μέρη κοντά στην θάλασσα, φανταστείτε έναν άνθρωπο μέσα σε μία αυτοσχέδια βάρκα, ζαλισμένο από τον ήλιο, την πείνα και την δίψα, μισολιπόθυμο, να συνέλθει λίγο και να δει γύρω του την ανοιχτή θάλασσα. Εάν σωθεί, σκεφθείτε τι ιστορίες θα κατασκευάσει και με τι στολίδια θα κατασκευαστούν λαϊκοί μύθοι”.

Όλα τα ως άνω στοιχεία συγκλίνουν στο προφανές γεγονός ότι η βιβλική αφήγηση για τον Κατακλυσμό του Νώε (Γένεση 7: 19, 20, 23, 24) δεν είναι παρά μυθοπλασία η οποία βασίζεται σε αμυδρές και ισχνές προφορικές παραδόσεις για έναν παλαιό τοπικό κατακλυσμό.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

1. Ryan W et al., "An abrupt drowning of the Black Sea shelf". Marine Geology, V.138 (1–2), pp.119–126, 1997
2. Hebert J, “Was the ‘Black Sea Deluge’ the Flood of Noah?”, Acts & Facts V.42(3), p.17, 2013
3. Yanchilina A et al., "Compilation of geophysical, geochronological, and geochemical evidence indicates a rapid Mediterranean-derived submergence of the Black Sea's shelf and subsequent substantial salinification in the early Holocene". Marine Geology, V.383, pp.14–34, 2017
4. Finkel I, “The Ark Before Noah: Decoding the Story of the Flood”, Eds. Anchor Books, Amazon, 2014
5. Γένεσις 7: 19, 20, 23, 24. “Τα νερά πλημμύρισαν την γη τόσο πολύ ώστε καλύφτηκαν όλα τα ψηλά βουνά κάτω από ολόκληρο τον ουρανό” [19]. “Τα νερά υψώθηκαν μέχρι και 15 πήχεις πάνω από τα βουνά” [20]. “Ο Θεός λοιπόν εξάλειψε κάθε ζωντανό πλάσμα από την επιφάνεια της γης, ανθρώπους, ζώα, ερπετά και τα πετούμενα πλάσματα του ουρανού. Όλα εξαλείφθηκαν από την γη· επέζησε μόνο ο Νώε και εκείνοι που ήταν μαζί του στην κιβωτό [23]. “Και τα νερά συνέχισαν να πλημμυρίζουν την Γη 150 ημέρες” [24]