Ο καθείς και τα όπλα του

Αν το μοναδικό σου όπλο ήταν πάντα ένα μολύβι, φρόντισε να είναι καλοξυσμένο.

Αν το μοναδικό σου όπλο είναι ένα μολύβι, καλό θα ήταν να ξέρεις να γράφεις.

Αν άλλο όπλο απ’ το μολύβι σου δεν έχεις και ξέρεις και να γράφεις, μη ρίχνεις λέξεις-σφαίρες στον αέρα. Κοίτα να μάθεις και σημάδι.

Αν πάλι δεν σου μάθανε να γράφεις, μην τρελαίνεσαι. Πλησίασε με τόλμη την ασχήμια και κάρφωσέ το, το καλοξυσμένο σου μολύβι, στην καρδιά της.

Αν τώρα είσαι πιο σκληρός κι από γρανίτη –με σένα πρώτα πρώτα- με τη μέσα σου ασχήμια μη διστάσεις να τα βάλεις. Κάρφωσε το μολύβι σου σαν τον Οιδίποδα σ’ όλα τα πολυεδρικά της μύγας μάτια που ‘χουν  φυτρώσει στο κορμί σου. Κοίτα κανένα μη γλιτώσει. Είναι το μολύβι σου της Ιοκάστης πόρπη, μ’ αυτό την όρασή σου, ίσως, ανακτήσεις.