Η σημειολογία μιας εικόνας…

Στην ανατριχιαστική (τουλάχιστον!)φωτογραφία που έχω μπροστά μου, η πρώτη εντύπωση είναι ότι ένας άντρας (λευκός), πατάει χάμω με όλη τη δύναμή του, έναν άλλο άντρα μαύρο. Δε θα σταθώ καθόλου στο  θύμα, είναι από μόνο του μια κραυγή που με συγκλονίζει. Ούτε το βίντεο των τελευταίων ωρών του μπόρεσα να ολοκληρώσω. Η δε ξεψυχισμένη φωνή του, «δε μπορώ ν’ ανασάνω, δε μπορώ ν’ ανασάνω!», νομίζω θα με κυνηγάει για καιρό. Σα φωνή της ίδιας της ανθρωπότητας που ψυχορραγεί κάτω από κάθε είδους καταπίεση.

Θα σταθώ όμως στη φωτογραφία του εγκληματία. Ίσως γιατί η αηδία είναι ένα συναίσθημα ευκολότερα διαχειρίσιμο από τον πόνο. Θα σταθώ λοιπόν μόνο στη σημειολογία της εικόνας αυτής. Γιατί εμπεριέχει όλα τα στοιχεία του ανθρώπου- φασίστα. Του ανθρώπου είπα; Λάθος. Του ανθρωποειδούς.

Α. Η «δύναμη» εκ του ασφαλούς. Ο φασισμός μόνο πάνοπλος ως αστακός μπορεί να επιδείξει υπεροχή έναντι του αντιπάλου.

Β. Η εξεζητημένη «δύναμη». Ο φασισμός φτιάχνει «ρώμη». Εν ολίγοις μπράτσο, ποντίκια, και τετρακέφαλους. Από το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο» είμαι σίγουρη ότι μόνο αυτό αγαπά και αντιλαμβάνεται. Ουδέν πέραν τούτου. Πώς αλλιώς θα καταξιωθεί έναντι του αδυνάμου;

Γ. Το ανεστίαστο βλέμμα. (Θα μπορούσα να το αποκαλέσω και ανέστιο). Είναι το βλέμμα, το οποίο αδυνατεί να εστιάσει κάπου. Γιατί ο εστιασμός, προϋποθέτει ενδιαφέρον για τον απέναντι. Όχι! Ο φασίστας ενδιαφέρεται μόνο για τη δική του υπεροχή. Και βέβαια, για το «σαθρό ιδεώδες» που έχει χτίσει μέσα του, το οποίο σε αυτό ακριβώς και μόνο αποσκοπεί. Στην υπερθεμάτιση της υπεροχής του.

Δ. «Αυτοεπιβεβαίωση εκ του ασφαλούς»! Προσέξτε κάτι στη συγκεκριμένη εικόνα. Το χέρι στην τσέπη! Σκοτώνει κάποιον με το χέρι στην τσέπη! Είναι ακριβώς αυτό που προσωπικά με εξοργίζει περισσότερο απ’ όλα στη συγκεκριμένη εικόνα. Ο φασισμός επιθυμεί όσο οτιδήποτε άλλο να απαξιώνει το θύμα, ως τυχαίο, ενοχλητικό έντομο, που βρέθηκε στο δρόμο του. Το χέρι στην τσέπη τη στιγμή του φόνου, και τη στιγμή που τόσα άτομα γύρω διαμαρτύρονται και φωνάζουν να σταματήσει, δηλώνει την παντελή του έλλειψη ενσυναίσθησης και σεβασμού απέναντι στο κοινώς -έστω- αποδεκτό και επιθυμητό.

Σταματώ εδώ. Ο εμφανής φασισμός δεν εκπροσωπεί ανθρώπους. Παρά μόνο διαστροφή της ανθρώπινης φύσης. Μιλώ για τον εμφανή φασισμό, γιατί ο καμουφλαρισμένος είναι πιο συχνός. Και δυστυχώς πολύ πιο επικίνδυνος